جایگزین های شیر برای گوساله با کیفیت بالا، خوراک های مناسبی برای گوساله های جوان هستند. یک جایگزین شیر با کیفیت، یک خوراک مایع خوب برای گوساله جوان است. معمولاً جایگزین های شیر از نظر هر واحد ماده مغذی مقرون به صرفه تر از شیر کامل هستند. گزارشات در مورد عملکرد ضعیف تر گوساله ها در اثر استفاده از جایگزین شیر، اغلب به انتخاب جایگزین شیر نامناسب یا با کیفیت پایین و یا تغذیه ناکافی مربوط است. جایگزین های شیر تقریباً همیشه برای گوساله های جوان خوراکی ارزان تر از شیر قابل فروش است. گرچه جایگزین شیر نسبت به آغوز مازاد، شیر انتقالی یا شیر ضایعاتی گران تر است، اما مزایای شامل ثبات ترکیب محصول در روزهای مختلف، راحتی و آسانی ذخیره و کنترل بیماری ها دارد.
برای تولیدکنندگان تصمیم در مورد تغذیه شیر کامل یا جایگزین شیر در طول دوره پرورش بستگی زیادی به هزینه دارد. کیفیت ثابت جایگزین شیر تغذیه شده و آسودگی تهیه آن از عوامل دیگری است که بر مصرف آن تاثیر دارند. 
از جایگزین های شیر می توان از روز 6-4 برای تغذیه گوساله ها استفاده نمود؛ اما انتقال از تغذیه توسط شیر کامل به جایگزین های شیر باید تدریجی باشد. تغییرات ناگهانی احتمال بروز اسهال تغذیه ای و استرس را افزایش می دهد. در جدول شماره 2 ترکیب پیشنهاد شده جایگزین شیر را نشان می دهد. جایگزین های شیر تولید شده برای گوساله های 4-3 هفته ای نباید برای گوساله های جوان تر مورد استفاده قرار گیرد. 
بیش از 70 درصد گوساله های نژاد شیری در ایالات متحده آمریکا در بیش تر طول مدت تغذیه به وسیله خوراک مایع و یا در تمامی این مدت به وسیله جایگزین شیر گوساله تغذیه می شوند. سهولت استفاده، اقتصادی بودن و امنیت زیستی از جمله عواملی هستند که استفاده از جایگزین های شیر را مورد توجه صاحبان دامداری های شیری قرار می دهد.
جایگزین های شیر را برای سازگاری با نیازهای انواع سیستم های مدیریتی، با مقادیر مختلفی از مواد تشکیل دهنده و مقادیر مختلفی از مواد مغذی فرموله و تولید می کنند. افزودنی هایی مانند ویتامین ها، آنتی بیوتیک ها، کوکسیدیواستات ها، پروبیوتیک ها و پری بیوتیک ها را می توان در جایگزین شیر گنجاند.
امنیت زیستی و ممانعت از بروز بیماری نیز جزء دلایل مقبولیت استفاده از جایگزین های شیر است. عفونت هایی مانند یون، سالمونلا، E.coli، BVD ، پاستورلا و مایکوپلاسما می تواند از طریق شیر غیر پاستوریزه منتقل می شود.
ترکیب و کیفیت جایگزین شیر رشد، سلامتی و به طور کلی عملکرد گوساله ها را تحت تاثیر قرار می دهد. مواد تشکیل دهنده و میزان مواد مغذی تا حد زیادی بین محصولات مختلف متفاوت می باشد. به طور معمول قیمت جایگزین شیر گوساله و منابع پروتئین جایگزین های شیر دارای بالاترین قیمت می باشند. جستجو برای پیدا کردن مواد تشکیل دهنده با قیمت پایین تر منجر به وجود گزینه های بسیاری برای منابع پروتئینی شده است. این منابع از نظر ترکیب اسید آمینه، قابلیت دسترسی و یا قابلیت هضمی متفاوت می باشند و عوامل ضد تغذیه ای نیز در برخی از آن ها وجود دارد. به طور کلی پروتئین های شیر قابل هضم تر و حاوی پروفایل مطلوب تر اسید آمینه نسبت به پروتئین های غیر شیری می باشد. در گوساله های بسیار جوان، پروتئین خام شیر قابلیت هضم بسیار بالایی داشته و در حدود 85 تا 94 درصد می باشد. پروتئین های گیاهی با عوامل ضد تغذیه ای ممکن است موجب بروز واکنش های آلرژیک، هضم ضعیف و یا اسهال شوند. به طور معمول جایگزین های شیر در آمریکا بر اساس آب پنیر و یا کنسانتره پروتئین آب پنیر تولید می شوند.
