یک تحقیق طولانی مدت ده ساله بر روی شیرهای غیرقابل فروش پاستور شده در سطح مزرعه توسط کمپانی Land O’Lakes Animal Milk Products Company انجام شد که نکاتی را در مورد تغذیه، نرخ کشتن باکتری ها در پاستور کردن و آنتی بیوتیک باقیمانده بیان کرد.
این مطالعه از سال 2006 تا 2017 بر 618 مزرعه شیری آمریکا که دارای 5 تا 5000 گاو بودند انجام شد. نمونه‌های شیر، بلافاصله بعد از پاستور شدن گرفته شدند و برای هفت روز متوالی از هر مزرعه جمع آوری شدند و سپس برای آنالیز فرستاده شدند.
میزان چربی شیر 17/3 درصد، پروتئین 7/9 درصد و کل مواد جامد 6/6 درصد تنوع داخل مزارع نشان دادند. این تنوع می‌تواند به علت این باشد که شیرهای غیرقابل فروش از گاوهای مختلف در مراحل مختلف شیردهی می‌آیند و همچنین وضعیت مختلف سلامتی گاوها باشد.
* تنوع زیاد در کیفیت مشکل می‌کند که جیره‌ای یکنواخت و مقوی در اختیار گوساله‌های جوان قرار دهید.
همچنین پاستوریزاسیون داخل مزرعه در بیشتر از 40 درصد موارد نمی‌تواند باکتری ها را از بین ببرد وقتی که نمونه‌ها بلافاصله بعد از پاستوریزاسیون تست شدند.
فقط 58 درصد نمونه‌ها بلافاصله بعد از پاستوریزاسیون تعداد باکتری کمتر از CFU 20000 داشتند. و فقط 46 درصد نمونه‌ها باکتری کمتر از CFU 20000 داشتند در نمونه‌هایی که بعد از شیر خوردن آخرین گوساله گرفته شد.
به این دلیل که شیر غیرقابل فروشی که برای تغذیه گوساله‌ها می‌آید عمدتا از گاوهای درمان شده است، آنتی بیوتیک باقیمانده نیز می‌تواند ایجاد نگرانی کند.
در این مطالعه، 57 درصد نمونه‌های شیر حاوی باقیمانده آنتی بیوتیک بود. سایر مطالعات افزایش در مقاومت آنتی بیوتیک در گوساله‌های مصرف کننده شیر غیرقابل فروش نسبت به آنهایی که شیر خشک خورده بودند را نشان دادند.
گروه علمی شرکت آگرین تک