استفاده از محلول های بازجذب آب(ORS) روشی موثر برای درمان کم آبی و اسیدوز در گوساله هایی است که مبتلا به اسهال شده اند.ORS می تواند در آب یا شیر تهیه شود. هدف این مطالعه بررسی این است که چگونه تعادل مایعات و اسید – باز بعد از تغذیه شیر در مقایسه باORS تهیه شده در آب یا شیر برای گوساله های مبتلا به اسهال تغییر می کند. گوساله ها (30 عدد) مبتلا به اسهال به پیش تیمارها اختصاص داده شدند:ORS در شیر و آب (پیش تیمار 1، 20 گوساله) یا ORS در شیر (پیش تیمار 2، 10 گوساله). اختصاص به تیمارها در روز تشخیص اسهال انجام شد. در روز 3 بعد از اختصاص به پیش تیمارها، و بعد از یک دوره 9 ساعته بدون مصرف آب و غذا، گوساله های اسهالی به تیمارهای زیر اختصاص داده شدند: 2 لیتر شیر (پیش تیمار 1، 10 گوساله)، ORS در آب (پیش تیمار یک، 10 گوساله)، یا ORS در شیر (پیش تیمار 2، 10 گوساله). نمونه های خون قبل و در چند نوبت تا 6 ساعت بعد از تغذیه گرفته شد. پروتئین، اسمالیته و الکترولیت های پلاسما تعیین شد و انالیز گاز خون انجام شد. تغییر حجم پلاسما محاسبه شده طبق پروتئین پلاسما، و مصرف آب در دوره ازمایش اندازه گیری شد. حجم پلاسما 30 دقیقه بعد از تغذیه شیر یا ORS در آب افزایش یافت اما افزایش بعد از تغذیه شیر در مقایسه با ORS در آب کمتر بود. بعد از تغذیه ORS در شیر، افزایش معنی دار در حجم پلاسما مشاهده نشد. به علت پیش تیمارها، اسمالیته پلاسما در گوساله های مصرف کننده ORS در شیر بیشتر بود، اما تغییراتی در اسمالیه پلاسما بعد از تغذیه مشاهده نشد. تفاوتی در مصرف آب بین تیمارها در دوره 6 ساعته مشاهده نشد.pH بعد از تغذیه ORS در شیر افزایش یافت، درحالیکه تغذیه شیر و ORS در آب pH خون را افزایش نداد. پیش تیمار با ORS در شیر باعث افزایش سطح پایه غلظت دی لاکتات شد، اما تغذیه با ORS در شیر میزان دی لاکتات را بعد از تغذیه کاهش داد. در گوساله های مبتلا به اسهال، حجم پلاسما با سرعت بیشتر و به میزان بیشتر بعد از تغذیه ORS در آب افزایش یافت، از این رو، درمان گوساله های اسهالی را با ORS در آب قبل از تغذیه با شیر توصیه می کنیم. با این حال، گوساله های مبتلا به اسهال نیاز به شیر دارند تا نیازهای انرژی خود را تامین کنند. افزودن ORS در شیر همراه با دسترسی ازاد به آب نسبت به تغذیه شیر به تنهایی بیشتر توصیه می شود زیرا شیر توانایی قلیایی کردن ندارد و حاوی سدیم کمی است. ولیکن، تاثیر تغذیه ORS در شیر بر سطح دی لاکتات در گوساله های اسهالی نیاز به تحقیق بیشتر دارد.
بعد از یک دوره بدون غذا و آب، حجم پلاسما افزایش سریع تر و به میزان بیشتر یافت بعد از تغذیه ORS در آب به گوساله های اسهالی در مقایسه با تغذیه شیر یا ORS در شیر. بنابراین، ORS در آب باید قبل از تغذیه شیر یا ORS در شیر به منظور بهبود وضعیت مایعات در سرعت و میزان بیشتر استفاده شود. با این حال، گوساله های اسهالی نیاز به شیر برای تامین انرژی دارند. از انجا که شیر توانایی قلیایی کردن ندارد و حاوی سدیم پایین است، استفاده از ORS در شیر با دسترسی ازاد به آب نسبت به تغذیه شیر به تنهایی به منظور بهبود شرایط اسیدوز اسهالی و کم سدیمی خون بیشتر توصیه می شود. ولیکن، برای جلوگیری از کمبود سدیم شدید، تغذیه ORS در شیر به شدت نیاز به دسترسی به آب ازاد دارد. علاوه بر این، تاثیر تغذیه ORS در شیر بر سطح دی لاکتات در گوساله های اسهالی نیاز به تحقیقات بیشتر دارد. ما استفاده کردیم از گوساله های اسهالی و پیش درمان شده در این تحقیق، بنابراین، توصیه های ما برای مدیریت مصرف ORS در مورد درمان گوساله ها در اولین روز اسهال فرضی می باشد. علاوه بر این، اسهال تمام گوساله ها به علت Cryptosporidium parvum بود و شاید استفاده از این نتایج برای گوساله های اسهالی توسط سایر باکتری ها مناسب نباشد.
گروه علمی شرکت اگرین تک
