بهبود میزان چربی شیر

مهم نیست که شما به کدام کارخانه شیر می فروشید، تولید چربی بر قیمت شیر شما تأثیر می گذارد. دو مولفه تولید چربی را تعیین می کند - درصد چربی و همچنین میزان تولید شیر. با افزایش درصد چربی با حجم ثابت شیر، تولید چربی افزایش می یابد که باعث افزایش قیمت پرداختی برای شیر می شود. با وجود سیستم های پرداخت شیر در سیستم های سهمیه ای، به حداکثر رساندن درصد چربی یکی از راه های افزایش درآمد شیر است. قطعه دیگر این معما این است که با به حداکثر رساندن بازده تولید چربی، بازده پروتئین شیر نیز به حداکثر می رسد و در نتیجه درآمد بیشتری ایجاد می کند. از طریق درک بهتر عواملی که بر تولید چربی شیر تأثیر می گذارند، بهتر می توان پیش بینی کرد که چگونه شیوه های اصلاح مدیریت و تغذیه می توانند بر درصد و تولید چربی شیر و در نهایت قیمت پرداخت شیر تأثیر بگذارند.

تأثیر ژنتیک

طی 10 سال گذشته، میزان چربی شیر و تولید آن افزایش یافته است. بهبودهای ژنتیکی عامل بخشی از این افزایش بوده است. میزان چربی یک ویژگی بسیار وراثتی است و به همین ترتیب، انتخاب پدر می تواند بر درصد و تولید چربی شیر تأثیر بگذارد. طی 10 سال گذشته، پتانسیل ژنتیکی چربی شیر تقریباً 0.17% واحد و 107 پوند برای نژاد هلشتاین افزایش یافته است (جرزی 15/0 واحد و 132 پوند افزایش یافته است). بخشی از آن به دلیل پیشرفت های ژنتیکی است، سطح چربی شیر 6/3 تا 7/3 درصد ممکن است نشان دهنده پتانسیل ژنتیکی هلشتاین در گله های شیری نباشد. دکتر کوین هارواتین از دانشگاه ایالتیPenn State  در وبینار اخیر گزارش داد که میزان چربی هلشتاین درMidwest  وNortheast  به طور متوسط 3.9% در یک دوره 12 ماهه است. بنابراین، ممکن است لازم باشد آنچه را که فکر می کنیم که درصد چربی قابل قبول برای یک گله است، دوباره تعریف کنیم. وی همچنین اشاره کرد که تفاوت ژنتیکی کمی بین گله های آزمایش شده در DHI وجود دارد حتی با تغییر ژنتیکی زیادی که بین گاوها در یک گله مشاهده می کنیم.

مرحله شیردهی

درصد چربی با توجه به مرحله شیردهی می تواند خیلی متفاوت باشد. کمترین درصد چربی شیر در اوایل زایش وجود دارد که در ادامه شیردهی افزایش می یابد. بنابراین، اگر تعداد گاوهای اوایل زایش افزایش یابد ما انتظار کاهش نسبی در درصد چربی شیر تانک شیر را داریم. تولید چربی شیر دراوایل زایش بیشتر است که به علت افزایش تولید شیر در اوایل زایش و اوج شیردهی است.

اثرات فصلی

الگوی فصلی نیز برای تولید و درصد چربی شیر وجود دارد. کمترین درصد چربی معمولا در جولای و بیشترین در اول ژانویه دیده می شود. بزرگی این اختلاف بین اوج و کمترین سطح در بیشتر مناطق جنوبی امریکا در مقایسه با مناطق شمالی کم است. برای مثال، تفاوت بین اوج و کمترین حد چربی شیر 28/0 درصد در مینه سوتا، اما در فلوریدا فقط 08/0 درصد است. اوج تولید شیر بعد از درصد چربی شیر معمولا در اواخر مارچ و اوایل اوریل اتفاق می افتد، با اوج تولید چربی شیر بین اواخر فوریه و اوایل مارچ. درصد و تولید پروتئین شیر یک الگوی مشابه را با چربی شیر داشتند. تمام این الگوهای فصلی تغییرات دیده شده در طول روز را دنبال می کند، و فقط عوامل محیطی مرتبط با تنش حرارتی نیستندکه موثر هستند. تفاوتی بین این الگوهای فصلی بین گاوها با شکم های مختلف مشاهده نشد.

شیردوشی صبح در مقابل عصر

ترکیب شیر و تولید شیر خیلی بین شیردوشی صبح و عصر متفاوت است. در یک مطالعه که تولید 14 را گله برای 5 روز بررسی کرد، گاوداری هایی که دو بار در روز دوشش داشتند، چربی شیر بالاتری در دوشش عصر در مقابل دوشش صبح داشتند. تولید شیر الگوی متفاوتی داشت که تولید در دوشش صبح بیشتر بود. سایر مطالعات الگوی مشابهی بین دوشش ها دیدند.

