حداکثر کردن مصرف خوراک – دسترسی و مصرف

نکات کلیدی:

• مدیریت تغذیه می تواند به همان اندازه ترکیب تغذیه ای در تضمین سلامت، رفاه، تولید و کارآیی گاو مهم باشد.
• سلامتی، کارایی، تولید، و طول عمر مناسب با استفاده از تکنیک های مدیریتی حفظ می شود که گاوهای شیری را به مصرف دفعات متعدد و کوچک در طول روز تحریک می کند، از جداسازی زیاد خوراک جلوگیری می کند، و گاوها را به ایستادن بعد از شیردوشی تشویق می کند.
• گاوها نیاز دارند که در کل روز دسترسی مناسبی به خوراکی که برای آنها فرموله شده است داشته باشد. دسترسی مناسب به آ
• ب تمیز و خوش خوراک نیز مهم است.
• دسترسی مناسب به خوراک می تواند از طریق تغذیه در دفعات بالا به دست بیاید در زمانهای نزدیک بعد از شیردوشی، هل دادن خوراک به صورت مکرر، و تضمین اینکه گاوها فضای کافی در اخور دارند.

توضیحات

تحقیقات گذشته در مدیریت تغذیه ای گاوهای شیری خیلی بر خصوصیات تغذیه ای جیره تمرکز داشته است، که منجر به پیشرفت خیلی زیاد در سلامت و تولید گاوها شده است. علی رغم نتایج مناسب در این زمینه، ما هنوز با چالش های زیادی در مورد تغذیه گاوهای شیری مواجه هستیم. مشاهدات جدید نشان داده است که جایگاه و مدیریت می تواند نقش بزرگی به اندازه تغذیه در عملکرد گاوهای شیری داشته باشد. برای مثال، در تحقیقی بر 47 گله که جیره کاملا یکسان می خوردند، Bach et al. (2008) یافتند که 56 درصد تفاوت ها در تولید شیر بین گله ها با عوامل غیر تغذیه ای توضیح داده می شود (مانند حضور یا عدم حضور پس اخور، تراکم جایگاه، و اینکه آیا خوراک هل داده می شود یا نه). در تحقیقات دیگری نیز نشان داده شد که تولید با عوامل مدیریتی و جایگاه مرتبط است برای گاوهایی که در سیستم شیردوشی دستی(Sova et al., 2013)  و اتوماتیک (Deming et al., 2013) دوشیده می شدند.

این مقاله تلاش می کند که این یافته ها را با توضیح تاثیر مدیریت خوراک دادن بر رفتار، سلامت و تولید گاوها توضیح دهد. در این راستا، اهمیت رفتار گاوهای شیری مورد تاکید قرار گرفته است، شامل اینکه چگونه گاو خوراک می خورد، زمانیکه در حال خوراک خوردن هستند، و واقعا آنها چه چیزی مصرف می کنند. سپس این مقاله شرح می دهد که چگونه می توان از این اطلاعات برای بررسی استراتژی های مدیریت تغذیه و جایگاه استفاده کرد.

