نتایج تحقیقات دانشگاه میشیگان نشان داد که گاوهای شیری از افزودن اسیدهای چرب در اوایل زایش سود می برند. سود افزودن چربی در جیره های گاو شیری کاملا مشخص است: ماده مغذی پرتراکم از نظر انرژی که به شدت سودمند است برای تامین احتیاجات تغذیه ای گاوی که بطور همزمان شیر تولید می کند و نمره بدنی را برای رسیدن به تلقیح حفظ می کند. این تحقیق، تلاش می کند تا نقش های اسیدهای چرب مختلف را نشان دهد، که علاوه بر تشکیل چربی می توانند عملکرد دام را نیز بهبود ببخشند. دکتر Kirkland این یافته های جدید را بحث می کند با این شانس که بتوان ترکیبی از اسیدهای چرب بر اساس نیاز هر گله تولید کرد.
اطلاعات بیانگر اهمیت نقش اسید پالمیتیک و اولئیک در مراحل مختلف شیردهی است و بستگی به نیاز در سطح گله دارد. اسید پالمیتیک در بهبود تولید چربی شیر خیلی مفید است، اما به خوبی مشخص شده است که این کار از طریق کاهش نمره بدنی و وزن بدن در اوایل زایش انجام می شود، تاثیری که ممکن است باعث کاهش باروری شود.
در مقابل، رسیدن اسید اولئیک به روده، با افزودن نمک های کلسیمی محافظت شده، قابلیت هضم چربی را بهبود می بخشد و می تواند باروری را از طریق بهبود گسترش تخمک و جنین افزایش دهد. برخلاف اسید پالمیتیک، اسید اولئیک به تقسیم مواد مغذی به سمت ذخایر چربی بدن، کاهش وزن بدن در مرحله حیاتی اوایل زایش را کم می کند.
اهمیت نسبت پالمیتیک به اولئیک
در مطالعه اخیری که توسط گروه Adam Lock در دانشگاه میشیگان انجام شد واکنش دام ها به مخلوط چربی با نسبت 60 به 30 پالمیتیک به اولئیک بر عملکرد گاوها از زایش تا اوایل شیردهی انجام شد. در طول مطالعه، گاوهای شیری یک جیره کنترل با یا بدون افزودنی چربی از زایش تا 24 روز شیردهی تغذیه کردند. از روز 25 تا 67 شیردهی هر گروه مجدد به گروه کنترل و گروه حاوی چربی تقسیم شد.
در طول دوره تازه زا (روز 1 تا 24 شیردهی)، گروه کنترل و چربی نمره بدنی مشابه داشتند. ولیکن، گروهی که چربی خورده بود افزایش قابل توجهی در افزایش درصد چربی و تولید چربی داشت، که منجر به افزایش 1/3 کیلوگرمی در تولید شیر تصحیح شده نسبت به گروه شاهد شد.
افزودن چربی در اوایل زایش و سپس در دوره اوج شیردهی (25 تا 67 روز شیردهی)، تاثیری بر ماده خشک مصرفی نداشت اما تولید شیر را 1/5 کیلوگرم در روز و میزان چربی شیر را 2/0 درصد افزایش داد. این منجر به افزایش زیاد در تولید چربی شیر از 76/1 به 07/2 کیلوگرم در روز در گروه کنترل و چربی شد. مهم این بود که این موضوع بدون از دست دادن وزن بدن یا نمره بدنی به دست امد.
مدیریت نسبت پالمیتیک به اولئیک در طول شیردهی
این مطالعه جدید نشان داد که پروفایل اسیدهای چرب در اوایل زایش مهم است برای تضمین اینکه پاسخ های تولیدی حاصل از افزودن چربی، دام را به طرف تعادل منفی انرژی بیشتر حرکت نمی دهد. این موضوع باعث اهمیت بررسی نسبت اسیدهای چرب در کل دوره شیردهی شد. مشخص است زمانی که به دام های اوایل زایش چربی می دهید سطح پالمیتیک کمتر با اولئیک بالاتر برای حفظ تقسیم بندی مواد غذایی به سمت ذخایر بدن و جلوگیری از کاهش زیاد نمره بدنی خیلی مناسب تر است. علاوه بر این، تامین اولئیک زیاد به تخمدان ها برای گسترش جنین و بهبود قابلیت هضم مفید است که باعث افزایش دریافت انرژی می شود.
تامین احتیاجات خاص تغذیه ای
زمانیکه چربی تغذیه می شود دکترKirkland به اهمیت خنثی بودن ان در شکمبه اشاره می کند. اسیدهای چرب محافظت شده، مانند چربی های کلسیمی، اجازه می دهند تا چربی در جیره تغذیه شود بدون تاثیر منفی بر هضم فیبر که در تغذیه روغن ها یا مواد خوراکی با چربی زیاد مانند دانه های روغنی اتفاق می افتد. حفاظت شکمبه ای همچنین برای توزیع اسیدهای چرب غیر اشباع مانند اولئیک به روده کوچک برای هضم و استفاده توسط گاو ضروری است. تمرکز بر تامین حداکثر چربی جیره های با بهترین پروفایل اسیدهای چرب، مکمل چربی محافظت شده در شکمبه به تولیدکنندگان این امکان را می دهد تا احتیاجات غذایی خاص را تامین کنند در مراحل مختلف شیردهی که عملکرد گله را بهینه می کند.
گروه علمی شرکت اگرین تک