مخمر زنده در شکمبه با باکتری های تولید کننده اسید لاکتیک بر سر استفاده از قند رقابت می کند و از رشد آنها جلوگیری می کند. در نتیجه میزان تولید لاکتات در شکمبه کاهش میابد.
همچنین مخمر رشد و متابولیسم باکتری های مصرف کننده اسید لاکتیک مگاسفرا السندی ( Megasphaera Elsdenii) و سلوموناس رومینانتینو (Selenomonas Ruminantium) را تحریک می کند و سطح اسید لاکتیک شکمبه را کاهش می دهد.
مخمر لاکتات را مصرف می کند و به پروپیونات تبدیل میکند و پروپیونات قند تولید می کند که همان منبع تامین گلوکز روده است.
مخمر لاکتات را مصرف می کند در نتیجه pH شکمبه را برای باکترهای هضم کننده فیبر فراهم می کند و هضم فیبر و pH شکمبه را با مصرف لاکتات متعادل تر می کند در نتیجه هضم بهتر فیبر چربی شیر افزایش پیدا میکند.
مخمر موجب افزایش تعداد باکتری های هضم کننده سلولز و فیبر می باشد.
مخمر موجب بهبود جریان خون و افزایش نشخوار و کاهش لنگش می شود.
متعاقب استفاده از مقادیر بالای کنسانتره در دوره بعد از زایش و افت pH شکمبه، میزان هضم فیبر کاهش میابد که مخمر با افزایش هضم فیبر این مشکل را تعدیل می نماید.
نقش مخمر زنده بر تثبیت pH شکمبه و کاهش اسیدوز
با مصرف کربوهیدراتهای سریع التخمیر کاهش آشکاری پس از خوردن خوراک در pH شکمبه مشاهده میشود. تخمیر صورت گرفته توسط میکروبها در شکمبه و نگاري منجر به توليد VFA و اسيد لاكتيك و در نهايت كاهش pH شکمبه مي‌گردد. pH پايين شکمبه براي مدت طولاني منجر به كاهش ماده خشك مصرفي، اختلال عملکرد ميكروبها و هضم خوراك، بروز اسيدوز، لنگش، التهاب، اسيدوز و كاهش چربي مي‌گردد.
اسیدوز شکمبه ای یا به عبارتی افزایش غلظت اسیدهای چرب فرار در شکمبه به دليل مصرف كربوهيدرات‌هاي سريع‌التخمير بازتابی از عدم توازن میان جمعیت میکروبی، مصرف مواد توسط میکروبها و جذب شکمبه ای اسیدهای چرب فرار می باشد. حساس‌ترين زمان ها براي بروز اسيدوز دوره انتقال در گاوهاي شيري، هنگام استرس گرمايي، در گاوهاي پرتوليد و همچنين گاوهاي پرواري با سرعت رشد بالا هستند. شدت اسیدوز عمدتاً وابسته به مقدار، نوسان و دوره تغذیه با جیره پر کنسانتره، عدم عادت پذیری شکمبه، نبود فیبر کافی موثر و سایر عوامل می باشد.
باكتري‌هاي تجزيه كننده الياف به كاهش pH شکمبه حساس هستند. پژوهشگران گزارش كردند كه 1 درصد افزايش در نشاسته قابل تجزيه در شکمبه سبب كاهش 1/0 در pH شکمبه و كاهش 3% در هضم NDF مي‌گردد. از اين رو تنظيم pH شکمبه يك عامل كليدي و تعيين كننده در عملكرد بهينه شکمبه مي‌باشد.
مکانیسم عمل مخمر زنده بر روی تثبیت pH شکمبه در مطالعات مختلف بررسی شده است. مخمر زنده از طریق فراهمی فاکتورهای رشد (اسیدهای آمینه، پپتیدها، ویتامین ها و اسیدهای آلی) برای باکتری های مصرف کننده لاکتات، رشد و متابولیسم آن ها را تحریک می کنند. بنابراین مخمر زنده تجمع لاکتات در شکمبه را خیلی محدود می کند و کاهش pH شکمبه را کنترل می نماید. از طرفی به نظر می رسد که مخمر زنده با مصرف نشاسته و قندهای محلول (رقابت بر مصرف سوبسترا) نقش مهمی را در کاهش دادن سرعت تولید اسید در شکمبه و در نتیجه pH بازی کند. همچنین مخمر زنده با تحریک کردن پروتوزواهای مژکدار باعث می شود که نشاسته توسط آن ها بلعیده شود. این گروه با سرعت آهسته تری از باکتری های آمیلولیتیک تخمیر می کنند و محصولات پایانی VFA غیر از لاکتات هستند. همچنین با بلعیده شدن نشاسته توسط آن ها نشاسته به تدریج در شکمبه آزاد می شود، و از طرفی می توانند مقداری لاکتات را دریافت کنند و از تجمع آن در شکمبه جلوگیری کنند.