این مطالعه انجام شد تا عوامل مرتبط با نقص در انتقال ایمنی غیرفعال و تفاوت مدیریت آغوز بین گوساله‌های نر و ماده تعیین کند.محققین16 فارم تجاری را هفتگی ویزیت کردند.برای هر گوساله متولد شده در این مزارع،کارگرهای مزرعه یک فرم تولد پر کردند تا مدیریت آغوز رایج،سطح کمک به زایش، جنس گوساله،و زمان تولد را ثبت کنند.
در ویزیت‌های هفتگی تکنسین‌ها از گوساله‌ها نمونه‌های خون گرفتندکه سن آنها بین یک تا7روز بود.سرم خون با سانتریفوژ جدا شدوغلظت پروتئین کل سرم(STP) با یک رفرکتومتر دیجیتال مشخص گردید.
نقص در انتقال ایمنی غیرفعال به این صورت تعیین شدکه گوساله‌ها پروتئین کل سرم کمتر از5/2گرم دردسی لیتر داشتند.داده‌ها برای1778 گوساله با سن 1 تا 7روز جمع آوری شد.تفاوت‌های زیادی بین گوساله‌های نر و ماده در مدیریت وجود داشت.گوساله‌های نر در مقایسه با گوساله‌های ماده احتمال بیشتری داشت تا میزان کمتری از آغوز دریافت کنند،از بطری پستانکدار و لوله مری به صورت متوالی آغوز دریافت کنند،از آغوزهای مخلوط شده تغذیه شدند،و آغوز تازه نسبت به آغوز منجمد دریافت کنند.
پروتئین کل سرم بین 3/6 تا g/dL 9/7 بودبا متوسط g/dL 5/7 و 21/1درصد از گوساله‌ها نقصدر انتقال ایمنی غیرفعال داشتند.
با استفاده ازmixed linear regression model،ما تعیین کردیم که یک گوساله نر باشد(g/dL 0/14-)،با سخت‌زایی به دنیا بیایند (g/dL 0/23-)،و اولین تغذیه آنها ترکیبی از بطری پستانک دار باشد در ادامه با لوله معدی (g/dL 0/12-) با غلظت پایین تر پروتئین کل سرم مرتبط است.
تغذیه 6 لیتر یا بیشتر از آغوز در 24 ساعت اول تولد مرتبط است با g/dL 0/14 غلظت بالاتر از پروتئین کل سرم در مقایسه با تغذیه کمتر از 3/9 لیتر آغوز.متولد شدن با سخت زایی و دریافت اولین آغوز از بطری و ادامه با لوله معدی با میزان بیشتر نقص در انتقال ایمنی غیرفعال مرتبط است. تغذیه بیشتر از 6 لیتر آغوز در 24 ساعت اول تولد در مقایسه با گوساله هایی که کمتر از 3/9 لیتر آغوز خوردند با کاهش نقص در انتقال ایمنی غیرفعال مرتبط است.
این مطالعه اهمیت روش‌های مشخص مدیریتی درکاهش شیوع نقص درانتقال ایمنی غیرفعال و تشخیص اختلافات درمدیریت تغذیه بین گوساله‌های نر و ماده شیری نشان داد.
انتقال موفق ایمنی غیرفعال برای تضمین سلامتی و بقای گوساله‌های تازه متولد شده حیاتی است. این مطالعه نشان داد که گوساله‌های نر مدیریت متفاوت در تولد نسبت به گوساله‌های ماده دریافت می‌کنند،ولیکن، تاثیر این تفاوت‌ها نامشخص است زیرا فقط تفاوت‌های اندکی در پروتئین کل سرم بین گوساله‌های نر و ماده مشاهده گردید.
گوساله‌هایی که در زمان تولد میزان بیشتری آغوز دریافت کردند سطح بالاتری از پروتئین کل سرم داشتند و میزان کمتری از نقص در انتقال ایمنی غیرفعال،در حالی‌که گوساله‌هایی که با سخت‌زایی یا جراحی متولد شدند یا پوزیشن نامناسب داشتند در نتیجه میزان کمتری از پروتئین کل سرم و افزایش میزان نقص در انتقال ایمنی غیرفعال داشتند.
با توجه به تغذیه آغوز، استفاده از بطری پستانکدار و در ادامه تغذیه با لوله مری با کاهش انتقال موفق ایمنی غیرفعال مرتبط است.به علت اهمیت ایمنی غیرفعال، این عوامل باید زمان تغذیه آغوز به گوساله‌ها مورد توجه قرار بگیرند.
گروه علمی شرکت آگرین تک
