اتلاف در تهیه و استفاده از سیلو

انواع مختلفی از اتلاف ممکن است در طی تولید سیلاژ اتفاق افتد که عبارتند از:- اتلاف در محصول- اتلاف تنفسی- اتلاف در تخمیر و کلستریدیال- اتلاف بدلیل زوال هوازی

اتلاف در محصول

3 دلیل عمده برای اتلاف در محصول وجود دارد. واکنش های بیوشیمیایی، در اثر شسته شدن و در اثر حمل و نقل میکانیکی. اتلاف بیوشیمیایی و شسته شدن به طور معمول در علوفه پلاسانده نشده کم می باشد. اتلاف بیوشیمیایی در درجه اول از تنفس گیاه در طی دوره پلاساندن و حمل و نقل سیلو رخ می دهد. تنفس گیاه تا زمانی که علوفه به رطوبت 40 درصد برسد ادامه پیدا می کند.
مقدار اتلاف میکانیکی وابسته به میزان رطوبت محصول و تجهیزات و ابزار برداشت محصول است. برای به حداقل رسیدن اتلاف میکانیکی ابزار مورد استفاده برای برداشت باید تیز و تمیز باشند تا طول قطعات محصول مناسب باشد.
برای اینکه اتلاف محصول به حداقل برسد باید علوفه را در مرحله بلوغ مناسب برداشت کرد و همچنین در شرایط آب و هوایی مناسب و یک دوره پلاساندن سریع نیز برای آن ها در نظر گرفت.

اتلاف تنفسی

اتلاف تنفسی از تجزیه مواد مغذی بوسیله آنزیم های گیاهی و میکرواورگانیسم های هوازی زمانی که محصول در معرض اکسیژن است، رخ می دهد. مقدار زیادی از پروتئین گیاه می تواند به ازت غیرپروتئینی تجزیه شود که برخی اوقات بازدهی استفاده کمتری برای گاوهای شیری داشته و می تواند تولید شیر را کاهش دهد. مخمرها و کپک ها می توانند رشد کنند که موجب اتلاف مواد مغذی شده و تولید مایکوتوکسین می کنند هرچند که بیشترین تولید مایکوتوکسین ها در زمان برداشت روی می دهد.
اگر فاز هوازی طولانی شود مواد  مغذی افزودنی می تواند بدلیل آسیب حرارتی از بین بروند و به کربوهیدرات ها و پروتئین ها آسیب وارد شود.
برای به حداقل رساندن اتلاف تنفسی باید علوفه را در مرحله مناسب از بلوغ، سطح رطوبت و اندازه قطعات مناسب برداشت نمود و پس از آن پر کردن سیلو نیز با سرعت انجام شود و به میزان کافی نیز کوبیده شود و بلافاصله پس از پر کردن سیلو پوشیده شود.


اتلاف در تخمیر و کلستریدیال 

میزان اتلاف در تخمیر بدلیل ساختار سیلوی مورد استفاده، مواد مغذی موجود در علوفه و ارگانیسم های غالب موجود در سیلو بستگی دارد. قبل از سیلو کردن باید ترک ها و یا مکان های نشت در ساختمان سیلو مورد بررسی قرار گیرد. از کاورهای مناسب و با ضخامت مناسب پس از سیلو کردن برای مهر و موم کردن سیلو برای به حداقل رساندن اتلاف مواد مغذی در طی مرحله ذخیره سازی استفاده شود.
کلستریدیال از جمله باکتری های مضر و نامطلوب است که می تواند در علوفه لگومینه با ماده خشک پایین رشد می کند (کمتر از 30 درصد). این باکتری ها در خاک وجود دارند و معمولاً در زمان برداشت وارد علوفه می شوند. در سیلاژهای کلستریدیال میزان اتلاف ماده خشک خیلی بالا است چون این باکتری ها قندها، اسیدهای آلی و پروتئین ها را به اسید بوتیریک، دی اکسید کربن، گاز هیدروژن و آمونیاک تبدیل می کنند. تجزیه پروتئین در طی تخمیر کلستریدیال می تواند شدید باشد.
وجود گاز دی اکسید کربن و هیدروژن موجب اتلاف ماده خشک قابل هضم و انرژی می شود. آمونیاک و اسید بوتیریک زمانی که pH مواد سیلو شده بیشتر از 5 باشد زیاد است و موجب بوجود آمدن بوی قوی و نامطلوب در سیلاژ می شود که برروی خوش خوراکی نیز تاثیر منفی می گذارد. سایر ترکیبات تولید شده توسط رشد کلستریدیال عبارتند از آمین های بیولوژیک که برروی مصرف ماده خشک و سلامت حیوان تاثیر می گذارند می توان اشاره نمود.

اتلاف بدلیل زوال هوازی

زمانی که سیلو باز می شود و مرحله خروج مواد از داخل سیلو شروع می شود اتلاف ماده خشک بدلیل زوال هوازی انجام می شود. ثبات هوازی به زمانی که درجه حرارت سیلاژ تقریباً به میزان 2 درجه سانتیگراد بالاتر از دمای محیط در اثر مواجه با اکسیژن می رسد، تعریف می شود. طول زمانی که سیلاژ به صورت ثابت باقی می ماند ممکن است چند ساعت و تا چند روز طول بکشد که وابسته به میکرواورگانیسم های موجود است. مخمرها، کپک ها و باسیلی و سایر میکرواورگانیسم ها می توانند در pH محیطی پایین و در اثر تخمیر و فاز ثابت به صورت نهفته باقی بمانند و در اثر مواجهه با اکسیژن دوباره رشد پیدا کنند. این میکرواورگانیسم های نامطلوب قندها و اسیدهای آلی را به دی اکسید کربن ، آب و حرارت تبدیل می کنند و موجب بالا رفتن درجه حرارت و pH می شود که موجب اتلاف شدید مواد مغذی می شود.
برای داشتن کم ترین میزان اتلاف و فساد هوازی حداقل میزان خروج مواد از داخل سیلو در هر روز باید 6 اینچ از سطح سیلو باشد. در طی فصول گرمتر حداقل برداشت سیلو به صورت  باید 12 اینچ باشد. داشتن سطح صاف در سیلو موجب کاهش فساد هوازی در سیلاژ می شود.

 
  • تعداد بازدید: 2602

دیدگاه ها

نظر شما پس از تایید مدیردر سایت نمایش داده می شود