یکی از اهداف اصلی درمان گوساله‌های مبتلا به اسهال ترمیم هیدراسیون و تصحیح اسیدوز متابولیکی است. این کار می تواند از طریق محلول الکترولیت خوراکی (OES) انجام شود.
ولیکن، ترکیب محلول الکترولیت و روش استفاده از آن بسیار متغیر است، که می‌تواند کارایی و سلامت این درمان را کاهش دهد.
بخصوص، استفاده از محلول الکترولیت در جایگزین شیر در نبود آب در دسترس گوساله‌های جوان روشی رایج است و می‌تواند سلامت گوساله را کاهش دهد.
به همین دلیل، موضوع این مطالعه بررسی کارایی و صحت استفاده از محلول الکترولیت در جایگزین شیر و آب بدون دسترسی به آب است.
45 گوساله نر هلشتاین از یک مرکز نگهداری گوساله در هلند خریداری شدند. بعد از رسیدن، گوساله‌ها دوره سازگاری 4 روزه داشتند.
گوساله‌هایی که مبتلا به اسهال شدند در 6 روز بعد از دوره سازگاری در مطالعه استفاده شدند، و بقیه گوساله‌ها بعد از شیرگیری فروخته شدند.
از روز تشخیص نمره مدفوع غیر طبیعی (به عنوان روز اول آزمایش)، گوساله‌ها براساس وزن اولیه بلوک بندی شدند. در هر بلوک، گوساله‌ها بطور تصادفی به یکی از دو تیمار اختصاص داده شدند، شامل گروه کنترل که دوز خیلی کمی از آب پنیر دریافت می کردند (12 گوساله) و گروه تیمار دریافت کننده محلول الکترولیت (14 گوساله).
تیمارها بطور همزمان برای 4 روز در شیر خشک (2/5 لیتر در ساعت 8 و 17.30) و در آب (3 لیتر در ساعت 13 و 22) انجام شدند.
گوساله‌ها دسترسی به آب آزاد نداشتند. نمونه‌های خون در ساعت 6 صبح برای 4 روز گرفته شد، و نمره مدفوع (0- طبیعی، 1 = آبکی) در ساعت 9 صبح 15 روز متوالی تعیین گردید.
علاوه بر این، کشیدگی پوست ارزیابی شد در ساعت 10 از روز اول تا چهارم با استفاده یک سیستم نمره دهی سه مرحله ای. گوساله‌هایی که محلول الکترولیت مصرف کردند شیوع بیشتری از اسهال در روزهای 3، 4 و 5 داشتند و نیز برگشت پوست پس از کشیدگی با تاخیر انجام شد در کل 4 روز ارزیابی.
طول مدت اسهال بیشتر بود در گوساله‌های دریافت کننده محلول الکترولیت نسبت به گروه کنترل (4/2 در مقابل 2/1 روز).
درمان با محلول الکترولیت باعث افزایش سدیم سرم (serum Na+ >145 mmol/L) در 48 ساعت بعد از اولین مصرف شد.
افزایش سدیم با میزان بالاتر غلظت کلر و اوره در سرم خون ارتباط دارد و از این رو اسمولاتیته بالاتر در گوساله‌های مصرف کننده محلول الکترولیت در مقایسه با گروه کنترل مشاهده شد.
تحت شرایط این آزمایش، محلول الکترولیت منجر به درجه های مختلف از افزایش سدیم سرم و تاخیر در بهبود از اسهال گردید ، بنابراین هدف استفاده از محلول الکترولیت را زیر سوال می‌برد.
این مطالعه ثابت کرد که استفاده از محلول الکترولیت در شیر بدون دسترسی به آب بهبود اسهال را به تاخیر می‌اندازد که باعث درجه های مختلف از افزایش سدیم سرم می‌شود.
*بنابراین، در مصرف الکترولیت خوراکی با غلظت سدیم بالاتر ازmmol/L 130 و اسمالیته بیشتر ازmOsm/kg 400 باید احتیاط کرد.
*در حالت ایده آل، محلول الکترولیت باید به صورت جداگانه تغذیه شود و شیر نیز به صورت معمولی استفاده شود در حالیکه گوساله دسترسی آزاد به آب دارد.
بنابراین استفاده از محلول الکترولیت مخلوط در شیر روشی است که می تواند سلامتی و آسایش گوساله‌ها را کاهش دهد زمانیکه آب در دسترس نیست.
گروه علمی شرکت آگرین تک
