در این مقاله ما این موضوع را بررسی کردیم که آیا افزودن اسید گلوتامیک به شیر خشک اثرات مفیدی بر عملکرد، نفوذپذیری روده و متابولیسم گوساله‌ها دارد.60 گوساله نر هلشتاین (سن 3روزگی و وزن بدن 45کیلوگرم) در اتاقک‌های انفرادی نگهداری شدند و شیر خشک بدون افزودنی (24/8درصد پروتئین و 19/1درصد چربی) یا شیر خشک با 3/0درصد اسید گلوتامیک (25/1درصد پروتئین و 20/3درصد چربی) مصرف کردند. روش شیردهی به گوساله‌ها یکسان بود و در سن 56روزگی از شیر گرفته شدند.
میزان استارتری که در اختیار گوساله‌ها قرار گرفت محدود شده بود تا اثر استارتر مصرفی بر متابولیسمگوساله‌ها محدود شود. مصرف روزانه و وزن هفتگی گوساله‌ها اندازه‌گرفته شد، و 4ساعت بعد از تغذیه صبح، نمونه های خون در روزهای 14 و 35روزگی برای تعیین پارامترهای بیوشیمیایی کلی و غلظت اسیدهای آمینه پلاسما گرفته شد.در روز10مطالعه، نفوذپذیری روده از طریق افزودن 21گرم لاکتولوز و 4/2گرم دی مانیتول به عنوان مارکر به شیر خشک اندازه گرفته شد.
تفاوتی‌درعملکرد گوساله‌ها و نفوذپذیری روده مشاهد نشد. غلظت گلوکز خون در گوساله‌های گروه شاهد بالاتر بود. در روز 14، غلظت لوسین پلاسما درگروه تیمار بیشتر بود، و میزان ایزولوسین تمایل به افزایش در گروه تیمار داشت، و میزان متیونین در گروه شاهد تمایل به افزایش یافت. بدون افزایش عملکرد و یا تغییر نفوذپذیری روده گوساله‌ها، تغییرات اندکی درمتابولیسم اسیدهای آمینه اتفاق افتاد زمانی‌که شیر خشک مصرفی با 0/3درصد اسید گلوتامیک مکمل گردید.
بطور کلی، در شرایط تجاری، افزودن اسید گلوتامیک به شیر خشکی که تمام منابع پروتئینی آن از شیر باشد و 25درصد پروتئین و 19/5درصد چربی دارد تاثیر مثبتی بر عملکرد گوساله‌ها ندارد و تاثیر کمی بر متابولیسم بعضی از اسیدهای آمینه شاخه دار دارد.
گروه علمی شرکت آگرین تک
