تهیه امکاناتی برای گوساله‌های نگهداری شده در جایگاه انفرادی برای بیان بیشتر رفتارهای طبیعی، شامل مصرف علوفه و تیمار کردن grooming ، برای بهبود رفتار و عملکرد آنها سودمند است.
ما تاثیر تهیه علوفه و برس‌های ثابت را بر عملکرد و زمان اختصاص داده شده به خوردن، تیمار کردن grooming ، و رفتارهای غیر تغذیه ای بررسی کردیم.
گوساله‌های هلشتاین در جایگاه های انفرادی در سن 14 روزگی اختصاص داده شدند به یکی از 4 تیمار شامل:
1- برس ثابت (ده عدد)
2- علوفه برمودا گراس با قطعات بلند (ده عدد)
3- دسترسی به علوفه و برس (ده عدد)
4- عدم دسترسی به علوفه یا برس (ده عدد)
گوساله‌ها به استارتر و آب دسترسی آزاد داشتند و روزی 8 لیتر شیر بیمارستانی پاستور شده در دو وعده از طریق سطل‌های پستانک دار دریافت می‌کردند.
گوساله‌ها در طول ده روز از سن 43 روزگی از شیر گرفته شدند. مصرف استارتر روزانه، و فاکتورهای رشد و تمیزی هفتگی اندازه گیری شد.
اطلاعات رفتاری در دو روز متوالی در 25 روزگی از طریق فیلم برداری در 12 ساعت در روز جمع آوری شد. وجود علوفه باعث افزایش نسبی در مصرف خوراک جامد و افزایش وزن در دوره شیرگیری گردید، و گوساله‌های دارای برس تمیزی پوشش خود را در زمان شیرگیری بهبود بخشیدند.
گوساله‌ها رفتارهای غیر تغذیه ای دهانی را در جایگاه نشان دادند، که اوج این رفتارها در پیرامون زمان شیر دادن بود. طول مدتی که سرپستانک بدون وجود شیر مکیده می‌شد با تغذیه علوفه یا داشتن برس کاهش پیدا کرد، در مقایسه با گوساله‌هایی که هیچکدام را نداشتند (3/2 در مقابل 6/8 دقیقه در 12 ساعت مشاهده).
فراهم کردن برس میک زدن آخور را کاهش داد (38/4 در مقابل 59 دقیقه در 12 ساعت مشاهده)، بخصوص در زمان تغذیه شیر، و همچنین زمان ایستادن را در پیرامون زمان شیر دادن کاهش داد.
تیمار کردن خود توسط برس یا دسترسی به علوفه تاثیر نداشت، اما تهیه برس کل زمان استفاده شده در رفتارهای تیمار کردن را افزایش داد (52/9 در مقابل 40/2 دقیقه در 12 ساعت مشاهده).
این نتایج از مزایای سازگاری با رفتارهای علوفه خوردن و نظافت طبیعی حمایت می‌کند، اما شیوع بالای رفتارهای دهانی غیر تغذیه ای در گوساله‌های شیری را نشان می‌دهد.
به طور کلی، این یافته‌ها حاکی از اهمیت محیط‌های پرورش گوساله‌های شیرخوار است، و توجه بیشتر به نیازهای رفتاری گوساله‌های شیرخوار را برای کاهش رفتارهای غیرطبیعی ایجاد می‌کند.
بطور خلاصه، نتایج این مقاله پیشنهاد می‌کند که هم علوفه و هم برس‌های ثابت باعث افزایش تنوع رفتاری می‌شوند و بیان رفتارهای دهانی غیر تغذیه ای مانند لیس زدن جایگاه را کاهش می‌دهند.
اگرچه علوفه و برس تاثیرات متفاوتی در این مقاله داشتند، اما اثر متقابل نیز بر رفتار دارند، به صورتیکه تهیه همزمان علوفه و برس باعث کاهش رفتارهای دهانی غیر تغذیه ای شد و وجود علوفه تهیه از برس را نیز تحت تاثیر قرار داد.
این یافته ها حاکی از مزایای کلی افزایش امکانات جایگاه است، با این حال در تمام تیمار‌ها میزان بالایی از مکیدن جایگاه وجود دارد، که احتمالا بازتاب کسالت و یکنواختی در محیط پرورش است که غیر طبیعی است و باعث بیان محدود رفتار می‌شود.
در نظر گرفتن تأثیر افزایش پیچیدگی های جایگاه نسبت به سایر مؤلفه‌های محیط پرورش، مانند تماس اجتماعی، ممکن است تأثیر بیشتری در توسعه رفتاری گوساله و رفاه داشته باشد.
گروه علمی شرکت آگرین تک
