تاثیر سطوح مختلف سیلوی ذرت به سیلوی جو بر قابلیت هضم، رفتار تغذیه ای و تولید شیر گاوهای شیری

این مطالعه تاثیر جایگزینی سیلوی جو به جای سیلوی ذرت را بر مصرف مواد مغذی، رفتار تغذیه ای و عملکرد گاوهای شیری ارزیابی...

این مطالعه تاثیر جایگزینی سیلوی جو به جای سیلوی ذرت را بر مصرف مواد مغذی، رفتار تغذیه ای، و عملکرد گاوهای شیری ارزیابی کرد. 8 گاو هلشتاین در یک طرح مربع لاتین استفاده شدند، با تیمارهایی که شامل نسبت های مختلف سیلوی ذرت به جو (22 درصد ماده خشک) بود: 1- سه به صفر (CS3BS0)، 2- دو به یک (CS2BS1)، 3- یک به دو (CS1BS2)، 4- صفر به سه (CS0BS3). جیره ها هم انرژی و هم پروتئین بودند، اما غلظت فیبر غیرقابل هضم و نسبت قطعات بزرگتر از 19 میلیمتر با افزایش میزان سیلوی جو در جیره ها افزایش یافت. خصوصیات تجزیه پذیری سیلوها با روش کیسه گذاری بررسی شد. هر دو سیلو قابلیت هضم کلیNDF (TTNDFD = 35 %)، NDF غیرقابل تجزیه در 30 ساعت (uNDF30h = 32 %)، و نرخ هضم NDF (kd = 1.8 %/h) برابر داشتند، اما سیلوی ذرت فیبر غیرقابل هضم کمتر و کربوهیدرات غیرفیبری بالاتر داشت. مصرف ماده خشک تفاوتی نداشت، اما با افزایش سطح سیلوی جو مصرفNDF بطور خطی افزایش یافت. قابلیت هضمNDF تفاوتی بین تیمارها نداشت، اما قابلیت هضم ماده خشک بطور خطی با افزایش میزان سیلوی جو کاهش یافت. تغذیه نسبت های مختلف سیلوی ذرت به جو تفاوتی در تولید شیر و غلظت چربی و پروتئین شیر ایجاد نکرد. علاوه بر این، زمان نشخوار تفاوتی نداشت اما افزایش سطح سیلوی جو بصورت درجه دوم زمان خوردن و جویدن را کاهش داد. تیمارها تاثیری بر BHBA و گلوکز نداشتند، اما سیلوی جو امونیاک شکمبه و غلظت نیتروژن اوره ای خون را افزایش خطی داد. نتایج نشان دادند که سیلوی جو میزان فیبر غیرقابل هضم بالاتری دارد که تاثیر منفی بر قابلیت هضم ماده خشک و مصرف نیتروژن دارد. ولیکن، جایگزینی کامل یا نسبی سیلوی ذرت با سیلوی جو منجر ماده خشک مصرفی و تولید شیر برابر گردید که احتمالا به علت نرخ تجزیه مشابه فیبر و میزان مشابه فیبر غیرقابل تجزیه در 30 ساعت است.

قابلیت هضم فیبر فاکتوری مهم برای کیفیت علوفه است که تاثیر زیادی بر واکنش های مختلف دام دارد، شامل پرشدگی شکمبه و مصرف خوراک، قابلیت هضم جیره، رفتار تغذیه ای، و تولید شیر گاوهای شیری. در این مطالعه، سیلوی ذرت و جو قابلیت هضم کلی تخمین زده شده برابر از NDF و غیرقابل تجزیه در 30 ساعت داشتند که می تواند شاخص های مناسبی از پرشدگی شکمبه و قابلیت هضم فیبر، و توانایی مصرف خوراک باشند. تحت شرایط این ازمایش، جایگزینی نسبی یا کامل سیلوی ذرت با سیلوی جو تاثیر منفی بر زمان جویدن، قابلیت هضم ظاهری NDF، ماده خشک مصرفی، و تولید شیر گاوهای شیری نداشت. ولیکن، تغذیه سیلوی جو قابلیت هضم ماده خشک را کاهش داد که می تواند به علت میزان فیبر غیرقابل هضم بالاتر سیلوی جو باشد. مطالعات ما پیشنهاد می کند که در گاوهای شیری پرتولید سیلوی جو می تواند جایگزین سیلوی ذرت شود زمانیکه قابلیت هضم فیبر بین سیلوها مشابه باشد.

 

 

گروه علمی شرکت اگرین تک

  • تعداد بازدید: 1113

دیدگاه ها

نظر شما پس از تایید مدیردر سایت نمایش داده می شود