تاثیر جایگزینی تفاله چغندر قند برای غلات مختلف (جو و ذرت) در جیره گاوهای پرتولید بر رفتار تغذیه ای، عملکرد و تخمیر شکمبه ای

این مطالعه بررسی تاثیر جایگزینی تفاله چغندرقند برای غلات مختلف در جیره گاوهای پرتولید بر مصرف، رفتار تغذیه ای و ....

این مطالعه بررسی تاثیر جایگزینی تفاله چغندرقند برای غلات مختلف (جو و ذرت) در جیره گاوهای پرتولید بر مصرف، رفتار تغذیه ای، قابلیت هضم، تخمیر شکمبه ای، تولید شیر، و کارایی بود. 8 گاو هلشتاین دو شکم (62 روز شیردهی، تولید 54 کیلوگرم و وزن بدن 624 کیلوگرم) در یک طرح مربع لاتین 4 × 4 در 4 دوره 21 روزه استفاده شدند. گاوها به طور تصادفی به یکی از 4 تیمار اختصاص داده شدند در یک طرح فاکتوریل2 × 2 با دو منبع غله (ذرت و جو) و دو سطح از تفاله چغندرقند (5 و 15 درصد) در جیره ها 1- جیره بر اساس جو با سطح تفاله چغندرقند 5 درصد 2- جیره براساس جو با سطح تفاله چغندرقند 15 درصد 3- جیره بر اساس ذرت با سطح تفاله چغندرقند 5 درصد 4- جیره بر اساس ذرت با سطح تفاله چغندرقند 15 درصد. افزایش میزان تفاله چغندرقند در جیره ها جایگزین میزان مشابه از جو یا ذرت شد. تمام جیره ها دارای سطح بالای کنسانتره بودند (65 درصد ماده خشک) و فرموله شدند تا سطح مشابه انرژی و پروتئین داشته باشند. میزان خوراکی که قابلیت استفاده توسط انسان را داشت به عنوان مواد خوراکی انسانی شناخته شد. بر این اساس، پروتئین قابل مصرف انسانی و انرژی قابل مصرف انسانی ورودی به جیره طبق توصیه ها در مورد هر بخش جیره محاسبه شد، و پروتئین و انرژی قابل مصرف انسانی خروجی از گاوها از طریق میزان انرژی خام و پروتئین حقیقی شیر تعیین شد. کارایی تبدیل پروتئین و انرژی قابل مصرف انسانی به صورت میزان خروجی به ازاء میزان ورودی بیان شد، در حالیکه کارایی تولید شیر تصحیح شده برای چربی و انرژی به صورت میزان هر متغیر بر ماده خشک مصرفی بیان شد. نتایج نشان داد که جایگزینی تفاله چغندرقند برای غلات تاثیری بر ماده خشک مصرفی، پروتئین مصرفی، یا قابلیت هضم نداشت درحالیکه مصرف نشاسته (7/5 در مقابل 43/7 کیلوگرم در روز برای جیره با تفاله کم در مقابل تفاله زیاد)، پروتئین قابل مصرف انسانی (34/2 در مقابل 92/1 کیلوگرم در روز) و انرژی قابل مصرف انسانی (186 و 147 MJ GE/d) کاهش یافت. تیمارها تاثیری بر رفتارهای جویدن و جداسازی نداشتند، اما افزایش تفالهpH شکمبه را 4 ساعت بعد از خوراک خوردن (2/6 در مقابل 39/6) و میزان چربی شیر (92/2 در مقابل 15/3%) افزایش داد. بطور مشابه، کارایی برای تولید شیر تصحیح شده بر اساس انرژی (44/1 در مقابل 54/1) و نیز برای انرژی قابل مصرف انسانی (653/0 در مقابل 851/0) و پروتئین قابل مصرف انسانی (629/0 در مقابل 702/0) در جیره با تفاله چغندرقند بالا در مقایسه با جیره با تفاله چغندرقند کم بیشتر بود. اثر متقابل تفاله چغندرقند با منبع غله بطور معنی داری بر کارایی شیر تصحیح شده براساس انرژی تاثیر گذاشت که بهبود بیشتر زمانیکه تفاله جایگزین جو نسبت به ذرت شد مشخص بود. بهبود کارایی برای انرژی قابل مصرف انسانی زمانیکه تفاله جایگزین جو (236/0) شد نسبت به ذرت (161/0) بیشتر بود. در مجموع، جایگزینی تفاله چغندرقند به جای جو و ذرت در جیره با کنسانتره بالا در گاوهای پرتولید مصرف نشاسته را کاهش داد،pH شکمبه را افزایش داد، و کارایی تولید شیر تصحیح شده را بهبود بخشید. جایگزینی برای جو، نسبت به ذرت، کارایی تولید شیر تصحیح شده و انرژی قابل مصرف انسانی را بهبود بیشتری بخشید. 


جایگزینی تفاله چغندرقند به جای غلات (جو و ذرت) در جیره گاوهای شیری با کنسانتره بالا مصرف نشاسته، پروتئین و انرژی قابل مصرف انسانی را کاهش داد وpH شکمبه، تولید چربی شیر، و کارایی تولید شیر تصحیح شده را بهبود بخشید. زمانیکه تفاله چغندرقند جایگزین جو شد، غلظت استات شکمبه و کارایی تولید شیر تصحیح شده افزایش یافت، اما واکنش مشابه دیده نشد زمانیکه تفاله چغندرقند جایگزین ذرت شد. همچنین، بهبود کارایی انرژی قابل مصرف انسانی بیشتر بود زمانیکه تفاله چغندرقند جایگزین جو شد. مطالعات اینده باید انجام شود برای مشخص کردن دلیل نتایج متفاوت دیده شده در این ازمایش زمانیکه تفاله چغندرقند جایگزین جو یا ذرت شد. اندازه گیری نرخ و محل هضم کربوهیدرات و متابولیسم و نیز بررسی ادامه دارpH شکمبه و واکنش های التهابی می تواند در این رابطه جالب باشد. 


گروه علمی شرکت اگرین تک

  • تعداد بازدید: 1272

دیدگاه ها

نظر شما پس از تایید مدیردر سایت نمایش داده می شود