اهمیت رفتار تغذیه ای

گاوها چگونه می خوردند؟

تحت شرایط چرای طبیعی گاوهای شیری به میزان 4 تا 9 ساعت در روز علوفه مصرف می کنند (Hafez and Bouissou, 1975). این زمان تغذیه به وعده های کوچکتر در طول روز تقسیم می شود، که بزرگترین وعده خوراک در اوایل صبح و اواخر عصر اتفاق می افتد. گله های جدید و متمرکز گاوهای شیری یک جیره متراکم را تا حداکثر 6 ساعت در روز تغذیه می کنند، که آن را در 7 وعده یا بیشتر مصرف می کنند(DeVries et al., 2003). کارهای مدیریتی که منجر می شود تا گاوهای بالغ وعده های کمتر و بزرگتر با سرعت بیشتر مصرف کنند با افزایش شیوع اسیدوز تحت حاد مرتبط است (Krause and Oetzel, 2006). دلیل این امر این است کهpH شکمبه بعد از هر وعده خوراک کاهش می یابد، و نرخ کاهشpH با افزایش اندازه وعده خوراک و کاهش غلظت فیبر فیزیکی جیره افزایش می یابد (Allen, 1997).همچنین، همانطور که گاوها زمان کمتری برای خوراک خوردن صرف می کنند، و نرخ مصرف خوراک را افزایش می دهند، تولید روزانه بزاق کاهش می یابد(Beauchemin et al., 2008)، که توانایی بافری شکمبه را کاهش می دهد و باعث کاهش pH شکمبه می شود. متعاقبا، زمانیکه گاوها نرخ مصرف خوراک را کاهش می دهند، و تعداد وعده های کوچکتر و بیشتری در طول روز دارند، ظرفیت بافری شکمبه حداکثر می شود، از کاهشpH زیاد در طول روز جلوگیری می شود، و احتمال اسیدوز تحت حاد کاهش می یابد. بنابراین، برای حداکثر کردن سلامت شکمبه، کارایی و تولید دام، مهم است که از روش های مدیریتی تغذیه ای استفاده شود که گاوها را به مصرف خوراک در دفعات زیاد در وعده های کوچک در روز تشویق می کند.

چه زمانی گاوها می خورند؟

این عموما پذیرفته شده است که گاوهای شیری الگوی تغذیه ای خاصی در روز دارند بطوریکه اکثر فعالیت تغذیه ای در طول روز اتفاق می افتد، بخصوص در زمان طلوع و غروب خورشید. ولیکن، این مشاهدات عمدتا به دست آمده است بر اساس الگوی رفتار تغذیه ای گاوهایی که چرا می کنند.DeVries et al. (2003) ثابت کردند که الگوی خوراک خوردن روزانه گاوهای شیری موجود در فری استال اغلب تحت تاثیر زمان توزیع خوراک، هل دادن خوراک و شیردوشی قرار می گیرد. علاوه بر این، این محققین بیان کردند که زمان اوج خوردن اغلب پیرامون زمان توزیع خوراک و برگشت از شیردوشی اتفاق می افتد. در ادامه این آزمایش، DeVries and von Keyserlingk (2005) بین زمان توزیع خوراک و شیردوشی 6 ساعت فاصله انداختند. زمانی که دام ها 6 ساعت بعد از دوشش تغذیه شدند، گاوها الگوی خوراک خوردن خود را تغییر دادند بطوریکه بیشترین فعالیت خوردن بعد از توزیع خوراک اتفاق افتاد نه بعد از شیردوشی. این نتایج نشان دادند که برای گاوها با زندگی گروهی که خوراک کاملا مخلوط دریافت می کنند، توزیع خوراک عامل موثر اولیه برای الگوی رفتار خوراک خوردن است، این الگوها به اندازه یکسان توسط هل دادن خوراک، شیردوشی، یا همانطور که در گاوهای چراگر دیده شده است، زمان روز تحت تاثیر واقع نمی شود. در نتیجه، حتی اگر گاوهای شیری وعده های خوراک خود را در طول روز توزیع کنند، بزرگترین وعده درست بعد از توزیع خوراک تازه اتفاق می افتد.

گاو در واقع چه چیزی مصرف می کند؟

گاوهای شیری بطور معمول خوراک خود را به صورت کاملا مخلوط مصرف می کنند. جیره های کاملا مخلوط طراحی شده اند تا یکنواخت باشند با هدف حداقل کردن قدرت انتخاب اجزا خوراک توسط گاوهای شیری، ایجاد شرایط یکنواخت برای حفظ عملکرد سالم شکمبه و جریان خوراک، و تضمین مصرف کافی فیبر (Coppock et al., 1981). بنابراین جای تعجب ندارد که تهیه خوراک به صورت کاملا مخلوط در خیلی از گله های تجاری رعایت به خصوص در دامهای شیری میشود. متاسفانه، حتی زمانیکه خوراک به صورت کاملا مخلوط تهیه می شود، گاوهای شیری نشان داده اند که ترجیح می دهند تا برای خوردن بخش کنسانتره ای خوراک و بر علیه قطعات علوفه ای بلندتر جداسازی کنند (Leonardi and Armentano, 2003; DeVries et al., 2007). جداسازی خوراک کاملا مخلوط توسط گاوهای شیری می تواند باعث شود تا خوراکی که واقعا توسط گاو خورده می شود دارای کربوهیدرات قابل تخمیر بیشتر و فیبر کمتر نسبت به جیره نوشته شده باشد، بنابراین خطر کاهشpH شکمبه را افزایش می دهد (DeVries et al., 2008). به همین دلیل جداسازی خوراک با کاهش چربی شیر مرتبط است (چربی شیر به میزان 15/0% برای هر 10% باقیمانده از ذرات علوفه بلند در جیره کاهش یافت، DeVries et al., 2011a; Fish et al., 2012). مصرف نامتعادل مواد مغذی و تغییر تخمیر شکمبه، به علت جداسازی، توانایی تاثیر بر کارایی هضم و تولید را دارد. Sova et al. (2013) در حمایت از این موضوع، متوجه شدند که کارایی تولید شیر به میزان 3% برای هر 1% جداسازی به نفع ذرات کوچک خوراک کاهش می یابد.

جداسازی خوراک همچنین می تواند ارزش تغذیه ای خوراک باقیمانده در آخور را کاهش دهد، به خصوص در ساعتهای پایانی بعد از توزیع خوراک (DeVries et al., 2005; Hosseinkhani et al., 2008). برای گاوهایی که گروهی تغذیه می شوند، این موضوع می تواند مضر باشد برای دامهایی که در زمان توزیع خوراک دسترسی به خوراک ندارند، برای مثال زمانیکه رقابت زیادی در اخور وجود دارد. در چنین مواردی، این گاوها ممکن است برای حفظ سطح بالای تولید و رشد نتوانند مصرف خوراک کافی داشته باشند (Krause and Oetzel, 2006). دومرتبه این موارد پیشنهاد می کند که رفتار جداسازی ممکن است تاثیر بگذارد بر تولید در سطح گله،Sova et al. (2013) نشان دادند که هر 2 درصد افزایش پس اخور جداسازی شده بر علیه ذرات بلند جیره با کاهش شیر تصحیح شده به میزان 9 /0 کیلوگرم در روز مرتبط است. بنابراین، بطور کلی شواهد زیادی وجود دارد که روشی که گاوها می خورند، زمانیکه آنها می خورند، و چیزی که آنها می خورند، تاثیر عمده ای بر هضم شکمبه ای، سلامت، و کارایی دارد. ما می توانیم از این اطلاعات برای بهبود روش های مدیریت تغذیه ای استفاده کنیم.

تاثیر مدیریت تغذیه ای

توزیع خوراک تازه مسلما فاکتوری مهم بر تحریک گاوها به خوردن است. بنابراین، افزایش دفعات توزیع خوراک می تواند تاثیر عمده ای بر الگوی رفتار خوراک خوردن داشته باشد، و همچنین بر سلامتی و تولید گاو تاثیر می گذارد. زمانیکه گاوها خوراک را فقط یک بار در روز در مقایسه با دو بار تغذیه در روز دریافت می کنند، اوج مصرف خوراک و فعالیت خوردن بلافاصله بعد از توزیع خوراک اتفاق می افتد (DeVries et al., 2005). این واکنش رفتاری که به علت توزیع یک بار خوراک در روز ایجاد می شود منجر به تغذیه غیریکنواخت[1] می شود و گاوها مستعد اسیدوز تحت حاد می شوند (DeVries et al., 2005) به علت نوسانات زیاد درpH شکمبه در شبانه روز(Shabi et al., 1999). برعکس، گاوهایی که به دفعات بیشتری تغذیه می شوند (4 یا 5 بار) بعد از هر توزیع خوراک خوراک بیشتری مصرف می کنند و زمان خوراک خوردن را در طول روز افزایش می دهند (DeVries et al., 2005; Mantysaari et al., 2006). علاوه بر آن،DeVries et al. (2005) یافتند که زمانیکه دفعات تغذیه زیادتر می شود، گاوهای مغلوب از آخور رانده نمی شوند که نشان می دهد که این گاوها دسترسی بیشتری به خوراک دارند، مخصوصا به خوراک تازه، زمانیکه دفعات تغذیه زیاد باشد. علاوه بر این، تغذیه دو بار در روز یا بیشتر از آن ثابت شده است که جداسازی خوراک را در مقایسه با تغذیه یک بار در روز کاهش می دهد (DeVries et al., 2005; Endres and Espejo, 2010; Sova et al., 2013)، که می تواند باعث تغذیه یکنواخت تر خوراک در طول روز شود. بنابراین، چنین الگوهای تغذیه ای مطلوب منجر به شرایط شکمبه ثابت تر و یکنواخت تر می شود (French and Kennelly, 1990)، که احتمالا منجر می شود به بهبود چربی شیر (Rottman et al., 2011)؛ قابلیت هضم فیبر (Dhiman et al., 2002)، و احتمالا کارایی تولید (Mantysaari et al., 2006) مشاهده شده زمانیکه گاوها بیش از یک بار در روز تغذیه می کنند. جالب است که در مطالعه ای که در گله های دارای فری استال در شرق انتاریو انجام شد، ثابت شد که توزیع خوراک دو بار در روز در مقایسه با یک بار در روز با جداسازی کمتر خوراک، مصرف خوراک بیشتر (4/1 کیلوگرم در روز)، و تولید شیر بالاتر (2 کیلوگرم در روز) مرتبط است (Sova et al., 2013).