توصیه های کلی برای پروتئین خام جایگزین شیر 20 تا 28 درصد می باشد و سطح معمولی که توسط تولید کنندگان استفاده می شود 20 تا 22 درصد است. سطح چربی خام نیز می تواند در یک دامنه ای از 10 تا 22 درصد باشد که در بیشتر محصولات بین 15 تا 20 درصد است. مهم است که مواد معدنی اصلی و پرنیاز (شامل کلسیم، فسفر و منیزیم) و مواد معدنی کم نیاز و ویتامین های A، D و E به خوبی بالانس شده باشند.
تغذیه با جایگزین شیر به میزان 10 تا 14 درصد وزن تولد می باشد. نرخ رشد سریع تر را می توان با میزان تغذیه بالاتر بدست آورد.
در اکثر موارد، مصرف انرژی اولین فاکتور ایجاد کننده محدودیت برای رشد می باشد. اگر گوساله میزان انرژی بیشتری از احتیاجات نگهداری خود مصرف نماید، میزان انرژی زیادی را می توان برای تبدیل پروتئین جیره غذایی به بافت های بدن استفاده نمود. با این حال اگر گوساله انرژی کمتری نسبت به احتیاجات انرژی نگهداری مصرف کند، انرژی برای رشد آن ها در دسترس نمی باشد.
بهتر است تغذیه گوساله با جایگزین شیر به صورت 2 بار در روز باشد. با این روش ناراحتی های گوارشی و اسهال تغذیه ای کاهش می یابد. در طی دوره های استرس از جمله در شرایط آب و هوایی خیلی سرد، چگالی انرژی و یا غلظت و چگالی مواد مغذی جیره غذایی باید افزایش یابد، که به راحتی می توان با افزایش میزان چربی جایگزین ها و یا افزایش میزان تغذیه با جایگزین ها برای هر روز به میزان 30 تا 50 درصد رسید.
از آنجایی که جایگزین شیر گوساله عمدتاً از محصولات صنعت پنیر سازی حاصل می شوند، اهداف اقتصادی مهم ترین دلیل استفاده از این خوراک ها است. کازئینی که برای تهیه شیر خشک چرخ شده جدا می شود و یا کازئین و چربی که برای تهیه پنیر جدا می شوند قسمت عمده هزینه محصول شیر اولیه را تشکیل می دهند. آب پنیر که باقی می ماند بسیار ارزان تر است و در حالی که نیازهای بازار جهانی به آن در حال افزایش است، هزینه کمتری نسبت به شیر پس چرخ دارد.

ترکیب جایگزین شیر گوساله

یک جایگزین شیر با کیفیت خوب باید از نظر ترکیبات شیمیایی مشابه شیر کامل باشد. آن ها باید حاوی مواد مغذی باشند که گوساله بتواند آن ها را مورد هضم قرار داده و به علاوه در نسبت های درست نیز تامین شده باشند. برخی جایگزین شونده های شیر در شیردان تشکیل لخته می دهد و مواد مغذی موجود در آن به آهستگی آزاد می شود و به دوازدهه وارد می شود. میزان مواد باقی مانده که در شیردان به صورت لخته در نیامده است، در روده مورد هضم قرار می گیرد.
به طور کلی جایگزین های شیر از فرآورده های فرعی حاصل از پردازش شیر به همراه چربی های حیوانی به اضافه ویتامین ها و مواد معدنی فرموله می شود. پودر جایگزین شیر گوساله یا پودر شیر به طور عمده حاوی لاکتوز (36-40 درصد)، چربی (30-40 درصد ماده خشک) و پروتئین شیر (28-32 درصد از ماده خشک) می باشد.
پروتئین شیر عمدتاً از کازئین می باشد ولی همچنین حاوی پروتئین های آب پنیر، آلبومین و گلوبولین نیز می باشد.
