موضوع این مطالعه بررسی تغییرات لیپوپلی ساکارید (LPS)در4بخش بدن (مایع شکمبه، پلاسمای خون، شیر و ادرار)و واکنشهای التهابی مرتبط با LPS در گاوهای هلشتاین تحت تنش حرارتی از طریق تنظیم تفاوت کاتیون وآنیون جیره (DCAD) است.
هشت گاو هلشتاین شیرده بطور تصادفی در طرح کراس اور 2×2 به گروه کنترل با DCAD متوسط (335 میلی اکی والان در هر کیلوگرم)، یا گروه تیمار با DCAD بالا (508 میلی اکی والان در هر کیلوگرم) اختصاص یافتند.
هر دوره آزمایشگاهی 21روز بود. نمونه مایع شکمبه، پلاسمای خون، شیر و ادرار در روز آخر هر دوره گرفته شد و غلظت LPS در این نمونهها تعیین گردید.
علاوه بر این، غلظت شاخصهای پیش التهابی مرتبط باLPS در پلاسمای خون تعیین شد. تنش حرارتی شدت بیشتری داشت در دوره اول آزمایش، که در آن شاخص دما و رطوبت نسبت به دوره دوم بالاتر بود. افزایشDCAD جیره با افزودن جوش شیرینNaHCO3 و کربنات پتاسیمK2CO3انجام شد.
افزایش DCAD، سطح LPS را در ادرار در دوره اول افزایش داد(P<0.01) ، در حالیکه در دوره دوم سطح LPS در پلاسما کاهش یافت (P<0.01). افزایش DCAD همچنین سطح پروتئینهای متصل به لیپوپلی ساکارید (LBP) و سرم امیلولئیدA (SAA) را در سرم در دوره اول کاهش داد (P<0.01).
برای غلظت LPS در هر 4 منبع مایع بدن و تعداد کمی از شاخصهای التهاب در سرم اثر متقابل بین تیمار و دوره معنی دار شد. افزایشDCAD مستقل از دوره، غلظتLPS را در مایع شکمبه (P < 0.01) و شیر (P < 0.01)، و نیز سطح اینترلوکین 2 (IL-2) را در سرم (P < 0.05) تغییر داد.
این مطالعه تاکید میکند که افزایش DCAD توزیع LPS را در مایعات مختلف بدن تغییر میدهد و بر واکنشهای التهابی در گاوهای هلشتاین تحت تنش، تاثیر دارد. همچنین تحقیقات بیشتر در این زمینه برای مشخص کردن مکانیسم این اثرها لازم است.
بطور کلی، افزایشDCAD از طریق اضافه کردن جوش شیرینNaHCO3 و کربنات پتاسیمK2CO3 حذفLPS را از طریق ادرار در زمان تنش شدید حرارتی بهبود میبخشد، و انتقالLPS را از شکمبه به داخل جریان خون در طول تنش حرارتی ملایم کاهش میدهد.
بعلاوه با افزایش DCAD، واکنشهای پیش التهابی در تنش حرارتی شدید عموما کاهش مییابد.
نتایج این مطالعه نشان میدهد که تحت شرایط تنش حرارتی شدید و به عنوان روشی تغذیه ای، افزایش DCAD میتواند به عنوان رویکردی مفید جهت کاهش تولید LPS و کاهش التهاب استفاده شود.
با این حال، تاثیر افزایشDCAD بر غلظت LPS شکمبه و شیر، و سطحIL-2 سرم میتواند با توجه به شدت تنش حرارتی یا مرحله شیردهی متفاوت باشد.
بنابراین، مطالعات دیگری نیاز است تا مکانسیمهای مرتبط با این عدم یکنواختی در تاثیر افزایش سطحDCAD در شدت تنشهای مختلف و مراحل مختلف شیردهی را مشخص کند، همچنین برای تعیین سطح مناسب DCAD که میتواند از انتقال LPS جلوگیری کند و همچنین عملکرد گاوهای شیری مواجه با تنش حرارتی را بهینه کند.
گروه علمی شرکت آگرین تک