مطالعه کنید: تاثیر تعداد دفعات توزیع خوراک گاوهای شیری بر تولید شیر

زمان تغذیه خوراک، گاوها بطور طبیعی تمایل دارند که خوراک را جداسازی کنند و آن را به سمت جلو پرت کنند بطوریکه دیگر در دسترس نباشد. این موضوع مخصوصا مشکل زا می شود زمانیکه خوراک در راهرو توزیع خوراک تغذیه می شود، و بنابراین، دامدارها عموما خوراک را به سمت گاوها بین وعده های توزیع خوراک هل می دهند برای تضمین اینکه گاوها بطور پیوسته به خوراک دسترسی دارند. محققین گزارش کردند که هل دادن خوراک اثر تحریک کننده بر مصرف خوراک به اندازه توزیع خوراک تازه ندارد (DeVries et al., 2003)، با اینحال، هل دادن خوراک نقش حیاتی بازی می کند برای تضمین اینکه خوراک در دسترس باشد تا گاو هر وقت خواست بخورد.

شواهدی وجود دارد که پیشنهاد می کند که زمان توزیع خوراک نیز برای گاوهای شیری مهم است. در دسترس بودن خوراک تازه بعد از بازگشت از شیردوشی عموما برای تشویق گاوها به ایستادن (در زمان خوردن) در مقابل دراز کشیدن استفاده می شود. محققین نشان دادند که حضور خوراک تازه در آخور ایستادن بیشتر بعد از شیردوشی را تشویق می کند (DeVries and von Keyserlingk, 2005).DeVries et al. (2010) اخیرا یافتند که تهیه خوراک پیرامون شیردوشی منجر به طولانی تر شدن زمان ایستادن می شود. علاوه بر این، این اولین مطالعه ای بود که نشان داد که ایستادن بعد از شیردوشی با عفونت های داخل پستانی مرتبط است؛ گاوهایی که بطور متوسط برای 40 تا 60 دقیقه بعد از شیردوشی می خوابند تمایل به کاهش عفونت های داخل پستانی که توسط باکتری های محیطی ایجاد میشود دارند در مقایسه با گاوهایی که در 40 دقیقه اول بعد از شیردوشی خوابیده بودند. این نتایج پیشنهاد می کند که روشهای مدیریتی که تشویق می کند گاوها را به ایستادن بعد از شیردوشی، مانند تهیه خوراک تازه چند بار در روز (نزدیک زمان شیردوشی) می تواند به کاهش احتمال عفونت های داخل پستانی کمک کند. برای گاوهایی که به صورت اتوماتیک دوشیده می شوند، که چند بار در طول روز دوشیده می شوند، تضمین دسترسی مداوم به خوراک در آخور، از طریق توزیع متناوب خوراک تازه و نیز هل دادن خوراک برای تشویق دامها به ایستادن بعد از شیردوشی و کاهش احتمال ورم پستان مهم است (DeVries et al., 2011b).

