این مطالعه بررسی می‌کند که چگونه تغذیه آغوز یا ترکیبی از آغوز و شیر در سه روز اول تولد بر GLP-2 و IGF-1 و بافت شناسی روده کوچک گوساله‌ها تاثیر می‌کند.گوساله‌های نر هلشتاین (24 عدد) در دو ساعت اول بعد از زایش آغوز خوردند و به طور تصادفی تقسیم شدند به اینکه هر 12 ساعت و از ساعت 12 تا 72 بعد از تولد، آغوز (COL)، شیر کامل (WM)، یا نسبت 1:1 شیر و آغوز(MIX) دریافت کنند.
* یک سوند برای نمونه گیری از خون بطور دائم در طول آزمایش، یک ساعت بعد از تولد گوساله‌ها نصب شد.
نمونه‌ها در 1، 2، 3، 6، 9، 11، و 12 ساعت بعد از تولد جمع آوری شدند. بعد از تغذیه ساعت 12، نمونه‌های خون هر نیم ساعت تا 16 ساعت و سپس هر یک ساعت از 16 تا 24 ساعت جمع شدند.
یک نمونه خون در ساعت 27 گرفته شد، سپس هر 6 ساعت از 30 تا 60 ساعت نمونه خون گرفته شد. مجدد، هر نیم ساعت از ساعت 60 تا 64، سپس در 65 و 66 ساعت خون گرفته شد، که بعد از ان فاصله‌های 2 ساعته برای 72 ساعت استفاده شد.
* غلظت GLP-2 پلاسما (در همه زمان‌ها) وIGF-1 سرم (در زمان‌های 1، 6، 12، 18، 36، 48، و 72 ساعت) آنالیز شدند.
بافت‌های دئودنال، ژئوژنال، و ایلئال برای بررسی بافت شناسی و تکثیر سلولی در 75 ساعت بعد از تولد جمع شد.
تغذیه آغوز نسبت به شیر کامل، غلظت GLP-2 پلاسما را به میزان 60% برای دو ساعت و به میزان 49/4% برای 4 ساعت بعد از وعده ساعت 60 افزایش داد.
فضای زیر نمودار IGF-1 (از 12 تا 72 ساعت) 27 درصد برای گوساله‌های مصرف کننده آغوز نسبت به شیر کامل بزرگتر بود اما در غیر این زمان‌ها تفاوتی نداشت.
تکثیر سلول‌های ایلئوم در گوساله‌های مصرف کننده تیمار مخلوط نسبت به شیر کامل بیشتر بود، درحالیکه تکثیر سلول‌های ایلئال و ابتدای ژئوژنوم بین تیمارها تفاوتی نداشت.
ارتفاع پرزها 1/8 و 1/5 برابر در ابتدا و انتهای ژئوژنوم افزایش یافت (گوساله‌های مصرف کننده آغوز و تیمار مخلوط در مقابل تیمار شیر کامل)، در حالیکه ارتفاع پرزهای روده کوچک و بزرگ در تیمار مخلوط نسبت به تیمار شیر کامل 1/5 و 1/4 برابر افزایش یافت.
سطح مقطع دستگاه گوارش برای گوساله‌های مصرف کننده شیر کامل به میزان 60 و 58% (در ابتدای ژئوژنوم) و 38 و 52% (در ایلئوم) نسبت به گروه مصرف کننده تیمارهای آغوز و مخلوط کاهش یافت و در قسمت انتهایی ژئوژنوم نسبت به تیمار مخلوط 54 درصد کمتر بود.
بطور کلی، تغذیه طولانی آغوز در مقایسه با تغذیه شیر کامل غلظت GLP-2 پلاسما و IGF-1 سرم را افزایش می‌دهد.
اگرچه تغذیه آغوز و تیمار مخلوط بلوغ روده کوچک را بطور مشابهی افزایش داد، بنابراین تغذیه گوساله‌ها با شیر انتقال برای تحریک گسترش روده می‌تواند یک روش مفید برای گاودارها باشد.
انتظار می‌رود که تغذیه آغوز برای سه روز متوالی بعد از تولد بیشتر از تغذیه با تیمار مخلوط یا شیر کامل برای بلوغ روده مفید باشد.
نتایج این مطالعه نشان داد که تغذیه آغوز نسبت به تغذیه مخلوط آغوز و شیر سودمندتر است، اگرچه هر دو تیمار نسبت به شیر کامل گسترش روده کوچک را بهبود می‌بخشد.
علاوه بر این، فرض شد که تغییر غلظتIGF-1 سرم وGLP-2 پلاسما بیان کننده گسترش روده توسط تیمارها است اما احتمالا با کل انرژی و مواد مغذی دریافتی مرتبط است.
کاهش موقتی غلظتIGF-1 و GLP-2نگران کننده است و پیشنهاد می‌کند که با روش‌های رایج حال حاضر در گاوداری های صنعتی، گوساله‌های شیرخوار ممکن است میزان کافی مواد مغذی دریافت نکنند.
ضروری است تا احتیاجات مواد مغذی قابل متابولیسم گوساله‌های شیرخوار نسبت به آنچه که در اختیار آنها قرار می‌گیرد مشخص شود.
این مطالعه به گاودارها روش‌های مفیدی از تغذیه گوساله‌های تازه متولد شده از شیر دوره انتقال یا رقیق کردن آغوز با شیر یا جایگزین شیر (بعد از تغذیه اولیه با آغوز) برای تحریک گسترش روده و عملکرد آن را پیشنهاد می‌دهد.
گروه علمی شرکت آگرین تک
