گسترش روده کوچک یک اصل مهم در سلامتی و رشد
گوساله های تازه متولد شده است. این مقاله تاثیر تغذیه آرژنین(Arg) و گلوتامین(Gln) و دو سطح مصرف شیر را
بر بافت شناسی روده کوچک گوساله های شیرخوار بررسی می کند.
60 گوساله دورگ هلشتاین و جرزی (با سن 3 تا 5 روز) شیر کامل (125 گرم در لیتر ماده خشک، 26 درصد چربی و 26 درصد پروتئین) در دو سطح تغذیه ای، بالا 20) درصد وزن بدن در روز (HM و یا پایین 10) درصد وزن بدن در روزLM) شیر مصرف کردند بدون افزودنی یا با افزودن گلوتامین و آرژنین (یک درصد ماده خشک شیر) در طرح2 × 3 فاکتوریل (10 گوساله برای هر تیمار).
بعد از 35 روز از مصرف تیمارها، تمام گوساله ها به منظور جمع کردن نمونه بافت برای بررسی گسترش روده کوچک کشته شدند. گوساله هایی که شیر بیشتر مصرف کرده بودند در مقایسه با گوساله هایی که شیر کمتر مصرف کرده بودند، وزن نهایی و افزایش وزن روزانه بیشتری داشتند، اما اثری از افزودن اسید آمینه یا اثر متقابلی بین افزودن اسید آمینه و سطح مصرف شیر مشاهده نشد.
در قسمت دوازدهه روده کوچک، بین سطح مصرف شیر و
افزودن اسیدهای آمینه اثر متقابل وجود داشت برای بلندی و پهنای پرزها، و تعداد
سلول های جامی در هر پرز (HM-Arg > HM-Gln > HM-Ctrl)، و
نسبت ارتفاع پرز به عمق غار
(HM-Arg > HM-Gln = HM-Ctrl)، اما تاثیری از افزودن اسیدهای آمینه در سطح پایین شیردهی مشاهده
نشد.
تعداد سلول های جامی به ازاء هر 100 میکرومتر از روده کوچک بیشتر بود در گوساله های مصرف کننده آرژنین نسبت به گوساله های شاهد، و گوساله های مصرف کننده گلوتامین بین دو تیمار بودند و با هیچ کدام تفاوتی نداشتند. ضخامت اپی تلیوم در تیمار سطح پایین شیر نسبت به سطح بالای شیر بیشتر بود.
تراکم پرزها، عمق غارها، و ضخامت ماهیچه بین گروه ها تفاوتی نداشت. در ژئوژنوم، بین افزودن اسید آمینه و سطح مصرف شیر اثر متقابل وجود داشت برای ارتفاع پرزها، سطح مقطع پرزها، و نسبت ارتفاع پرز به عمق غار (HM-Arg = HM-Gln > HM-Ctrl)، بدون تاثیر افزودن اسید آمینه در گوساله های مصرف کننده سطح پایین شیر.
افزودن اسید آمینه بر تعداد سلول های جامی به ازاء هر پرز تاثیر داشت (HM-Gln > HM-Ctrl calves, HM-Arg intermediate)، و همچنین هر دو تیمار مصرف کنندهLM-Arg وLM-Gln نسبت به گوساله های مصرف کننده LM-Ctrl سلول های جامی بیشتری داشتند.
پهنای پرزها، عمق غارها، و ضخامت ماهیچه در گروه مصرف کننده سطح بالای شیر نسبت به گوساله های مصرف کننده سطح پایین شیر بیشتر بود، اما اسیدهای آمینه تاثیری نداشتند. تراکم پرزها، تعداد سلول های جامی به ازاء هر 100 میکرومتر روده کوچک، و ضخامت اپی تلیوم توسط تیمارها تحت تاثیر واقع نشد.
سطح مصرف شیر و افزودن اسیدهای آمینه تاثیری بر بافت شناسی روده کوچک در ایلئوم نداشت. افزایش میزان مصرف شیر ارتفاع و پهنای پرزها، فضای سطحی روده را افزایش داد اما فقط در گوساله های مصرف کننده آرژنین یا گلوتامین و نه در گروه کنترل. تغییرات مشاهده شده در بافت شناسی روده می تواند برای عملکرد روده، یکنواختی و عملکرد سد روده ای در گوساله های شیرخوار، از طریق افزایش رشد و تکثیر سلولی یا کاهش سطح اتروفی سلولی مهم باشد.
بطور کلی، یافته مهم این مقاله این است که افزودن آرژنین و گلوتامین به شیر کامل (در سطح 1% ماده خشک) می تواند گسترش و یکنواختی روده ای را در دوازدهه و ژئوژنوم افزایش دهد اما نه در ایلئوم، از طریق افزایش رشد و تکثیر سلولی یا از طریق کاهش سطح اتروفی سلولی، اما فقط زمانی که گوساله ها سطح بالای شیر می خوردند.
نتایج متفاوت از افزودن آرژنین و گلوتامین بر تعداد سلول های جامی در دوازدهه و ژئوژنوم بیانگر توانایی تاثیر آنها بر یکنواختی روده است، اما این موضوع باید بیشتر تحقیق شود. سطح مصرف شیر بدون افزودن آرژنین یا گلوتامین تاثیر کم یا بدون تاثیر بر گسترش فیزیکی ایلئوم و دئودنوم دارد و فقط تاثیر کمی بر گسترش فیزیکی ژئوژنوم داشت.
گروه علمی شرکت آگرین تک
