شیرگیری گوساله در هر گله تا حدی نسبت به گله دیگر متفاوت است. تجهیزات و کارگرها عواملی هستند که باعث می‌شوند دو گله که دوره قبل از شیرگیری کاملا مشابهی دارند در دوره شیرگیری کاملا متفاوت عمل کنند. و هیچکدام از گله ها هم نگران نیستند و فکر می کنند روش آنها بهترین روش است.
اما نگران نباشید که برنامه شیرگیری شما چه شکلی است، بلکه باید تمرکز کنید بر حداکثر کردن گسترش مناسب شکمبه برای جلوگیری از کاهش رشد و آماده سازی بهتر گوساله‌ها برای تبدیل شدن به یک گاو تولیدکننده.
چطوری شما می توانید فرآیند شیرگیری را بدون اشتباه انجام دهید؟ در چه حالتی می توانید به یک برنامه ایده آل شیرگیری نزدیک شوید؟
1- سن مناسب گوساله:
دو یا سه هفته می تواند تفاوت زیادی را در رشد شکمبه و گوساله ایجاد کند که از نظر جسمی قادر به تحمل شیرگیری باشد. مهم نیست که چه میزان خوراک یک گوساله در زمان شیرگیری می‌خورد، گوساله ای که در 6هفتگی از شیر گرفته می شود، در مقایسه با گوساله ای که در 8 یا 9هفتگی از شیر گرفته می‌شود، اغلب دچار چالش می‌شود.
چرا؟ گوساله‌های جوان کربوهیدرات‌ها را عمدتا در قسمت پایین دستگاه گوارش متابولیز می‌کنند، عملی که عموما در زمان شیرگیری به طور طبیعی کاهش می‌یابد. اما، جابه جایی در متابولیزم کربوهیدرات‌ها در شکمبه انجام نمی‌شود تا زمانی‌که گوساله به سن 8 تا 9هفتگی برسند، بدون توجه به نحوه تغذیه قبلی. مصرف استارتر در دوره قبل از 8 تا 9هفتگی اغلب باعث پر شدن شکمبه می‌شود تا اینکه باعث رشد واقعی شکمبه شود بنابراین شکمبه آماده نیست تا سطح بالای غله یا فیبر را هضم کند.
گوساله ها در سن 8 تا 9هفتگی توانایی بیشتری دارند برای مصرف خوراک و بهتر استارتر را متابولیز می‌کنند که برای تامین نیازهای دام مورد نیاز است. اندازه فیزیکی شکمبه بزرگتر است، ترکیب میکروبی شکمبه متنوع تر است، و بافت شکمبه بیشتری برای جذب و متابولیسم استارتر فراهم است. زمانی‌که گوساله‌ها خیلی زود از شیر گرفته می‌شوند، اغلب یک فاصله بین توانایی شکمبه برای جذب و متابولیزم استارتر وجود دارد، و گوساله‌ها اغلب دچار کاهش رشد بعد از شیرگیری می‌شوند.
میکروبیوم شکمبه یک گوساله با 6 هفته سن نیز از یک گوساله 8 تا 9هفته خیلی متفاوت است.تحقیقات نشان داده اند که تاخیر در انتقال از یک جیره با شیر بالا به یک جیره کاملا جامد (شیرگیری)، شدت تغییر در میکروبیوم گوساله را کاهش می‌دهد.
گوساله هایی که در هشت هفتگی از شیر گرفته شدند جابه جایی تدریجی در میکروبیوم را تجربه می‌کنند در مقابل گوساله هایی که در 6هفتگی از شیر گرفته شده اند که با یک تغییر سریع مواجه شده اند.
2- انتقال تدریجی (بدون نادیده گرفتن سن گوساله):
انتقال از شیر به خوراک جامد می تواند مقداری شوک به گوساله وارد کند، بنابراین هرچه قدر تدریجی این کار انجام شود، شوک کمتری وارد می‌شود. دوره انتقال ایده‌آل می‌تواند با کاهش آرام میزان شیر یا شیر خشک و افزایش میزان استارتر مصرفی برای یک دوره 14روزه شروع شود، شروع از هفته 8 یا 9. 14روز ممکن است برای همه ممکن نباشد، اما حتی گسترش زمان شیرگیری برای چند روز می تواند تاثیر بزرگی بر گوساله‌ها داشته باشد.