فرآورده های فرعی حاصل از تهیه کره، شیر پس چرخ می باشد که عمدتاً حاوی لاکتوز و تمامی پروتئین های شیر است ولی آن ها تنها نیمی از انرژی شیر کامل را دارا می باشد. آب پنیر یک محصول جانبی حاصل از تولید پنیر می باشد که تنها حاوی آلبومین و گلوبولین می باشد و از نظر ارزش غذایی در درجه پایین تری قرار دارد. زمانی که از آن به عنوان جایگزین شیر استفاده می شود یک منبع چربی اضافی نیز مورد نیاز می باشد.
جایگزین های شیر تجاری معمولاً حاوی 20 تا 24 درصد پروتئین می باشد. گوساله های جوان تنها می توانند پروتئین های با منشاء شیر را هضم کنند. میزان درجه پردازشی که بر روی این پودرها انجام می شود می تواند برروی توانایی گوساله در هضم این پروتئین ها تاثیر بگذارد. حرارت دادن بیش از حد موجب غیر طبیعی شده پروتئین ها شده در نتیجه منجر به ایجاد لخته ضعیف در شیردان می شود و سرعت عبور شیر را به داخل دوازدهه افزایش می دهد. پودرهای شیر که توسط اسپری خشک در درجه حرارت های پایین تری نسبت به شیر خشک های تولیدی به روش غلطکی، تولید می شوند منابع پودری مناسب تری برای جایگزین های شیر می باشند و ترجیح داده می شوند.
جایگزین شیر باید حاوی 15-20 درصد چربی باشد و نوع چربی اضافه شده به آن نیز در استفاده از آن توسط گوساله ها تاثیرگذار است. پیه (فرآورده فرعی بدست آمده از کشتارگاه ها) یک منبع معمولی نسبت به روغن های گیاهی می باشد که حاوی سطوح بالایی از چربی های غیر اشباع می باشد که می تواند عملکرد گوساله های جوان را تحت تاثیر قرار دهد. پیه به این دلیل که از نظر ترکیبات اسید چرب مشابه چربی شیر می باشد و در ضمن یک منبع ارزان قیمت می باشد، ترجیح داده می شود. چربی باید به دقت در جایگزین های شیر گنجانده شود به طوری که پودر قابلیت انحلال آسانی در آب داشته باشد و گویچه های چربی تولید شده نیز به اندازه کافی کوچک باشد به نحوی که نتوان آن ها را بدنبال مخلوط کردن محلول جداسازی نمود. معمولاً لسیتین را برای کمک به اختلاط چربی ها اضافه می کنند و به بهبود بهره برداری و استفاده از جایگزین های شیر کمک می کند.
یک جایگزین شیر با کیفیت بالا باید حاوی مقدار الیاف کمتر از 0.1 درصد باشد. الیاف با منشع گیاهی معمولاً برای افزایش سطوح پروتئین در جایگزین های شیر (اضافه کردن منابع پروتئین گیاهی به عنوان بخشی از پروتئین در جایگزین شیر گوساله) استفاده می شود.
یک جایگزین شیر معمول حاوی 70-80 درصد مواد جامد شیری، 17-20 درصد چربی های حیوانی و گیاهی (برای مثال روغن نارگیل، پالم و پیه)، 2 درصد لسیتین، مواد معدنی کم نیاز ( مس، روی، منگنز، کبالت، آهن و ید) و ویتامین های (A، D، B12، K و E) به همراه انواع پروبیوتیک ها و پری بیوتیک ها و یا داروهای ضد باکتریایی و طعم دهنده ها می باشد.
گنجاندن آنتی بیوتیک ها در جایگزین های شیر به ویژه برای پروش دهندگانی که گوساله هایشان را در همان فارم ها پرورش می دهند، یک موضوع نگران کننده می باشد. از نظر تئوری به طور معمول نباید به گوساله ها آنتی بیوتیک داده شود، به این دلیل که هرچه زودتر شیوع بیماری، شناسایی و تشخیص داده شود که در نتیجه آن گوساله را می توان سریع تر درمان نمود.
آنتی بیوتیک هایی که به جایگزین های شیر اضافه می شود موجب تحریک مصرف خوراک نیز می شود.
گوساله ها نمی توانند نشاسته موجود در جیره غذایی شان را تا قبل از توسعه کامل شکمبه مورد هضم قرار دهند. نشاسته کمتر از 2 درصد در جیره غذایی شیری رشد حیوان را کاهش داده و موجب افزایش اسهال در گوساله های خیلی جوان می شود.

نتایج حاصل از استفاده از جایگزین های شیر گوساله: