شاخص نمره بدنیBCS گاوهای شیری یک روش ساده، کارا و موثر برای تعیین منابع انرژی در ارتباط با وضعیت تولیدی، تولیدمثلی و رشد گاوهای شیری است. در شرایط مزرعه‌ای، BCS به عنوان رضایت بخش ترین ابزار برای داوری ساده دامهای شیری برای وضعیت انرژی آنها پذیرفته شده است. تغییرات عمده‌ای در ذخایر انرژی بدن دامهای شیری در دوره خشکی اتفاق می‌افتد و بر تولید، سلامت و تولیدمثل آنها در دوره بعدی شیردهی تاثیر میگذارد. نمره بدنی در دوره خشکی گاوهای شیری بسیار پراهمیت است بنابراین، خیلی ضروری است که در دوره خشکی با دقت بر تغییرات فیزیولوژیک بدن دام‌ها نظارت کنید. این کار می‌تواند به سادگی با دادن نمره بدنی و گرفتن تصمیم‌ها بر اساس شرایط انجام شود. این مقاله به اهمیت بررسی نمره بدنی در دوره خشکی می‌پردازد. هدف BCS باید در دامنه 5/2 تا 5/3 باشد.
در شرایط مزرعه‌ای، شاخص نمره بدنی به عنوان رضایت بخش ترین شاخص برای داوری آسان دامهای شیری برای وضعیت انرژی آنها در مقایسه با روش‌های آزمایشگاهی مانند اندازه گیری گلوکز، اوره، پروتئین، NEFA, BHBA و غیره پذیرفته شده است. روش‌های آزمایشگاهی نیاز به آزمایشگاه مجهز دارند و گران نیز هستند. BCSروشی رایج برای اندازه گیری تعادل منفی انرژی و در اجرای برنامه های غذایی مناسب است (Lassen et al., 2003; Samarütel et al., 2006).
شرایط دام و BCS
گاوهای شیری می‌توانند به سه دسته تقسیم بندی شوند در شاخص 1 تا 5، تحت عنوان شرایط خوب، گاوهای لاغر و گاوهای چاق. گاوهای با نمره بدنی بین 3 و بالای 3 تحت شرایط خوب، گاوها با شاخص کمتر از 2 یا برابر با 2 به عنوان گاوهای لاغر و گاوهایی با اسکور بالای 4 یا برابر با 4 به عنوان گاوهای چاق شناخته شده اند (Gearhart et al., 1990).
تغییر نمره بدنی در دوره خشکی
دامهای شیری در دوره خشکی برای تضمین سلامت، تولید، و تولیدمثل مناسب باید شرایط بدنی خوبی داشته باشند. کاهش نمره بدنی با احتمال بیشتر سخت‌زایی و حذف مرتبط است (Morrow et al., 1979). ولیکن، افزایش نمره بدنی در دوره خشکی باعث تولید شیر بیشتر در 120 روز اول شیردهی و بهبود تولید شیر میشود (Domecq et al., 1997). عموما، نمره بدنی بهینه در زایش تاثیر مثبت بر درصد چربی شیر دارد و عمدتا در شروع شیردهی با کاهش فاصله زایش تا شروع فحلی همراه است (Grainger et al.,1982).
اهمیت شاخص نمره بدنی در دوره خشکی
در دوره خشکی، گاوها باید نمره بدنی خوب را حفظ کنند. گاوهایی که در دوره خشکی خیلی چاق می‌شوند بیشتر با جابه‌جایی شیردان، مشکلات پستانی، کتوز، و سایر مشکلات سلامتی مواجه می‌شوند، نسبت به گاوهای خشک که نمره بدنی مناسب را حفظ کرده‌اند (ILRI, 2015). BCS بهینه در زمان زایش منجر به افزایش تولید شیر و حداقل کردن کاهش وزن بدن بعد از زایش میشود. رسیدن به BCS مناسب در زمان زایش عاملی کلیدی برای جلوگیری از بیماری‌های متابولیک و افت تولید به علت این بیماری‌ها است (Mohamed et al., 2015).
روش‌های کنترل نمره بدنی بالا و پایین در زمان زایش
مطالعات اخیر نشان داد کهBCS در زمان زایش روشی مهم برای مدیریت است. گاوهایی که BCS بهینه در زمان زایش داشته باشند با تعادل منفی انرژی کمتری در شروع شیردهی مواجه می‌شوند و شیر بیشتری تولید می‌کنند.Beever (2006) پیشنهاد داده است که جیره‌های با فیبر بالا و انرژی کم در دوره خشکی برای حفظ نمره بهینه BCS در زمان زایش می‌توانند سودمند باشد.Roche et al. (2013) یافتند که جیره های دوره far offبر عملکرد تولیدی گاوهای شیری تاثیر میگذارد.
نتیجه
در شرایط مزرعه‌ای و برای بررسی شرایط بهینه گاوهای شیری، BCS روشی مناسب است. حفظ BCS مناسب در دوره خشکی نتایج مناسبی در شیردهی، تولید مثل و عملکرد سلامتی بعدی دارد. دامدارها، باید استفاده و ارزیابی از نمره بدنی را در برنامه‌های مدیریتی خود قرار دهند. رسیدن به نمره بدنی مناسب در دوره خشکی و در نتیجه جلوگیری از گاوهای چاق و لاغر ممکن است منجر به بهبود تولید شیر، سلامت پستان با کاهش تعادل منفی انرژی در شروع دوره خشکی شود.
گروه علمی شرکت اگرین تک