این مطالعه رابطه بین وزن بدن و ماندگاری، و وزن بدن و الگوی زایش، 189936 تلیسه شیری در نیوزلند را بررسی کرد.
تلیسه‌ها در 5 نژاد طبقه بندی شدند:
هلشتاین(F)،دورگ‌هلشتاین(FX)،جرزی(J)،دورگ‌جرزی(JX)،دورگ هلشتاین و جرزی(FJ).
وزن بدن توسطLegendre polynomialsدر6، 12و 15ماهگی تخمین زده شد.
رابطه آنها با ماندگاری، نرخ زایش، و نرخ زایش مجدد در سه زایش بعدی بررسی شد:
تقریبا 92درصد تلیسه‌ها برای اولین بار در سن 2 سالگی زایمان کردند.
76درصد برای بار دوم در 3 سالگی.
61درصد برای سومین بار در سن 4 سالگی زایمان کردند.
تلیسه‌هایی که سنگین‌تر بودند در مقایسه با تلیسه های سبک‌تر، احتمال بیشتری داشت که برای اولین، دومین و سومین زایش در گله باقی بمانند. علاوه بر این، رابطه مثبتcurvilinearبین وزن بدن قبل از تلقیح با عملکرد تولیدمثلی تلیسه های شیری مشاهده شد.
بدون توجه به نژاد، تلیسه‌هایی که در سن 6، 12 و 15ماهگی سنگین‌تر بودند در مقایسه با تلیسه‌های سبک‌تر، احتمال بیشتری داشت که زایش اول آنها زودتر انجام شود. همچنین، دامنه وسیعی از وزن بدن را پیدا کردیم که احتمال زایش اول یا زایش مجدد زودتر در آن بالا بود. برای مثال، تلیسه‌های دورگ هلشتای و جرزی که بین 255 و 396 کیلوگرم بودند در سن 15ماهگی نرخ زایش و زایش مجدد 21روزه بالای 75 و 70%داشتند.
ولیکن وزن بدن قبل از تلقیح بر نرخ‌های زایش و زایش مجدد 21روزه برای دومین و سومین شیردهی تاثیر خیلی کمی داشت. در این آزمایش تلیسه‌هایی که سنگین‌ترین وزن بدن را داشتند در مقایسه با تلیسه‌هایی که وزن متوسط داشتند، کاهش اندکی در ماندگاری و عملکرد تولیدمثلی مشاهده شد.
در نتیجه، برای تلیسه‌هایی که بالای وزن متوسط بودند، سودمندی افزایش وزن بدن قبل از اولین تلقیح کم است و حتی می‌تواند باعث کاهش اندک ماندگاری و عملکرد تولیدمثل شود. برای تلیسه‌هایی با وزن کمتر از متوسط، افزایش وزن در دروه پرورشی قبل از تلقیح تاثیر مفید قابل توجهی بر ماندگاری و عملکرد تولیدمثلی دارد.
رابطه مثبت منحنی بین وزن بدن قبل از آمیزش و ماندگاری، نرخ زایمان 21رزوه و نرخ زایمان 21روزه مجدد در تلیسه‌های شیری وجود داشت. بدون توجه به نژاد، تلیسه‌هایی که در 6، 12 و 15ماهگی سنگین‌تر بودند در مقایسه با تلیسه‌های سبک‌تر، احتمال ماندگاری بیشتری در اولین، دومین، و سومین زایش داشتند و اولین زایش آنها زودتر انجام شد.
برای تلیسه‌هایی با سنگین‌ترین وزن بدن در مقایسه با تلیسه‌های با وزن متوسط، کاهش اندک در ماندگاری و عملکرد تولیدمثلی مشاهده شد.درنتیجه، برای تلیسه‌هایی که سنگین‌تر از وزن متوسط بودند، افزایش وزن قبل از اولین آمیزش سود کمی دارد و حتی می‌تواند باعث کاهش اندک ماندگاری شود.
برای تلیسه‌هایی که کمتر از وزن متوسط بودند، با بهبود شرایط پرورش و در نتیجه وزن بدن سنگین‌تر در دوره پرورش قبل از آمیزش سود قابل توجهی برای ماندگاری و عملکرد تولیدمثلی به دست می‌آید.
گروه علمی شرکت آگرین تک
