این مطالعه تاثیرات افزودن ترکیبی از باکتری های اسید لاکتیکheterofermentative شامل لاکتوباسیلوس بوخنری و لاکتوباسیلوس هیلگاردی را بر کیفیت سیلو، پایداری هوازی، تخمیر شکمبه ای، قابلیت هضم، و عملکرد رشد گاوهای گوشتی بررسی می کند. سیلوی بدون افزودنی به عنوان گروه شاهد و سیلوی با افزودنی به میزان 3.0 × 105 cfu g-1 از باکتری های اسید لاکتیک شامل 1.5 × 105 cfu g-1 of L. hilgardiiCNCM I-4785 و1.5 × 105 cfu g-1 of L. buchneriNCIMB 40788 (INOC) در سیلوهای ازمایشی بسته بندی شدند.pH تفاوتی بین تیمارها در دوره سیلو کردن نداشت اما برای گروه کنترل نسبت به تیمار بعد از 14 روز مواجهه با هوا بالاتر بود. میزان NDICP سیلوی تیمار نسبت به گروه کنترل بالاتر بود. در سیلوی نهایی و برای گروه تیمار نسبت به شاهد، غلظت کل اسیدهای چرب و استات بالاتر بود در حالیکه کربوهیدرات های محلول در اب کمتر بود. مخمر و قارچ ها در گروه شاهد نسبت به کنترل هم در زمان باز کردن سیلو و هم در زمان مواجهه با هوا کمتر بودند. پایداری سیلوی تیمار نسبت به گروه کنترل بعد از 14 روز مواجهه با هوا بیشتر بود. الگوی تخمیر شکمبه ای و ماده خشک مصرفی تفاوتی بین تلیسه های مصرف کننده هر دو سیلو نداشت، در حالیکه تمایل به کاهش قابلیت هضم نشاسته و پروتئین برای تلیسه های مصرف کننده گروه تیمار نسبت به شاهد وجود داشت. مصرف کلی نیتروژن و بقای نیتروژن در تلیسه های مصرف کننده گروه تیمار کمتر بود. ماده خشک مصرفی به صورت درصدی از وزن بدن کمتر بود و تمایل برای بهبود کارایی در دام های مصرف کننده گروه تیمار وجود داشت. میزان انرژی خالص نگهداری و رشد در سیلوی دارای افزودنی نسبت به سیلوی بدون افزودنی بالاتر بود. نتایج نشان داد که افزودن ترکیبی از لاکتوباسیلوس هیلگاردی و لاکتوباسیلوس بوخنری پایداری هوازی سیلوی ذرت را بهبود می بخشد. بهبود کارایی گوساله های نر در حال رشد مصرف کننده سیلوی دارای افزودنی علی رغم کاهش قابلیت هضم پروتئین و نشاسته احتمالا به علت تفاوت در وزن بدن و احتیاجات رشد این دام ها بود که بر عملکرد رشد و استفاده از مواد مغذی تاثیر گذاشت و میزان بیشتری ازNDICP در سیلوی تیمار نسبت به شاهد وجود داشت.
نتایج این مطالعه نشان داد که افزودن سویه های لاکتوباسیلوس بوخنری و لاکتوباسیلوس هیلگاردی پایداری هوازی سیلوی ذرت را بهبود می بخشد. افزایش غلظت استات، کاهش کربوهیدرات محلول، و تعداد مخمر در سیلوی نهایی دارای افزودنی احتمالا نقش مهمی را در بهبود پایداری هوازی بازی می کند. افزودنی تاثیری بر تخمیر نهایی شکمبه، قابلیت هضم یا عملکرد رشد گاوهای گوشتی نداشت، ولیکن، گاوهایی که سیلوی با افزودنی خوردند بهبود کارایی داشتند. بهبود پایداری هوازی سیلو به علت افزودنی احتمالا در گله های بزرگ تجاری با کوبیدن کمتر سیلو، صورت سیلوی پهن تر، و نرخ برداشت کمتر از سیلو تاثیر بیشتری خواهد داشت زیرا سیلو برای مدت طولانی در مواجهه با هوا قرار می گیرد.
گروه علمی شرکت اگرین تک
