لوئیز فرارتو Luiz Ferrareto، متخصص تغذیه نشخوارکنندگان از دانشگاه ویسکانسین، گفت: اولین برداشتی که ما از سیلاژ ذرت سال 2020 داریم این است که به نظر می رسد محصول بسیار خوبی است. از نظر نشاسته، خاکستر و قابلیت هضم، مقایسه سال 2020 با دو سال گذشته روی کاغذ یکسان به نظر می رسد. با این حال، فرارتو گفت اگر بیشتر عمیق شوید و به دنبال بررسی کیفیت و قابلیت هضم فیبر باشید، امسال کمی بهتر به نظر می رسد.
وی افزود: اگر علوفه با كیفیت بسیار خوبی داشته باشید، مانند سیلوی ذرت 2020 به نظر می رسد که می توانید کارایی و در نتیجه درآمد را افزایش دهید. بنابراین شاید امسال فرصتی برای داشتن جیره با علوفه بالاتر و بدون هیچ مشکلی وجود داشته باشد، زیرا پایداری علوفه خوب است. قابلیت هضم بالاتر حتی به میزان کم می تواند به افزایش عملکرد گاو تبدیل شود.
فرارتو گفت: اساساً آنچه می توانیم انتظار داشته باشیم این است كه اگر از نظر فیبر از جیره هایی با قابلیت هضم پایین استفاده كنید، گاوها بین 5% تا 15% مصرف كمتر و 5% تا 20% زمان بیشتری را صرف خوردن می كنند. بنابراین، از آنجا که از نظر قابلیت هضم فیبر، سیلوی ذرت در سال 2020 بسیار بهتر به نظر می رسد، شاید مصرف آن خوب باشد و دام ها مدت زمان کمتری صرف خوردن کنند و شاید زمان بیشتری را به استراحت و نشخوار اختصاص دهند.
در مورد سطح نشاسته چطور؟
همچنین داده ها نشان می دهد که محصول سیلاژ ذرت سال 2020 دارای نشاسته بیشتر است. من فکر می کنم تأثیر اصلی نشاسته یا سود مستقیم در تولید شیر است، یا گاهی اوقات ممکن است دام ها بیشتر تولید نکنند، اما ممکن است کمتر بخورند. بنابراین ممکن است بهره وری خوراک افزایش یابد، و من معتقدم امسال ممکن است مورد خوبی برای آن داشته باشیم.
حتی اگر علوفه ذرت تولیدی در سال 2020 خوب بود، برخی از تولیدکنندگان مجبور شدند با تنش خشکی مقابله کنند، که این خود چالش های خاص خود را از جمله تغییرپذیری، احتمال آلودگی خاکستر، آلودگی خاک، مخمرها، کپک ها، مایکوتوکسین ها و نیترات ها به همراه می آورد.
هر زمان که خشکسالی داشته باشیم، بحث های زیادی در مورد نیترات وجود دارد. اگر نیترات بسیار بالایی در سیلو دارید، این مسئله نه تنها برای گاوها بلکه برای افرادی که با آن سیلو کار می کنند نیز ممکن است خطرناک باشد زیرا ممکن است سمی باشد.
ون آمبرگ تأکید کرد، با این حال اطمینان حاصل کنید که منابع پروتئینی به دقت مورد توجه قرار گرفته اند. تغذیه بیش از حد پروتئین می تواند منجر به دفع بی رویه از طریق نیتروژن ادرار شود.
گروه علمی شرکت اگرین تک