تغذیه لایزین محافظت شده برای افزایش عملکرد شیردهی در گاوهای شیری را استفاده می شود، ولیکن، تاثیر تغذیه لایزین محافظت شده در دوره قبل از زایش و تاثیر ان بر عملکرد بعد از زایش تحقیق نشده است. بنابراین، این ازمایش برای تعیین اثرات تغذیه لایزین محافظت شده در شکمبه قبل از زایش، بعد از زایش، یا هر دو مقطع بر عملکرد، سلامتی، و فاکتورهای خونی انجام شد. 75 گاو هلشتاین چند شکم، با شکم، تولید شیر 305 روز معادل بلوغ، زمان زایش، و نمره بدنی در دوره خشکی گروه بندی شدند و به دو تیمار اختصاص داده شدند: جیره کاملا مخلوط با و یا بدون لایزین محافظت شده در یک طرح بلوک کاملا تصادفی با طراحی فاکتوریل 2 × 2 استفاده شد. قبل از زایش (28 روز تا زایش)، دام ها یک جیره با 68 درصد علوفه تغذیه کردند با (PREL، 54/0 درصد ماده خشک) یا بدون لایزین محافظت شده (شاهد، PRE-C). بعد از زایش، نیمی از گاوها از هر تیمار قبل از زایش به یک جیره (5/55 درصد علوفه) با(PRE-L POST-L; PRE-C POST-L; 0.40% RPL) یا بدون (PRE-C POST-C; PREL POST-C) لایزین محافظت شده برای 28 روز اختصاص داده شدند. گاوها دو بار در روز دوشیده شدند و نمونه های شیر در روزهای 7، 14 و 28 گرفته شد. تولید شیر و ماده خشک مصرفی روزانه اندازه گیری شد. نمونه های خون برای انالیز اسیدهای امینه خون در روزهای 7 قبل از زایش، و روز زایش و 7 و 14 بعد از زایش گرفته شد. گاوهای مصرف کننده لایزین در قبل از زایش وزن بدن بیشتری در 2 و 1 روز قبل از زایش داشتند در مقایسه با انهایی که لایزین نخوردند، اگرچه تغییر وزن بدن از 4 هفته تا 1 هفته قبل از زایش متفاوت نبود. وزن بدن (717 کیلوگرم) بیشتر بود و مصرف خوراک (1/18 کیلوگرم) تمایل به افزایش داشت در گاوهای مصرف کننده لایزین در قبل و بعد از زایشPRE-L POST-L یا در قبل از زایش PREL POST-C در مقایسه با دو تیمار دیگر (707 و 8/16 کیلوگرم). تولید شیر تصحیح شده (8/48 کیلوگرم)، چربی شیر (9/1 کیلوگرم)، پروتئین حقیقی شیر (4/1 کیلوگرم)، کازئین شیر (6/0 کیلوگرم در روز)، و تولید لاکتوز شیر (1/2 کیلوگرم در روز) برای گاوهایی که قبل و بعد از زایش لایزین خوردند یا قبل از زایش لایزین خوردند و بعد از زایش نخورند در مقایسه با دو تیمار دیگر بیشتر بود. غلظت پلاسمایی لایزین قبل از زایش (8/69 µM) برای گاوهایی که قبل از زایش لایزین خوردند در مقایسه با انهایی که قبل از زایش لایزین نخوردند (µM 5/62) افزایش یافت. در مجموع، مصرف لایزین محافظت شده قبل از زایش تمایل به افزایش ماده خشک مصرفی بعد از زایش و افزایش تولید شیر تصحیح شده و ترکیبات شیر دارد. این نتیجه نشان می دهد که تهیه لایزین به صورت محافظت شده قبل از زایش بر عملکرد بعد از زایش تاثیر دارد. ولیکن، استفاده بعد از زایش از لایزین محافظت شده تاثیری بر عملکرد گاوها ندارد.
چون رشد غدد پستانی در اواخر ابستنی شروع می شود و تا اوایل زایش ادامه دارد، این امکان وجود دارد که براوردهای قبلی برای اسیدهای امینه ضروری در دوره انتقال کم تخمین زده شده باشد. در مطالعه حاضر، مصرف لایزین محافظت شده قبل از زایش بیشترین تاثیر را بر عملکرد بعد از زایش و کارایی داشت. این موضوع با افزایش تولید شیر تصحیح شده و چربی، پروتئین، لاکتوز و کازئین شیر و تمایل به افزایش مصرف خوراک در دوره بعد از زایش گاوهای مصرف کننده لایزین محافظت شده در قبل از زایش مشخص شد. علاوه بر این، تغذیه لایزین محافظت شده روشی مناسب برای افزایش لایزین پلاسما قبل از زایش بود، ولیکن، این اتفاق بعد از زایش رخ نداد. این افزایش در غلظت لایزین در پلاسما قبل از زایش کاهش داد خیلی از اسیدهای امینه ضروری و غیرضروری را زمانیکه لایزین محافظت شده قبل از زایش مصرف شد، که پیشنهاد کننده این موضوع است که لایزین مهمترین اسید امینه محدود کننده در این دوره بوده است. بنابراین، افزایش غلظت های لایزین در پلاسما منجر به استفاده بیشتر از اسیدهای امینه ضروری و غیرضروری می شود.
گروه علمی شرکت اگرین تک