اثرات منفی مدیریت تغذیه ای بر رفتار گاوهای شیری می تواند تحت شرایطی مانند زمانیکه گاوها دسترسی به خوراک ندارند (مانند تراکم بالا در اخور) تشدید شود. زمانیکه رقابت بر سر آخور زیاد است (برای مثال زمانیکه فضای اخور محدود است)، افزایش رفتار تهاجمی محدود می کند توانایی بعضی از گاوها را در دسترسی به خوراک زمانیکه تمایل به تغذیه بالا است، بخصوص بعد از توزیع خوراک تازه (DeVries et al., 2004; Huzzey et al., 2006). در نتیجه، افزایش رقابت در آخور نرخ خوراک خوردن را در طول روز افزایش می دهد، که باعث میشود تا گاوها تعداد وعده های کمتری در طول روز داشته باشند، که منجر به وعده های طولانی تر و بزرگتر می­شود(Hosseinkhani et al., 2008). رقابت در آخور همچنین ممکن است مجبور کند بعضی از گاوها را تا الگوی مصرف خوراک را تغییر دهند، بطوریکه آنها بیشتر خوراک را زمانی مصرف می کنند که از توزیع خوراک زمان زیادی گذشته باشد، بعد از اینکه بیشتر جداسازی خوراک توسط گاوهای دیگر انجام شده است. این اثرات از رقابت در اخور بر الگوی خوراک خوردن، و احتمالا کاهش مصرف خوراک، در گاوهای دوره انتقال بیشترین است (Proudfoot et al., 2009).

کاهش رقابت در آخور، با تهیه فضای کافی اخور (برای اجازه دادن به اینکه دام ها بطور همزمان خوراک بخورند)، بخصوص زمانیکه از لحاظ فیزیکی نیز جداسازی انجام می شود (مانند گردن گیر یا غرفه خوراک)، دسترسی به خوراک را به خصوص در گاوهای شیری مغلوب بهبود می بخشد (Endres et al., 2005; DeVries and von Keyserlingk, 2006; Huzzey et al., 2006). این موضوع به نوبه خود در الگوی مصرف خوراک یکنواخت تر، هم در داخل دامها و هم بین دامها تاثیر می گذارد، و نیز الگوی رفتار تغذیه سالم را بهبود می بخشد. بنابراین جای تعجب ندارد که در گله های تجاری دارای فری استال افزایش هر 10 سانتیمتر اخور به ازائ گاو با 06/0 درصد افزایش چربی شیر گله و 13 درصد کاهش میزان شمارش سلول های بدنی مرتبط است. با فضای اخور بیشتر، گاوها قادر هستند به روشی بسیار متعادل تر برای حفظ تخمیر شکمبه و بنابراین افزایش تولید چربی شیر خوراک خود را مصرف کنند. علاوه بر این، با فضای اخور بیشتر گاوها نباید مجبور شوند تا انتخاب کنند که خیلی سریع بعد از شیردوشی بخوابند یا اینکه برای جایگاه خوردن خوراک رقابت کنند، و بنابراین احتمال افزایش عفونت داخل پستانی را کاهش می دهند. تاثیر فضای اخور بیشتر به روش سنتی شیردوشی محدود نمی شود.Deming et al. (2013) یافتند که در گله هایی با شیردوشی اتوماتیک هر 10 سانتیمتر افزایش در فضای اخور به ازاء هر گاو با 7/1 کیلوگرم افزایش در تولید شیر روزانه در هر گاو مرتبط است.

علاوه بر دسترسی به خوراک باید به آب نیز توجه شود. عموما ماده مغذی فراموش شده اب است. اب احتمالا مهمترین ماده ضروری دام است (NRC, 2001)، که کیفیت و دردسترس بودن ان اغلب نادیده گرفته می شود. جالب است، در تحقیق دانشگاه انتاریو یافتند که به ازائ هر دو سانتیمتر افزایش در فضای ابخوری تولید شیر به میزان 77/0 کیلوگرم در روز افزایش یافت. این نتایج اهمیت دردسترس بود اب را برای گاوها نشان داد و نشان می دهد که دسترسی به منابع توانایی این را دارد که تاثیر زیادی بر تولید گله داشته باشد.

