این ممکن است خبر فوری نباشد، اما تغییر نمره بدنی در دوره انتقال می تواند به شدت بر عملکرد تولیدمثلی تاثیر بگذارد. Paul Fricke متخصص تولیدمثل گاوهای شیری دانشگاه ویسکانسین می گوید که ما با استفاده از روش های همزمانی فحلی موفقیت های خوبی کسب کردیم، و زمانیکه موفق نبودیم فکر می کنیم که از روش نامناسبی استفاده کردیم. روش های خوبی برای همزمانی داریم، اما از دست دادن نمره بدنی قبل و بعد از زایش عاملی وابسته به گاو است که توضیح دهنده تفاوت های زیاد در باروری است.
اگر گاوها در زمان خشک شدن نمره بدنی بالایی داشته باشند، ناگزیر در زمان زایش و اوایل شیردهی وزن بدن از دست می دهند. این گاوها عموما نرخ ابستنی کمتری دارند، زمان بیشتری طول می کشد که ابستن شوند، مدت شیردهی بالاتری دارند، افزایش وزن بدن را در روزهای اخر شیردهی انجام می دهند و این سیکل بطور مرتب و دوباره و دوباره تکرار می شود.
Fricke و همکار ایشان Milo Wiltbank مقاله ای در مورد باروری در سمینار 2020 ارائه کردند که به صورت زیر است. انها نشان دادند که در مطالعه ای با دو گله در ویسکانسین با 1887 گاو، گاوهایی که بعد از زایش وزن بدن از دست دادند فقط 25 درصد نرخ ابستنی 40 روز بعد از تلقیح مصنوعی اجباری داشتند. گاوهایی که وزن بدن خود را بعد از زایش حفظ کردند نرخ ابستنی 38 درصد داشتند، و انهایی که وزن بدنشان افزایش یافت نرخ ابستنی 83 درصد داشتند. تمام گاوها پروتوکل همزمانی یکسانی داشتند، بنابراین تغییر بیولوژیکی که باعث این تفاوت بود تغییرات نمره بدنی بود. به نظر می رسد که این تغییر تاثیر قابل توجهی بر باروری داشته است.
ازمایش دیگری بر کیفیت جنین، توضیح داد که چرا این اتفاق می افتد. زمانیکه گاوها در سه هفته بعد از زایش وزن معنی داری از دست دادند، کیفیت جنین کاهش یافت. در این ازمایش، محققین گاوهایی که در زمان تلقیح وزن بدن از دست دادند، یا تغییری نداشتند، یا 4 یا 8 درصد وزن بدن از دست دادند را بررسی کردند. نرخ ابستنی برای هر 4 گروه بالا بود، بطور متوسط 77 درصد. اما کیفیت جنین ها خیلی متفاوت بود.
برای گاوهایی که افزایش وزن داشتند، وزن بدون تغییر داشتند یا فقط 4 درصد وزن از دست دادند، بیش از 60 درصد جنین ها درجه یک یا دو بودند، و حدود 75 درصد از تمام جنین های انها زنده بودند. اما گاوهایی که 8 درصد وزن از دست دادند فقط 38 درصد جنین درجه یک یا دو داشتند و کمتر از نصفی از تمام جنین ها زنده بودند.
همچنین مطالعه دیگری در برزیل با 234 گاو پرتولید بر سلامت گاوهایی که وزن از دست دادند، وزن حفظ کردند یا افزایش وزن داشتند بعد از زایش انجام شد. تقریبا دو سوم گاوهایی که وزن بدن از دست دادند در اوایل زایش بیشتر از یک مشکل سلامتی داشتند (ورم پستان، متریت، کتوز یا پنومونی). 46 درصد گاوهایی که وزن بدن خود را حفظ کردند بیشتر از یک مشکل سلامتی داشتند، و 39 درصد گاوهایی که افزایش وزن داشتند بیشتر از یک مشکل سلامتی داشتند. Fricke می گوید که این یک علت و اثر نیست اما همبستگی بین انها وجود دارد. اما به نظر می رسد که بعضی از بیماری های سلامتی باعث مشکل و از دست دادن وزن بدن می شوند. و بعد به نوبه خود منجر به کاهش نرخ ابستنی می شوند.
خوب تمام اینها چه معنی می دهد؟ اگر شما گاوهایی دارید که در زمان خشک کردن خیلی چاق هستند، انها دز زمان زایش وزن از دست می دهد و باروری پایینی خواهند داشت.
چه کاری می شود برای ان انجام داد؟ Fricke and Wiltbank این 6 پیشنهاد را دادند.
- نمره بدنی گاوها چند بار در طول شیردهی بررسی شود. شما باید این نمره بدنی را اندازه بگیرید و الگوی انها را بررسی کنید.
- نمره بدنی 3 یا کمتر از ان را در زمان خشکی بررسی کنید. شما نمی خواهید گاوها در زمان خشکی خیلی لاغر هم باشند.
- شما ممکن است نیاز داشته باشید که دو جیره شیردهی داشته باشید اگر فاصله گوساله زایی گاوها خیلی زیاد است. یک جیره سوپر به سادگی انرژی خیلی زیادی تهیه می کند برای گاوهایی که فاصله زایش انها بیشتر از 13 ماه است.
- گاوها را زود ابستن کنید. گاوهایی که زود ابستن می شوند روزهای کمتری در شیردهی هستند و شانس کمتری برای افزایش وزن در اواخر شیردهی دارند.
- توجه داشته باشید که چند بار گاوها را تلقیح می کنید. اگر شما 50 درصد نرخ ابستنی داشته باشید، 90 درصد گاوها بعد از 3 بار تلقیح ابستن می شوند.
- اگر یک گاو تا 150 روز شیردهی ابستن نشد، ان را به عنوان یک کاندید برای لیست بدون تلقیح در نظر بگیرید.
گروه علمی شرکت اگرین تک