انعطاف پذیری کم پروتئین جیره شاخصی از کارایی نسبی پروتئین گاوهای شیری است

موضوع این مطالعه تعیین 1- منابع تنوع در واکنش گاوها به کاهش سطح پروتئین و 2- ارتباط بین انعطاف پذیری کم پروتئین جیره(LPR) با کارایی پروتئین است. گاوهای هلشتاین در اوج شیردهی (166 عدد، 92 شکم یک، و 77 چند شکم) با تولید شیر اولیه 41 کیلوگرم جیره هایی با سطح بالا و پایین پروتئین در 4 هفته دریافت کردند در یک طرح کراس اور که نصف گاوها اول جیره کم پروتئین و نصف دیگر اول جیره با پروتئین بالا دریافت کردند. مطالعه برای 69 عدد از این گاوها (42 تک شکم و 27 چند شکم) در اواخر زایش تکرار شد. جیره های کم پروتئین 14 درصد پروتئین در اوج شیردهی و 13 درصد در اواخر شیردهی داشتند و فرموله شده بودند تا برای حفظ عملکرد شکمبه میزان کافی از پروتئین قابل تجزیه در شکمبه داشته باشند اما پروتئین عبوری ناکافی برای گاوهایی با تولید شیر گاوهای این طرح برای حفظ سطح تولید داشتند. گاوهای با پروتئین بالا بطور متوسط 18 درصد پروتئین در اوج تولید و 16 درصد پروتئین در اواخر شیردهی داشتند و برای تامین نیازهای پروتئین قابل متابولیسم حاوی کنجاله سویای اکسپلر بودند. کارایی پروتئین از طریق پروتئین شیر یا پروتئین شیر و پروتئین بافتی به ازاء هر واحد پروتئین مصرفی تعیین شد. انعطاف پذیری کم پروتئین در جیره برای هر گاو در اوج و انتهای شیردهی بر اساس اندازه گیری های مصرف واقعی، تولید، و وزن بدن محاسبه شد. توانایی یک گاو برای حفظ کل پروتئین جذب شده در شیر و بدن زمانیکه پروتئین پایین مصرف می کرد به شدت متغیر بود و تنوع اغلب با پروتئین جذب شده در هر گاو به ازاء هر کیلوگرم از وزن متابولیکی زمان مصرف جیره های با پروتئین بالا، شکم زایش، تیمارها و ازمایش ها توضیح داده شد. کارایی پروتئین تقریبا در تمام جیره ها و در مرحله شیردهی قابل تکرار است. نیتروژن اوره ای شیر با کارایی پروتئین در گاوها در یک جیره و مرحله شیردهی مرتبط نبود. گاوها با انعطاف پذیری پروتئین جیره بالاتر کارایی پروتئین مشابه در جیره های با سطح بالای پروتئین مانند گاوها با انعطاف پذیری پروتئین پایین داشتند، اما کارایی بالاتر پروتئین در جیره با سطح پایین پروتئین داشتند. بطور کلی، گاوها عموما کارایی پروتئین خود را حفظ می کنند زمانیکه از جیره هایی با سطح پروتئین کافی به سطح پروتئین ناکافی منتقل می شوند؛ ولیکن، بعضی از گاوهای پرتولید توانایی بهتری در حفظ تولید بالا دارند زمانیکه پروتئین پایین مصرف می کنند. ما این توانایی را به صورت انعطاف پذیری کم پروتئین تعریف کردیم و پیشنهاد می شود که می تواند شاخص مناسبی برای تعیین گاوهایی باشد که از پروتئین جیره با کارایی بالاتری استفاده می کنند برای افزایش پایداری پرورش گاو شیری.

بطور کلی، زمانیکه گاوها جیره با پروتئین پایین مصرف می کنند در مقایسه با گاوهایی که جیره با پروتئین زیاد مصرف می کنند، تولید کاهش می یابد و کارایی پروتئین افزایش می یابد. علاوه بر این، گاوها کارایی پروتئین خود را در جیره ها با پروتئین زیاد و کم در مرحله شیردهی حفظ می کنند. کارایی پروتئین وابستگی کمی به نیتروژن اوره ای خون دارد؛ بنابراین، ما پیشنهاد می کنیم که استفاده از MUN برای دسته بندی گاوها برای کارایی پروتئین در یک جیره مشخص ممکن است گمراه کننده باشد. تنوع معنی داری در واکنش به سطح پروتئین جیره بین گاوها وجود دارد که بعضی از گاوها کاهش اندکی را در میزان پروتئین خروجی تجربه می کنند زمانیکه جیره کم پروتئین دریافت می کنند. ما می توانیم تغییر پروتئین جذب شده (در شیر و بافت بدن) در گاوها را با 60 درصد دقت پیش بینی کنیم زمانیکه میزان پروتئین جیره تغییر می کند بر اساس عملکرد انها در زمان مصرف جیره با پروتئین بالا. 40 درصد باقیمانده می تواند به عنوان انعطاف پذیری پایین پروتئین در نظر گرفته شود. ما تشخیص دادیم که مقداری از انعطاف پذیری پایین پروتئین می تواند به علت اشتباه اندازه گیری باشد، اما پیشنهاد می کنیم که مقداری از انعطاف پذیری پایین پروتئین می تواند به علت تفاوت های متابولیکی بین گاوها باشد که پایه ژنتیکی دارد. گاوها با انعطاف پذیری پایین پروتئین زیاد کارایی پروتئین مشابه دارند با گاوهایی با انعطاف پذیری پایین پروتئین کم زمانیکه جیره با پروتئین بالا مصرف می کنند، اما همانطور که انتظار می رفت، کارایی بالاتر پروتئین داشتند زمانیکه جیره با پروتئین بالا مصرف می شد. مطالعات بیشتری مورد نیاز است برای ارزیابی اینکه ایا انعطاف پذیری پایین پروتئین قابل تکرار است در سایر جیره ها یا سایر منابع پروتئینی یا اسید امینه ای و با طول ازمایش هایی متفاوت (یک هفته در مقابل 4 هفته در مقابل 10 هفته یا بیشتر از ان). اگر انعطاف پذیری پایین پروتئین در جیره ها و زمان های مختلف قابل تکرار باشد، کارهای بیشتری نیاز است برای تعیین اینکه ایا این تفاوت ها به علت پتانسیل ژنتیکی است. اگر انعطاف پذیری پایین پروتئین پایه ژنتیکی داشته باشد، پیشنهاد می کنیم که این صفت ممکن است برای در نظر گرفتن انتخاب گاوها برای بهبود کارایی پروتئین با ارزش باشد. استفاده از اطلاعات مزارع تجاری برای کمی کردن این صفت می تواند انجام شود زیرا مصرف انفرادی گاوها مورد نیاز نیست.

گروه علمی شرکت اگرین تک