مهمترین چیزی که باید یادتان بماند:
سن شیرگیری را برای شیرگیری تدریجی قربانی نکنید. از شیر گرفتن تدریجی خوب است اما به این معنی نیست که شما باید شیرگیری را شروع کنید قبل از اینکه گوساله‌ها آماده باشند. برای مثال،اگر هدف شما این است که گوساله‌ها در 8هفتگی از شیر گرفته شوند،یک دوره 14روزه شیرگیری معنی ندارد چون شما باید در 6هفتگی شروع کنید، زمانی‌که گوساله کمتر برای مدیریت کردن شیرگیری مجهز شده است.
3- تعادل مواد مغذی:
زمانی‌که دوره 14روزه شیرگیری یا شیرگیری ناگهانی دارید، مطمئن شوید که گوساله‌ها میزان مشابه از مواد مغذی که آنها بطور کامل از شیر یا شیر خشک به همراه استارتر دریافت می‌کردند قبل از انتقال به خوراک جامد را کاملا جایگزین کرده اند.
توجه کنید، اگر جایگزین شیر را دو بار در روز تغذیه می کنید و به یک بار تغذیه در زمان شیرگیری می‌روید، تمام مواد مغذی که گوساله دریافت می کند را نصف می‌کنید. برای جبران این تفاوت ممکن است که چند روز طول بکشد تا گوساله میزان کافی استارتر مصرف کند.
این موضوع برای گوساله‌ها خیلی مهم است که یک جیره کاملا مناسب قبل از شیرگیری دریافت کنند (1/2کیلوگرم از پودر شیر خشک به صورت 8 تا 10لیتر از جایگزین شیر در روز). گوساله‌هایی که حجم بالایی از مواد مغذی از شیر دریافت می‌کنند، باید همان میزان از مواد مغذی از طریق مصرف استارتر قبل از تکمیل فرآیند شیرگیری مصرف کنند.
در حالی‌که گوساله‌ها با مصرف شیر بالا، استارتر کمتری در اوایل زندگی مصرف می‌کنند، اما قادر هستند که به سرعت مصرف استارتر را در زمان شیرگیری به علت اندازه بزرگتر افزایش بدهند و در شیرگیری به اندازه یا حتی بیشتر از گوساله‌هایی که سطح کمتری از شیر دریافت می‌کردند، استارتر مصرف می‌کنند.
دوره انتقال تدریجی اجازه می‌دهد به گوساله ها تا مصرف استارتر را افزایش بدهند همانطور که مصرف شیر کاهش می‌یابد، و به این ترتیب اختلاف دریافت مواد مغذی را کاهش می‌دهند. یک قانون مناسب این است که گوساله‌ها باید 1/4کیلوگرم از استارتر برای سه روز متوالی قبل از شیرگیری مصرف کنند.
4- استارتری خوش خوراک و متراکم از مواد مغذی:
زمانی‌که گوساله‌ها شروع به دوره انتقال شیرگیری می‌کنند، مهم است برای آنها تا استارتر خوش خوراکی داشته باشند. خوش خوراکی مصرف را تحریک می‌کند، و مصرف مهم است برای کمک به گوساله ها برای جایگزین کردن مواد مغذی که آنها از شیر دریافت می‌کردند.
مطمئن شوید که میزان مواد مغذی استارتر می تواند جایگزین مواد مغذی که گوساله قبلا از شیر دریافت می‌کرده است بشود. اگر جایگزین شیر شما تراکم بیشتری از مواد مغذی دارد، باید استارتر نیز تراکم بیشتری از مواد مغذی داشته باشد. برای مثال، اگر جایگزین شیر با سطح بالای پروتئین به گوساله می‌دهید، باید از استارتر با پروتئین بالا برای جلوگیری از کاهش رشد بعد از شیرگیری استفاده کنید.
علاوه بر خوش خوراکی و کیفیت خوراک ها، مدیریت تغذیه استارتر نیز مهم است و می‌تواند باعث افزایش مصرف خوراک شود. مطمئن شوید که سطل‌های استارتر تمیز هستند و خوراک کهنه و بو گرفته را با خوراک تازه و جدید جایگزین کنید. یک قانون مناسب این است که اگر خود شما تمایلی ندارید که سر خود را داخل ظرف بکنید و استارتر بخورید گوساله هم این کار را نمی‌کند.
در انتها، شیرگیری مفهوم ساده ای است که کلیدهای شاخصی برای موفقیت دارد. همه می‌خواهند بهترین کار را برای گوساله انجام بدهند، اما باید ببینید با توجه به امکانات سیستم خودتان چه کاری را می‌توانید انجام بدهید. قدم‌های کوچک به سمت وضعیت ایده آل می تواند تفاوت‌های بزرگی ایجاد کند، و گوساله‌ها از شما برای این کار تشکر می‌کنند.
گروه علمی شرکت آگرین تک