مدیریت تغذیه و خوراک

خوراک های اصلی در جیره و نیز اینکه چگونه برنامه تغذیه ای مدیریت می شود، بر درصد چربی شیر، تولید شیر، و بنابراین تولید ترکیبات شیر تاثیر می گذارد. چربی شیر تشکیل شده است از اسیدهای چربی که از دو منبع منشا می گیرند. کمی بیشتر از نصف اسیدهای چرب شیر در سلول های تولید کننده شیر پستان تولید می شوند از محصولاتی که توسط میکروب های شکمبه تولید شده اند (این فرایند به عنوان تولیدde novo  چربی شناخته می شود). مابقی اسیدهای چرب توسط سلول های تولیدکننده شیر از خون جذب می شوند و عمدتا از جیره دام می ایند. ضرورتا، انچه که در شکمبه اتفاق می افتد یا نمی افتد بر درصد چربی شیر و تولید شیر تاثیر می گذارد. برای مثال، دفعات تغذیه گاوها بیشتر از یک بار در روز و تهیه فضای کافی اخور و استراحت به گاوها کمک می کند تا خوراک را در وعده های بیشتر و کوچکتر در طول روز مصرف کنند. این روش مدیریتی به ثبات تخمیر شکمبه کمک می کند، تغییرات زیاد pH شکمبه را کاهش می دهد، و محصولات بیشتری توسط میکروب های شکمبه برای گاوها تولید می شوند تا شیر و چربی شیر تولید کنند.

کیفیت علوفه، میزان و منبع کربوهیدرات و قندها، و میزان و منبع NDF در جیره گاوها بر نوع و میزان محصولات تولید شده توسط میکروب های شکمبه تاثیر می گذارد. به یاد داشته باشید که محصولات تولید شده توسط میکروب های شکمبه با تولید شیر و چربی شیر مرتبط است. همانطور که ما بیشتر یاد می گیریم در مورد نیازهای باکتری های شکمبه و انچه که در شکمبه اتفاق می افتد، ما می توانیم مجددا طراحی کنیم که چه چیزی تغذیه کنیم و فرموله کنیم و چه چیزهای برای تولید چربی شیر مفید یا مضر است. برای مثال، تمام منابع چربی برابر نیستند و بعضی از منابع خوراکی ممکن است بهتر هماهنگ باشند با جیره هایی که حاوی سیلوی ذرت زیاد است. همچنین، این هماهنگی خوراک ها ممکن است از سالی به سال دیگر با عدم تغییر عمده در نوع علوفه تغییر کند.

تولید شیر در مقابل درصد چربی شیر

ممکن است سوال شود، با قیمت های امروز شیر، اگر درصد چربی کاهش یابد، چه مقدار تولید شیر اضافی برای جایگزینی کاهش درآمد لازم دارم؟ پاسخ واضح این است که از کاهش میزان تولید یا میزان چربی برای حداکثر کردن بازده مالی جلوگیری شود. با این وجود، بیایید از دیدگاه ساده درآمد ناخالص به این سوال نگاه کنیم. برای مثال، بیایید از گله ای که در حال حاضر به طور متوسط 80 پوند شیر تولید می کند استفاده کنیم. اگر متوسط درصد چربی از 3.8 به 3.6% کاهش یابد، چه مقدار شیر اضافی برای برآورد درآمد ناخالص از دست رفته چربی شیر نیاز دارم؟ با استفاده از قیمت چربی وskim  که توسط USDA منتشر شده است، می توان دریافت که پاسخ به قیمت چربی در رابطه باskim  بستگی دارد (جدول را ببینید). برای متوسط قیمت گذاری سال 2019، درآمد ناخالص مرتبط با 2 پوند شیر بیشتر جایگزین درآمد از دست رفته از افت 0.2% چربی برای یک گاو به طور متوسط با 80 پوند شیر می شود. در ژوئیه سال 2020، قیمت چربی به طور قابل توجهی کاهش یافت. همانطور که با کاهش چربی انتظار می رود، برای جایگزینی درآمد همراه با کاهش درصد چربی، تولید یا حجم شیر کمتر مورد نیاز است. با این حال، صرف نظر از قیمت چربی، تولید شیر همچنان بزرگترین عامل درآمد ناخالص در درامد شیر است که درآمد حاصل از چربی در ادامه ان است.

نکات کلیدی

میزان چربی شیر می تواند بر قیمت نهایی شیر تاثیر بگذارد، اما نهایتا این تولید شیر است که تاثیر بیشتری بر تولید چربی شیر و در نتیجه قیمت شیر دارد. عوامل متعددی بر میزان چربی شیر تاثیر می گذارند. بعضی از این عوامل با بیولوژی گاوها مرتبط هستند، مانند مرحله شیردهی و فصل. به عنوان یک مدیر این عوامل تحت کنترل شما نیستند و باید توقع این تنوع را داشته باشید و طبق انها خود را تنظیم کنید. استفاده و یا محدود کردن خوراک های خاص و مدیریت برنامه های تغذیه ای اجازه می دهد تا بهترین محیط و تغذیه را برای بیشتر از 500 گونه باکتریایی، قارچی و پروتوزایی در شکمبه فراهم کنید. این باکتری های شکمبه مهم هستند زیرا انها بخش عمده ای از مواد مغذی را تولید می کنند که توسط گاوها برای تولید چربی و پروتئین شیر استفاده می شود. بنابراین، مدیریت و طراحی برنامه های خوراک دهی که تخمیر شکمبه را تثبیت می کند و تولید پیش سازهای مورد نیاز برای تولید چربی و پروتئین شیر را بهینه می کند برای حداکثر کردن درامد ضروری است. نهایتا، میکروب های شکمبه و تولیدات انها گاو را تغذیه می کنند و تاثیر عمده ای بر تولید شیر و پرداخت هزینه ها دارند.

گروه علمی شرکت اگرین تک