افزایش قابل توجه ماده خشک مصرفی و تولید شیر با افزایش قابلیت هضم گزارش شده است در ازمایش هایی که علوفه ها با قابلیت هضم ازمایشگاهی بالاتر و NDF مشابه تغذیه شدند. عبور یا هضم سریع تر بخش NDF از شکمبه، به علت افزایش نرخ عبور یا هضم، پرشدگی فیزیکی شکمبه را کاهش می دهد و به مصرف خوراک بیشتر اجازه می دهد. بنابراین، قابلیت هضم NDF می تواند بر عملکرد دام مستقل از غلظت NDF جیره تاثیر بگذارد. پیش بینی دقیق هضم برای بررسی عملکرد دام ضروری است. ولیکن، استفاده از نرخ های هضم به عنوان یک روش استاندارد برای محاسبه کیفیت تغذیه ای خوراک های خاص و جیره ها فقط به تازگی امکان پذیر شده است. در طول چند سال اخیر، مطالعات زیادی انجام شده است برای گسترش یک روش اندازه گیری ازمایشگاهی قابلیت هضم NDF که قابل تکرار باشد، تنوع زیادی نداشته باشد و توانایی این را داشته باشد که در ازمایشگاه های تجاری به صورت روش شیمیایی رایج برای انالیز علوفه و خوراک قابل استفاده باشد.
چرا aNDFom ؟
به علت خاصیت مواد شیمیایی شوینده خنثی، خوراک به یک بخش محلول که سریعا و تقریبا به طور کامل در دسترس است و یک بخش فیبری که به اهستگی و ناقص توسط انزیم های میکروبی تجزیه می شود تقسیم می شود. ولیکن، این بخش فیبری ممکن است حاوی مواد دیگر مانند نشاسته، پروتئین، و خاکستر باشد، که می تواند باعث تغییر در غلظت NDF اندازه گیری شده باشد. اگر میزان خیلی بالا اندازه گرفته شود، برای مثال در خوراک هایی با الودگی بالای خاک، فرمولاسیون جیره می تواند مشکل باشد، بخصوص زمانیکه جیره را برای سطح پایین NDF فرموله می کنید. برای غلبه بر این مشکل، David Mertens روشی را ایجاد کرد که شامل استفاده از الفا امیلاز، سدیم سولفیت و تصحیح برای الودگی به خاکستر بود و تحت عنوان aNDFom نامیده شد. از لحاظ تغذیه ای، این بهترین روش است برای کاهش تنوع و الودگی در اندازه گیری دیواره سلولی است.
uNDF چیست؟
زمانیکهaNDFom تعیین شد، می تواند به یک منبع که دردسترس هضم میکروبی در نشخوارکنندگان نیست (uNDF) تقسیم شود. منبعuNDF نقش مهمی در پرشدگی شکمبه دارد و نمی تواند از تولید پروتئین میکروبی یا تولید اسیدهای چرب حمایت کند. در گذشته، این مخزن از طریق فرمول (لیگنین ×4/2) تقسیم بر NDF براورد می شود. استفاده از ضریب 4/2 بر این فرض است که ارتباط بین میزان لیگنین اندازه گیری شده و قابلیت هضمNDF همیشه یک رابطه ثابت دارد. ولیکن، اطلاعات تولید شده در ازمایشگاه و سایر منابع نشان داد که این ارتباط ثابت نیست و تخمیر طولانی مدت برای تصحیح میزان دیواره سلولی غیرقابل هضم ترجیح داده می شود.
زمان رسیدن به حد نهایی تخمیر (uNDF pool)، در یک دوره تخمیر طولانی مدت، بین علوفه (240 ساعت) و منابع فیبر غیرعلوفه ای (120 ساعت) متفاوت است. توسعه میزان uNDF به شدت هم از مرحله بلوغ و هم از شرایط زراعی (نور، گرما، تنش آبی، نوع خاک) که با ژنتیک گیاهان اثر متقابل دارند تاثیر می گیرد. این کمک می کند تا توضیح دهید که چرا علوفه ها، به عنوان مثال سیلوی ذرت، می توانند از نظر ترکیب شیمیایی تقریباً یکسان باشند اما قابلیت هضم بسیار متفاوتی دارند و منجر به رفتار متفاوت تغذیه گاو می شوند.
aNDFom قابل هضم و نرخ تجزیه
حالا کهuNDF از بخش aNDFom تعیین شد، باقیمانده به عنوان بخش دارای توانایی هضم (شکل 1، pdNDF = aNDFom – uNDF) مشخص می شود.pdNDF منبع دردسترس برای هضم میکروبی است و بنابراین منبعی است که از تولید پروتئین میکروبی و تولید اسیدهای چرب ازاد حمایت می کند. قدم بعدی تعیین نرخ ذاتی است که این مواد تجزیه می شوند. نرخ ذاتی به خصوصیات گیاهی مانند ساختار دیواره سلولی و پیوندهای عرضی متصل به لیگنین بر می گردد که بر هضم میکروبی تاثیر می گذارد. براورد نرخ های ذاتی، استفاده از هضم ازمایشگاهی، که باقیمانده فیبر در زمان های مشخص انالیز می شوند، برای تعیین هضم میکروبی خوراک ها استفاده می شوند. در نقطه انتهایی (240 ساعت برای علوفه ها و 120 ساعت برای خوراکهای غیرعلوفه ای)، همچنین استفاده از چندین نقطه زمانی دیگر برای تعیین بهترین نرخ تجزیه بخش pdNDF مورد نیاز است، و درک اینکه این روش باید در ازمایشگاه های تجاری کاربردی و قابل استفاده باشد. زمان های هضم لازم است برای کاهش واریانس در براورد نرخ هضم که برای علوفه ها زمان های 30، 120 و 240 ساعت مناسب است که برای مواد فیبری غیرعلوفه ای علاوه بر این زمان ها، ساعت های 12، 72 نیز مورد نیاز است. با این ترکیب زمان ها، امکان پیش بینی برای محاسبه بخش سریع و کند تجزیه از aNDFom وجود دارد. این سه بخش شامل سریع، کند و غیرقابل هضم (شکل 1)، اطلاعات بهتری را در مورد قابلیت هضم aNDFom و طبیعت بخش های مختلف که بر مصرف خوراک و تولید انرژی تاثیر می گذارند، تهیه می کند. مهم است که بدانیم این موارد از نتایج حاصل از ترکیب زمان ها و نه فقط از یک زمان خاص به دست می اید.
استفاده در CNCPS
تا کنون ما انالیز مورد نیاز برای تعیین کمیت عوامل ذاتی گیاه در هضم aNDFom را شرح داده ایم. از این انالیزها می توان اندازه بخش های aNDFom سریع، کند و هضم نشده و نرخ هضم مربوط به هر کدام را تعیین کرد. در ساختار CNCPS، این اطلاعات با یک فاکتور مکانیکی پویا با عوامل حیوانی مانند مصرف ماده خشک، نرخ عبور، pH شکمبه و سطح آمونیاک ادغام می شود. اخرین نسخه CNCPS 7.0 دارای قابلیت پیش بینی بخش های شکمبه ای aNDFom سریع، کند و هضم نشده در طول زمان است. این محاسبات بر اساس اثر متقابل دائم بین هضم و خروج از شکمبه است. چنین رویکردی می تواند به پیش بینی پاسخ حیوان به کیفیت متغیر خوراک کمک کند.
گروه علمی شرکت اگرین تک