تولید شیر، دفع متان، تعادل انرژی و نیتروژن گاوهایی که جیره هایی با سیستم های علوفه ای متفاوت تغذیه می کردند

8 گاو هلشتاین ایتالیایی که در اتاقک های تنفسی انفرادی نگهداری می شدند در یک طرح مربع لاتین تکرار شده برای تعیین ماده ...

 8 گاو هلشتاین ایتالیایی که در اتاقک های تنفسی انفرادی نگهداری می شدند در یک طرح مربع لاتین تکرار شده برای تعیین ماده خشک مصرفی و تولید متان و شیر و نیز جمع اوری کل مدفوع و ادرار برای تعیین تعادل انرژی و نیتروژن بررسی شدند. 4 جیره، بر اساس علوفه بررسی شدند: سیلوی ذرت (3/49 درصد)، سیلوی یونجه (8/26 درصد)، سیلوی گندم (20 درصد)، و یک جیره مخلوط و رایج در ایتالیا برای تولید پنیر (3/25 درصد از علوفه یونجه و گراس ایتالیایی). بیشترین ماده خشک در جیره مخلوط بود (4/23 در مقابل 7/20 درصد). قابلیت هضم ماده خشک در جیره مخلوط (5/64 در مقابل 7/71 درصد) کمتر بود. بیشترین قابلیت هضم در سیلو (7/50 درصد) و یونجه (4/47 درصد) مشاهده شد. در این مطالعه، تفاوتی در تولید شیر بین جیره ها مشاهده نشد، اگرچه جیره مخلوط تمایل به افزایش تولید شیر داشت. بیشترین اوره شیر در گاوهایی که سیلوی گندم خوردند (8/13) و کمترین در گاوهایی که سیلوی یونجه (24/9) مشاهده شد. بیشترین اوره شیر در گاوهای مصرف کننده سیلوی گندم همچنین با بیشترین دفع نیتروژن ادراری (189 در مقابل 147 گرم در روز) مرتبط بود. قابلیت هضم پروتئین برای گاوهای مصرف کننده سیلوی ذرت و سیلوی گندم (5/68 درصد) نسبت به گاوهای مصرف کننده سیلوی یونجه و علوفه مخلوط (57 درصد) بیشتر بود، کنجاله سویا در جیره های حاوی سیلوی ذرت و سیلوی گندم نسبت به سیلوی یونجه و جیره مخلوط بیشتر بود. الگوی تخمیر شکمبه ای توسط جیره تحت تاثیر قرار گرفت، گاوهای مصرف کننده جیره مخلوطpH شکمبه بالاتری داشتند و تولید پروپیونات را کاهش دادند نسبت به انهایی که سیلوی ذرت می خوردند، به علت میزان NFC کمتر و NDF بیشتر در جیره مخلوط نسبت به سیلوی ذرت. تغذیه جیره مخلوط نسبت استات به پروپیونات را نسبت به جیره حاوی سیلوی ذرت (3/3 در مقابل 4/2) افزایش داد. گاوهای مصرف کننده جیره مخلوط متان بیشتری تولید کردند و دفع انرژی بیشتری از طریق متان داشتند (درصد انرژی مصرفی) نسبت به گاوهای مصرف کننده سیلوی ذرت (413 در مقابل 378 گرم در روز و 67/8 در مقابل 7/7 درصد)، اما زمانی که متان به صورت گرم به ازاء هر کیلوگرم ماده خشک مصرفی یا گرم به ازاء هر کیلوگرم شیر بیان شد، تفاوتی مشاهده نشد. جیره مخلوط باعث تولید انرژی خالص شیردهی کمتری نسبت به جیره سیلوی ذرت شد (36/1 در مقابل 7/1 مگاکالری در هر کیلوگرم ماده خشک). بطور کلی، نتایج ما پیشنهاد می کند که تولید شیر رضایت بخش می تواند با استفاده از علوفه با کیفیت بالا در تعادل با جیره ها بدون تاثیر منفی بر تولید شیر یا انتشار متان به ازائ هر کیلوگرم تولید شیر به دست بیاید.

این مطالعه نشان داد که، علی رغم تفاوت در چندین متغیر در جیره های حاضر، تفاوتی در تولید متان مشاهده نشد (به ازاء هر کیلوگرم ماده خشک مصرفی یا تولید شیر) بین جیره هایی که بطور رایج در شمال ایتالیا استفاده می شود. استفاده از علوفه با کیفیت، بخصوص اگر به صورت سیلو باشد نسبت به علوفه خشک، روش با ارزشی است که می تواند برای افزایش تولید خوراک در مزارع استفاده شود، یک روش که با گسترش سیستم دامپروری هماهنگ با محیط زیست ارتباط مثبت دارد. استفاده از جیره های بر پایه علوفه خشک برای تولید پنیرPDO  مورد علاقه است و براساس این نتایج، تاثیر محیطی این روش تغذیه با سایر جیره ها قابل مقایسه است. نتایج مطالعه نشان داد که سیلوی ذرت می تواند به علت قابلیت هضم فیبر ارزش غذایی بالایی داشته باشد، ولیکن استفاده از ذرت با رطوبت بالا در ترکیب با سیلوی گراس و یونجه می تواند جایگزین خوبی باشد. علی رغم تولید شیر مشابه، سیلوی گندم قابلیت هضم پایین تر ماده الی و دفع ادراری بیشتر نیتروژن نسبت به جیره سیلوی یونجه نشان داد. مطالعه طولانی مدت می تواند برای بررسی حفظ تولید شیر در یک دوره طولانی مفید باشد زمانیکه سیلوهای غلات زمستانی به عنوان علوفه اصلی استفاده می شود. بطورکلی، بر اساس این نتایج، بررسی تاثیرات محیطی در هنگام تولید شیر باید انجام شود زمانی که کل چرخه تولید شیر در نظر گرفته می شود. باید به سیستم تولید علوفه توجه مخصوص شود برای تعیین بهترین روش افزایش پایداری محیط زیست در گله های شیری هم در جنبه های کشاورزی و هم دامپروری.

 

گروه علمی شرکت اگرین تک

  • تعداد بازدید: 448

دیدگاه ها

نظر شما پس از تایید مدیردر سایت نمایش داده می شود