نتیجه

در این تحقیق، تعدادی از مطالعات انجام شده به طور خلاصه توضیح داده شده است که چگونه مدیریت تغذیه بر رفتار گاوهای شیری، بهداشت، رفاه، بهره‌وری و کارایی تأثیر دارد. به طور خاص، با استفاده از دانش رفتار تغذیه، به ویژه اینکه چگونه، چه موقع و چه گاوهایی از خوراکی که به آنها داده می شود میخورند، می توانیم استراتژی های مدیریت تغذیه را ارزیابی کنیم. سپس ممکن است راهکارهایی به کار گرفته شود که به گاوها دسترسی خوبی به خوراک عرضه شده را بدهد و آن را به روشی که برای سلامتی، بهره وری، کارآیی، رفاه و طول عمر مفید باشد، مصرف کنند. نمونه هایی از این موارد عبارتند از: توزیع مکرر خوراک نزدیک به زمان شیردوشی، هل دادن مکرر خوراک و اطمینان از فضای کافی اخور و آبخوری.

References

1. Allen, M. S., 1997. Relationship between fermentation acid production in the rumen and the requirement for physically effective fiber. J. Dairy Sci. 80:1447-1462.

2. Bach, A., N. Valls, A. Solans, and T. Torrent. 2008. Associations between nondietary factors and dairy herd performance. J. Dairy Sci. 91:3259-3267.

3. Beauchemin, K. A., L. Eriksen, P. Nørgaard, and L. M. Rode. 2008. Salivary secretion during meals in lactating dairy cattle. J. Dairy Sci. 91:2077-2081.

4. Coppock, C. E., D. L. Bath, and B. Harris, Jr. 1981. From feeding to feeding systems. J. Dairy Sci. 64:1230- 1249.

5. Deming, J. A., R. Bergeron, K. E. Leslie, and T. J. DeVries. 2013. Associations of housing, management, milking activity, and standing and lying behavior of dairy cows milked in automatic systems. J. Dairy Sci. 96:344-351.

6. DeVries, T. J., F. Dohme, and K. A. Beauchemin. 2008. Repeated ruminal acidosis challenges in lactating dairy cows at high and low risk for developing acidosis: Feed sorting. J. Dairy Sci. 91:3958-3967.

7. DeVries, T. J., M. A. G. von Keyserlingk, and K. A. Beauchemin. 2003. Diurnal feeding pattern of lactating dairy cows. J. Dairy Sci. 86:4079-4082.

8. DeVries, T. J., M. A. G. von Keyserlingk, and D. M. Weary. 2004. Effect of feeding space on the inter-cow distance, aggression, and feeding behavior of free-stall housed lactating dairy cows. J. Dairy Sci. 87:1432-1438.

9. DeVries, T. J. and M. A. G. von Keyserlingk. 2005. Time of fresh feed delivery affects the feeding and lying patterns of dairy cows. J. Dairy Sci.88:625-631.

10. DeVries, T. J., M. A. G. von Keyserlingk, and K. A. Beauchemin. 2005. Frequency of feed delivery affects the behavior of lactating dairy cows. J. Dairy Sci. 88:3553-3562.

11. DeVries, T. J. and M. A. G. von Keyserlingk. 2006. Feed stalls affect the social and feeding behavior of lactating dairy cows. J. Dairy Sci. 89:3522-3531.

12. DeVries, T. J., K. A. Beauchemin, and M. A. G. von Keyserlingk. 2007. Dietary forage concentration affects the feed sorting behavior of lactating dairy cows. J. Dairy Sci. 90:5572-5579.

13. DeVries, T. J., S. Dufour, and D. T. Scholl. 2010. Relationship between feeding strategy, lying behavior patterns, and incidence of intramammary infection in dairy cows. J. Dairy Sci. 93:1987-1997.

