شیوع چکه شیر بعد از خشک کردن و عوامل ایجاد کننده ان در 1175 گاو از 41 گله تجاری در 8 کشور اروپایی بررسی شد: بلژیک، چک، دانمارک، فرانسه، المان، ایتالیا و هلند و اسپانیا. چکه شیر دو بار برای 30 ثانیه در سه ویزیت در 20 تا 24 ساعت، 30 تا 34 ساعت، و 48 تا 52 ساعت بعد از خشک کردن بررسی شد. اطلاعات مرتبط با مدیریت خشکی و سلامت پستان در سطح گله و گاو جمع اوری شد، شامل تعداد سلول های بدنی و شیوع ورم پستان حاد از زمان خشک کردن تا روز 30 شیردهی. عفونت های داخل پستانی به صورت ورم پستان حاد در دوره خشکی و در 30 روز اول شیردهی یا افزایش در نمره بدنی شیر از قبل تا بعد از دوره خشکی (حد مرزی 200000 سلول در هر میلی لیتر) یا هر دو تعیین شد. چکه شیر در 5/24 درصد از گاوها بین 20 و 52 ساعت بعد از خشک شدن مشاهده شد، بطوریکه شیوع گله ای بین صفر و 8/77 درصد متغیر بود. کاهش تعداد وعده های شیردوشی قبل از خشک کردن تاثیر معنی داری بر چکه کردن شیر داشت. زمانیکه دفعات شیردوشی از سه به دو بار در روز کاهش یافت یا در دو بار در روز باقی ماند، به ترتیب گاوها 11 یا 9 مرتبه چکه شیر بیشتر داشتند، در مقایسه با گاوهایی که تعداد دفعات شیردوشی انها از دو به یک کاهش یافت. همچنین، تولید شیر 24 ساعت قبل از خشک کردن با شیوع چکه کردن شیر مرتبط بود، گاوهایی با تولید شیر بین 13 و 21 لیتر یا بالاتر از 21 لیتر 3/2 و 1/3 درصد به ترتیب چکه شیر بیشتری داشتند در مقایسه با گاوهایی که تولید شیر انها کمتر از 13 لیتر بود. در گروه هایی با نمره بدنی شیر بالاتر از 200000 سلول در میلی لیتر برای سه ماه قبل از خشک کردن در مقایسه با گاوهایی با متوسط نمره بدنی کمتر از 100000 سلول در میلی لیتر، شیوع چکه شیر بالاتر بود. کوارترهای پستان با چکه شیر تمایل داشتند که 2 مرتبه ورم پستان بیشتری در مقایسه با کوارترهایی بدون چکه شیر داشته باشند. گاوها با چکه شیر تمایل داشتند تا 5/1 مرتبه عفونت داخل پستانی بیشتری نسبت به گاوهایی بدون چکه شیر داشته باشند.
گله های شیری جدید مجبور هستند که گاوهای شیری پرتولید خود را خشک کنند. موضوع این مطالعه بررسی شیوع چکه شیر بعد از خشک کردن و عوامل ایجاد کننده ان بود. ارتباط بین چکه شیر و عفونت جدید داخل پستانی در زمان زایش نیز بررسی شد. 1175 گاو شیری از 41 گله در 8 کشور اروپایی بررسی شدند. نتایج نشان داد که 5/24 درصد از گاوها در 52 ساعت بعد از خشک کردن دچار چکه شیر هستند. عدم کاهش تعداد دفعات شیردوشی قبل از خشک کردن، تولید شیر بالا 24 ساعت قبل از خشک کردن، و متوسط تعداد سلول های بدنی قبل از خشک کردن عوامل ایجاد کننده چکه شیر بودند. کوارترها با چکه شیر تمایل به افزایش دو برابری ورم پستان حاد داشتند تا 30 روز بعد از زایش در مقایسه با کوارترهایی که چکه شیر نداشتند. همچنین گاوهای با چکه شیر در مقایسه با گاوهایی بدون چکه شیر تمایل به افزایش 5/1 برابری عفونت جدید داخل پستانی داشتند. روش خشک کردن که چکه کردن را کاهش دهد و تاثیر منفی نداشته باشد بر سلامت و اسایش دامها یا سود دامدارها باید بیشتر بررسی شود. کاهش چکه شیر و در نتیجه عفونت پستانی جدید در دوره خشکی و در زمان زایش ممکن است در کاهش استفاده از مواد انتی میکروبی و در نتیجه مقاومت کمتر انتی بیوتیکی شرکت کند.
گروه علمی شرکت اگرین تک
