در شرایط غیر ایده آل برداشت، تولیدکنندگان ممکن است مجبور شوند علوفه هایی را با محتوای رطوبت بالا سیلو کنند. برداشت اولیه با سطح رطوبت بالاتر از 70% می تواند منجر به افزایش پساب شود. مایعی است که پس از سیلو کردن از علوفه فشرده خارج می شود، فاضلاب نیز نامیده می شود. پساب سیلاژ ماده ای زائد مایع با مواد مغذی و با تقاضای بیولوژیکی اکسیژن(BOD) بالا است. پس از رسیدن علوفه به حدود 32% ماده خشک پساب دیگر تولید نمی شود. در صورت تخلیه نشدن مناسب، پساب اثر نامطلوبی بر تخمیر علوفه دارد و می تواند تشکیل اسیدهای نامطلوب و آمونیاک را تشویق کند. به طور معمول، پساب دارای pH بین 5/3 و 5 است که باعث می شود هم برای فلز و هم بتن بسیار خورنده باشد و قادر به آسیب رساندن به ساختار ساختمان سیلو باشد. علاوه بر این، رواناب پساب می تواند به محیط زیست آسیب برساند. از تولید پساب اضافی می توان از طریق موارد زیر جلوگیری کرد:
- برداشت در ماده خشک بالا
- افزایش طول قطعات علوفه در هنگام سیلو کردن
- کاهش سطح تراکم علوفه
- استفاده از لایه های مواد جاذب مانند کاه
- پوشش سیلوهای افقی برای کاهش جریان مداوم و طولانی مدت پساب
تولید پساب همچنین می تواند در هنگام طراحی سیلو مدیریت شود از طریق:
- مکان یابی سازه های ذخیره سازی علوفه به دور از آبراهه ها و چاه های باز
- آماده سازي محل سیلو کردن جهت انتقال آب و پساب از سيلاژ به سوي يك مجموعه مشترك و نقطه درمان
- نصب یک جمع کننده پساب در ورودی سیلو برای کمک به کنترل روان اب پساب
پساب سیلاژ نیز قابل جذب، رقیق شدن و استفاده به عنوان کود است اما باید با دقت مدیریت شود، به خصوص به دلیل تولید احتمالی گازهای خطرناک مانند سولفید هیدروژن اگر با ابراه مدفوع مخلوط شود.
گروه علمی شرکت اگرین تک