هچها و آغلهای انفرادی مدتهای خیلی زیادی است که برای بهبود سلامت گوسالهها و جلوگیری از پخش پنومونی و سایر بیماریهای مسری طراحی شده است. آنها به خوبی کار کرده‌اند، در حقیقت، هچها و اغلهای انفرادی و استفاده از اسپرم سکس شده عوامل مهمی در افزایش تعداد گاوهای ماده در آمریکای شمالی بوده اند.
اما مطالعات اخیر نشان می‌دهد که هچها یا آغلهای انفرادی گوسالهها ممکن است باعث جلوگیری از رشد رفتار اجتماعی و شناختی گوساله‌های جوان بشود. زمانیکه گوسالهها از شیر گرفته می‌شود و با دیگر دام‌ها مخلوط می‌شوند و مجبور به استفاده از آغل‌ها، سیستمهای تغذیه‌ای و آبخوری، جایگاه‌ها، و محیط جدید می‌شوند این رفتارها برای سازگاری گوسالهها ضروری هستند.
به عبارت دیگر دو نفر بهتر از یک نفر می‌توانند به محیط و چیزهای جدید سازگار بشوند. گوساله‌های که به صورت جفت نگهداری می‌شدند ماده خشک مصرفی و وزن خود را افزایش دادند. محقیقن دانشگاه بریتیش کلمبیا بیان کردند که گوساله‌هایی که انفرادی نگهداری شدند از اتفاقات جدید، از جمله خوراک‌های جدید، ترس بیشتری داشتند. بنابراین هرچه زودتر شما گوسالهها را به صورت جفتی نگه دارید بهتر است. کاهش ترس از خوراک‌های جدید به معنی مصرف خوراک بهتر و سپس افزایش وزن بیشتر است.
محققین گوسالهها را در یک و 6 هفتگی به صورت جفت نگهداری کردند، و یافتند که جفت شدن گوسالهها در سن کمتر باعث رشد بهتر آنها می‌شود. حتی اگر گوسالهها در 6 هفتگی جفت بشوند بهتر از گوساله‌هایی که تا شیرگیری تنها بودند عمل می‌کنند. تا سن ده هفتگی، گوساله‌هایی که همان اول جفت شدند حدود 3/5 کیلو استارتر مصرف کردند.
گوساله‌هایی که در 6 هفتگی جفت شدند 3 کیلو استارتر خوردند و آنهایی‌که تنها نگهداری شدند 2/75 کیلو استارتر خوردند، اگرچه این تفاوتها از لحاظ آماری معنی دار نبود.
گوساله‌های جفت شده در اوایل زندگی، متوسط افزایش وزنی معادل 1/2 کیلوگرم در دوره شیرگیری داشتند. آنهایی که در هفته 6 جفت شدند کمتر از 1 کیلو در روز در دوره شیرگیری رشد کردند. به این نکته توجه کنید که افزایش وزن بدن در دوره قبل از شیرگیری با تولید شیر آینده دام‌ها، به خصوص با تولید شیر در اولین دوره شیردهی رابطه دارد.
گوساله‌های جفت شده همچنین سر و صدای کمتری در هنگام شیرگیری داشتند، که بیانگر استرس کمتر در آنها بود. و همچنین گوساله‌هایی که در تنهایی نگهداری شدند زمانیکه بعد از شیرگیری به آغلهای گروهی منتقل شدند، حدود 50 ساعت طول کشید تا خوراک را پیدا کنند. گوساله‌هایی که دارای جفت بودند 9 ساعت طول کشید.
محققین یافتند که گوساله‌های جفت شده حدود 34 درصد زمان بیشتری در روز در خوراک‌خوری بودند، و خوراک‌خوری را 58 درصد بیشتر بررسی کردند، و 50 درصد استارتر بیشتری خوردند نسبت به آنهایی‌که تنهایی نگهداری شدند. تمام این عوامل باعث بهبود مصرف خوراک برای دو هفته اول بعد از شیرگیری در گوساله‌های جفت شده گردید.
یک ایراد به نگهداری گوسالهها به صورت جفت کمبود فضا یا امکانات است. اما این کار خیلی راحت است، حتی با چسباندن دو تا هچ به هم و قرار دادن فضای یکسان برای غذاخوری.
نگهداری گوسالهها به صورت جفت بدون خطر نیست، و احتمالا باعث افزایش بیماری‌ها و لیس زدن و مکیدن یکدیگر می‌شود. اما اگر گوسالهها سالم باشند و قبل از جفت شدن خوب غذا بخورند و جایگاه تمیز و خشک داشته باشند، احتمال این اتفاقات کمتر خواهد شد.
گروه علمی شرکت آگرین تک