14. DeVries, T. J., L. Holsthausen, M. Oba, and K. A. Beauchemin. 2011a. Effect of parity and stage of lactation on feed sorting behavior of lactating dairy cows. J. Dairy Sci. 94:4039-4045.

15. DeVries, T. J., J. A. Deming, J. Rodenburg, G. Seguin, K. E. Leslie, H. W. Barkema. 2011b. Association of standing and lying behavior patterns and incidence of intramammary infection in dairy cows milked with an automated system. J. Dairy Sci. 94:3845-3855.

16. Dhiman, T. R., M. S. Zaman, I. S. MacQueen, and R. L. Boman. 2002. Influence of corn processing and frequency of feeding on cow performance. J. Dairy Sci. 85:217-226.

17. Endres, M. I., T. J. DeVries, M. A. G. von Keyserlingk, and D. M. Weary. 2005. Effect of feed barrier design on the behavior of loose-housed lactating dairy cows. J. Dairy Sci. 88:2377-2380.

18. Endres, M. I., and L. A. Espejo. 2010. Feeding management and characteristics of rations for high-producing dairy cows in freestall herds. J. Dairy Sci. 93:822-829.

19. Fish, J. A., and T. J. DeVries. 2012. Varying dietary dry matter concentration through water addition: Effect on nutrient intake and sorting of dairy cows in late lactation. J. Dairy Sci. 95:850-855.

20. French, N, and J. J. Kennelly. 1990. Effects of feeding frequency on ruminal parameters, plasma insulin, milk yield, and milk composition in Holstein cows. J. Dairy Sci. 73:1857-1863.

21. Hafez, E. S. E., and M. F. Bouissou. 1975. The behavior of cattle. Pages 203-245 in The behavior of domestic animals. 3rd ed. E. S. E. Hafez, ed. Bailliere Tindall, London, UK.

22. Hosseinkhani, A., T. J. DeVries, K. L. Proudfoot, R. Valizadeh, D. M. Veira, and M. A. G. von Keyserlingk. 2008. The effects of feed bunk competition on the feed sorting behavior of close-up dry cows. J. Dairy Sci. 91:1115-1121.

23. Huzzey, J. M., T. J. DeVries, P. Valois, and M. A. G. von Keyserlingk. 2006. Stocking density and feed barrier design affect the feeding and social behavior of dairy cattle. J. Dairy Sci. 89:126-133.

24. Krause, K. M. and G. Oetzel. 2006. Understanding and preventing subacute ruminal acidosis in dairy herds: a review. Anim. Feed Sci. Tech. 126: 215-236.

25. Leonardi, C., and L. E. Armentano. 2003. Effect of quantity, quality, and length of alfalfa hay on selective consumption by dairy cows. J. Dairy Sci. 86:557-564.

26. Mantysaari, P., H. Khalili, and J. Sariola. 2006. Effect of feeding frequency of a total mixed ration on the performance of high-yielding dairy cows. J. Dairy Sci. 89:4312-4320.

27. NRC. 2001. Nutrient Requirements of Dairy Cattle. 7th rev. ed. National Academic Press, Washington, D.C.

28. Proudfoot, K. L., D. M. Veira, D. M. Weary, and M. A. G. von Keyserlingk. 2009. Competition at the feed bunk changes the feeding, standing, and social behavior of transition dairy cows. J. Dairy Sci. 92:3116-3123.

29. Rottman, L. W., Y. Ying, and K. J. Harvatine. 2011. Effect of timing of feed intake on circadian pattern of milk synthesis. J. Dairy Sci. E-Suppl. 1 94:750.

30. Shabi, Z., I. Bruckental, S. Zamwell, H.Tagari, and A. Arieli. 1999. Effects of extrusion of grain and feeding frequency on rumen fermentation, nutrient digestibility, and milk yield and composition in dairy cows. J. Dairy Sci. 82: 1252-1260.

31. Sova, A. D., S. J. LeBlanc, B. W. McBride, and T. J. DeVries. 2013. Associations between herd-level feeding management practices, feed sorting, and milk production in freestall dairy farms. J. Dairy Sci.

گروه علمی شرکت اگرین تک

[1] slug feeding