به دلیل شرایط بی سابقه بازار و عدم توانایی تنظیم بازار و تحویل گرفتن نامناسب شیر حداقل در کوتاه مدت، کارخانه ها از گاودارها می خواهند که تولید شیر خود را کاهش دهند، در حالی که قیمت گوشت هم برای حذف گاوها مناسب نیست.
در این مقاله تغییرات مدیریتی و جیره ای برای کمک به گاودارها و مشاوران آنها (مشاوران تغذیه، دامپزشک ها و سایرین) پیشنهاد کرده ایم تا بتوانند با این درخواست غیرمعمولی کنار بیایند، در حالیکه گاوهای خود را سالم نگه دارند برای تضمین اینکه گاوها توانایی این را دارند که خیلی سریع به سطح تولید مناسب برگردند زمانی که این محدودیت ها برطرف شد. این پیشنهادها شاید برای تعدادی از مدیران مناسب باشد و برای تعدادی دیگر مفید نباشد. هر گاوداری باید خودش تشخیص بدهد که کدام از این توصیه ها برای گله ایشان مناسب است.
استراتژی جیره ها :
برای شروع، پیشنهاد می کنیم که جیره ها توسط مشاوران تغذیه فرموله شود. حتما مطمئن شوید که تمام مواد مغذی علاوه بر انرژی بر اساس انرژی مورد نیاز تولید شیر تنظیم شده اند (یعنی تمام اجزاء جیره بالانس شده باشد و نه فقط انرژی). این موضوع خیلی مهم است چون ما می خواهیم مطمئن شویم زمانی که محدودیت ها برطرف شد گاوها شرایط خوبی دارند تا بتوانند به تولید طبیعی برگردند.
راه حل منطقی این است که جیره را برای افزایش سطح علوفه و کاهش نشاسته و قند مجددا بالانس کنید. برای رسیدن به این جیره، میزان علوفه خود را بررسی کنید، زیرا نمی خواهید که ذخیره علوفه خود را قبل از برداشت مجدد آنها از دست بدهید.
روش هایی که در ادامه گفته می شود به مرحله شیردهی
وابسته نیستند، اما اجرا کردن آنها شاید وابسته باشد. بهترین حد میزان مصرف NDF در
جیره 1/2درصد وزن بدن است که برای گاو به وزن 740 تا 780 کیلو حدود 9 تا 9/5 کیلو می شود.
این میزان در گاوهایی که 27 کیلو ماده خشک مصرفی دارند و جیره حاوی 33 تا 35 درصد NDF است تامین می شود.
اگر شما این سطح NDF در جیره خود ندارید، قدم اول این است که جیره خود را با افزایش سطح
علوفه برای رسیدن به این سطح از
NDFتنظیم کنید، و اگر موجودی علوفه مزرعه ناکافی است از منابع
فیبر غیرعلوفه ای استفاده کنید. بطور همزمان، سطح نشاسته جیره را به 20 درصد یا
کمتر کاهش دهید در حالیکه سطح نیتروژن شکمبه را برای حفظ عملکرد میکروب ها در
تعادل مثبت نیتروژن حفظ می کنید.
برای حفظ و تولید مناسب ترکیبات شیر، مهم است که پروتئین قابل متابولیسم در دسترس برای تولید شیر علاوه بر انرژی قابل متابولسیم فراهم باشد.
همچنین به منظور تضمین سلامت دام، مهم است که سطح مناسب ویتامین و مواد معدنی حفظ شود. برای گاوهایی که از اوج تولید گذشته اند، عموما بیشتر از 120 تا 150 روز شیردهی و آبستن هستند، برای کاهش مصرف انرژی و تولید شیر می توانNDF را تا حدود 38 درصد جیره فرموله کرد. بطور کلی برای کاهش تولید شیر بدون آسیب به دامها، سطح نشاسته و فیبر غیر علوفه ای را کاهش دهید و میزان مناسب پروتئین قابل متابولیسم، مواد معدنی و ویتامین ها را در سطحی متناسب با انرژی مصرفی برای تولید شیر حفظ کنید.
روش های مدیریتی :
مشخص است که حذف گاوهای دارای مشکل راه مناسبی است، اما این روش نیز به علت کاهش قیمت گوشت و همچنین توانایی کشتارگاه ها برای فراوری گوشت محدود شده است. کاهش تراکم گله به حدود 115 تا 120 درصد یک روش مدیریتی مناسب است. روش دیگر بررسی تعداد سلولهای بدنی شیر (SCC) است و حذف گاوهایی کهSCC خیلی بالایی دارند. نهایتا، هر گاوی که به بیشتر از سه تلقیح برای ابستنی احتیاج دارد کاندید خوبی برای حذف در این مرحله است.
روش دیگر مدیریتی خشک کردن گاوهایی است که روز آبستنی آنها بیشتر از 200 روز است، به خصوص گاوهایی که دیرتر آبستن شده اند و روزهای شیردهی بالاتری دارند، یا گاوهایی که تولید آنها کمتر از سطح متوسط مورد انتظار گله است. قطعا گاوهایی که بر اساس درآمد بیشتر از هزینه خوراک (IOFC) سود و حاشیه امنیت پایینی دارند، کاندیداهای خوبی برای خشک کردن هستند.
قبل از انجام این کار، تضمین کنید که فضای کافی در بهاربند گاوهای خشک وجود دارد تا آسایش گاوها فراهم شود. شما می توانید بهاربند گاوهای اواخر شیردهی را به بهاربند جدید برای گاوهای خشک تبدیل کنید. به این گاوهای خشک شده جیره کم انرژی و با فیبر بالا تغذیه کنید تا از چاق شدن زیاد گاوها جلوگیری کنید زمانی که برای مدت بیشتری گاوها خشک می شوند.
گزینه دیگر کاهش تعداد وعده های شیردوشی از 3 به 2 است. توصیه مهم برای این روش این که از گاوهای تازه زا تا حدود 21 روز شیردهی و یا کمتر از 150 روز شیردهی شروع کنید. تغییر وعده های شیردوشی گاوها در اوج تولید باعث تنش می شود. تجربیات قبلی نشان می دهد که اگر گاوها نزدیک پیک باشند یا تازه پیک را رد کرده باشند، فشار داخل پستان بالا است که منجر به عدم آسایش می شود.
ما مشاهده کردیم گله هایی را که این تغییرات را در گاوهای اوج شیردهی انجام دادند و آنها دچار عدم آسایش بودند، نمی خوابیدند، از پستان آنها شیر چکه می کرد و میزانSCC در آنها به شدت افزایش یافت. برای جبران این موضوع، بهتر است که ابتدا جیره ها را به منظور کاهش مواد مغذی در دسترس برای تولید شیر تغییر دهید و سپس بعد از چند هفته کاهش وعده های شیردوشی را انجام دهید. براساس تجربیات ما و مطالبی که مطرح شد، کاهش تعداد دفعات شیردشی تاخیر زیادی در برگشت تولید شیر گله به حد طبیعی ایجاد می کند، بنابراین این آخرین پیشنهاد ما است.
تاکید می کنیم که این روش ها برای کوتاه مدت مورد نظر است و اگر به خوبی انجام شود به غیر از تغییر به دو بار شیردوشی، اثرات بلند مدت بر تولید شیر گله ها ندارد. اگر تغییرات تغذیه ای برای کاهش تولید شیر انجام شد، برگشت به جیره های قبلی باید در طی چند هفته انجام شود برای اینکه به شکمبه اجازه داده شود تا خودش را با جیره های با نشاسته بالا و NDF کم سازگار کند.
شرکت علمی شرکت آگرین تک