این مطالعه به منظور بررسی تاثیر کاهش سطح پروتئین خام استارتر با غلظت ثابت پروتئین عبوری بر ماده خشک مصرفی، رشد، کارایی خوراک، و پارامترهای خونی در گوساله‌ها در یک طرح بلوک کاملا تصادفی انجام شد.
تیمارها عبارت بودند از :
1- استارتر با 20 درصد پروتئین و 6/2 درصد پروتئین عبوری
2- استارتر با 18 درصد پروتئین و 6/5 درصد پروتئین عبوری
3- استارتر با 16 درصد پروتئین و 6/5 درصد پروتئین عبوری
42 گوساله تازه متولد که روزانه 8 لیتر شیر تا 45 روزگی دریافت می کردند، و پس از شیرگیری تا 75 روزگی در طرح باقی ماندند.
مصرف استارتر و کل ماده خشک روزانه اندازه گیری شد، و وزن بدن و رشد اسکلتی هفتگی رکوردبرداری شد.
نمونه های خون در روزهای 45 و 75 جمع آوری شد:
- مصرف استارتر
- ماده خشک مصرفی
- وزن شیرگیری
- افزایش وزن روزانه از تولد تا شیرگیری و از تولد تا 75 روزگی
- وزن نهایی و کارایی تفاوتی بین تیمارها نکرد
- علاوه بر این، رشد اسکلتی مشابه بود.
غلظت گلوکز بین تیمارها مشابه بود، ولیکن، گوساله‌های مصرف کننده استارتر با 16 درصد پروتئین غلظت کمتری از آلبومین و نیتروژن اوره‌ای داشتند در مقایسه با آنهایی که استارتر با سطح 18 یا 20 درصد پروتئین خوردند.
این نتایج نشان دادند که سطح پروتئین استارتر گوساله بدون تاثیر منفی بر مصرف خوراک و عملکرد گوساله می‌تواند تا سطح 16 درصد کاهش یابد اگر سطح پروتئین عبوری در 6/5 درصد ثابت بماند.
نتایج نشان دادند که جایگزین بخشی از کنجاله سویا با کنجاله سویای حرارت دیده اجازه می‌دهد تا سطح پروتئین و پروتئین قابل تجزیه در استارتر تا 16 و 9/5 درصد کاهش یابد، بدون تاثیر بر مصرف خوراک و عملکرد رشد گوساله‌های شیری. این موضوع باعث بهبود کارایی استفاده از نیتروژن می‌شود.
گروه علمی شرکت آگرین تک
