زمستان در حال رسیدن است و مشکلات تنفسی یکی از عوامل اصلی بیماری و تلفات در گوساله های قبل از شیرگیری است. بیماری های تنفسی باعث 5/22 درصد مرگ در گوساله های ماده قبل از شیرگیری و 5/46 درصد در گوساله های ماده شیرگیری شده است، طبق داده های USDA National Animal Health Monitoring System (NAHMS). برای دام هایی که درمان می شوند، یک مشکل تنفسی در زندگی گوساله می تواند باعث اسیب به ریه در کل دوره زندگی شود که سلامت و سوددهی اینده گوساله را با خطر مواجه می کند. تلیسه های جایگزین که در مراحل اولیه زندگی پنومونی را تجربه کرده اند احتمال بیشتری دارد که رشد کمتری داشته باشند، سن اولین زایش را به تاخیر بیاندازند، افزایش مشکلات زایش داشته باشند، و حذف قبل از بلوغ داشته باشند زمانیکه با گوساله های سالم هم گله ای خود مقایسه می شوند.
محقق دانشگاه کالیفرنیاAmy Young می گوید که تشخیص اولیه و درمان دام های بیمار بدون توجه به عامل ایجاد کننده ان مهم است. اغلب چندین عامل باعث مشکلات تنفسی می شوند، مانند ترکیب عفونت های ویروسی و باکتریایی، همراه با تنش های محیطی و مدیریتی.
بین یک گروه از دام ها، به صورت انفرادی ممکن است که دام ها با شدت های مختلف و مراحل مختلف بیماری دیده شوند. روش های تشخیص می تواند گران باشد، بنابراین دامدارها باید اموزش ببینند تا بطور مداوم بتوانند وضعیت سلامت یک دام را تشخیص دهند. برای این کار، دانشگاه دیویس یک سیستم اسکور سادهBRD به عنوان راهی برای استاندارد کردن تشخیص در گله های بزرگ با گوساله های زیاد ایجاد کرده است. سیستم اسکور دانشگاه دیویس دارای 6 علامت کلینیکی است. در زمان حضور، یک نمره مخصوص به هر علامت داده می شود. نمره 5 یا بالاتر به عنوانBRD تشخیص داده می شود.
- سرفه = 2 نمره
- ترشح چشمی = 2 نمره
- تب (بالای 39 درجه) = 2 نمره
- تنفس غیرطبیعی = 2 نمره
- ترشح بینی = 4 نمره
- گوش های افتاده یا کج بودن سر = 5 نمره
یکی از مزایای این سیستم این است که دمای مقعد برای هر گوساله لازم نیست. دمای مقعد فقط زمانی مورد نیاز است که نمره کل برای علامت های قابل مشاهد 4 باشد. در این هنگام در صورت تب داشتن نمره دام می تواند به بالای حد 5 برسد.
محققین سیستم امتیاز دهی دانشگاه دیویس را با سیستم دانشگاه ویسکانسین که رایج تر است مقایسه کردند. اعتبارسنجی سیستم های دیویس و ویسکانسین در 500 گوساله بررسی شد. سیستم دانشگاه ویسکانسین 5 علامت کلینیکی را بر اساس سطح شدت نمره دهی کرد. سیستم نمره دهی دانشگاه دیویس حساسیت بیشتری داشت (3/72 در مقابل 8/70%) در حالیکه سیستم دانشگاه ویسکانسین اندکی دقیق تر بود (1/93 در مقابل 9/89 درصد).
در نهایت، بهترین سیستم نمره دهی برای هر مزرعه روشی است که به صورت درست استفاده شود برای تشخیص اینکه کدام دام ها بیمار هستند. یک روش ساده شده موفق ان است که کار کردن با ان ساده باشد و تشخیص دام های بیمار با کارایی بیشتر را ممکن سازد، و در نهایت اجازه درمان سریع تر انها را بدهد. این یک کاربرد موفق نه فقط برای هر گوساله ها به تنهایی، بلکه برای بهبود رفاه و سلامت کل گله است.
گروه علمی شرکت اگرین تک