مسیرهای پیچیده سازگاری متابولیکی در گاوهای پرتولید در دوره انتقال اتفاق می افتد. این سازگاری ها نیاز به تغییر مسیر مواد مغذی جهت حمایت از مراحل اخر رشد جنین و شروع شیردهی دارد. عدم سازگاری به این تغییرات می تواند منجر به گسترش بیماری کلینیکی در دوره بعد از زایش شود. بنابراین، بیشتر مطالعات به بررسی این تغییرات متابولیکی در دوره بعد از زایش پرداخته اند. ولیکن، بعضی از عوامل خطرافرین مرتبط با بیماری های بعد از زایش قبلا در دوره قبل از زایش ایجاد شده اند. این مطالعه توضیح می دهد تغییرات سازگاری که در دوره قبل از زایش در گاوهای شیری پرتولید از زمان خشک کردن تا زایش اتفاق می افتد.
تمام گاوهای پرتولید جدید یک کاهش قطعی در حساسیت به انسولین، تعادل منفی انرژی، و التهاب عمومی را در دوره انتقال تجربه می کنند. عدم سازگاری به این تغییرات منجر به بسیج زیاد چربی، عدم تنظیم التهاب، توقف سیستم ایمنی، و نهایتا، بیماری متابولیکی یا عفونی در دوره بعد از زایش می شود. حدود نیمی از بیماری های حاد در دوره زندگی گاوهای پرتولید در سه هفته اول بعد از زایش اتفاق می افتد. بنابراین، اکثریت مطالعات انجام شده در دوره انتقال بر دوره بعد از زایش تمرکز دارند. ولیکن، استعداد ابتلا به بیماری های بالینی و رویدادهای فیزیولوژیکی کلیدی مانند کاهش خود به خودی مصرف خوراک، مقاومت به انسولین، بسیج چربی و التهاب عمومی در دوره قبل از زایش رخ داده است. این بررسی بر رویدادهای متابولیکی و سازگاری که از خشک شدن تا زایش در گاوهای پرتولید رخ می دهد، متمرکز است و در مورد عوامل تعیین کننده ای که ممکن است باعث سازگاری یا عدم سازگاری با این حوادث در اواخر دوره ابستنی شوند بحث می شود.
در مقایسه با نژادهای دیگر (یا گونه ها)، در 20 تا 30 سال گذشته، انتخاب ژنتیکی گاوهای هلشتاین بیشتر بر اولویت قرار دادن تولید شیر بر سایر عملکردهای فیزیولوژیکی متمرکز بوده است. ما فرض می کنیم که تغییرات متابولیکی و التهابی از زمان خشک شدن تا زمان زایش در مقایسه با گاوهای شیری که 30 سال پیش پرورش یافته اند از اهمیت بیشتری برخوردار هستند. انتخاب ژنتیکی در گاوهای هلشتاین ممکن است منجر به تشدید تغییرات متابولیکی در سازگاری با افزایش تولید شیر شود. بنابراین، داشتن یک گاو شیری از لحاظ متابولیکی سالم در پایان ابستنی از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است. با این حال، ناشناخته باقی مانده است که آیا میزان تغییرات متابولیکی و التهابی در دوره خشکی گاوهای شیری مدرن نتیجه واکنش فیزیولوژیکی است یا اینکه این تغییرات اثرات بالقوه (مخربی) بر سلامتی و ظرفیت تولید آنها دارند. مطالعات گروه تحقیقاتی ما نشان داد که چاقی زیاد در پایان ابستنی تأثیر قابل توجهی بر مقاومت به انسولین، فیزیولوژی بافت چربی، التهاب عمومی و عملکرد کبد دارد. منشأ کاهش خود به خودی مصرف خوراک 1 تا 2 هفته قبل از زایش مبهم است. با این حال، از آنجا که BCS پایان ابستنی با بیشتر تغییرات متابولیکی و التهابی ارتباط دارد، ممکن است چاقی بیش از حد با کاهش خود به خودی مصرف خوراک و عدم تنظیم التهاب در دوره قبل از زایش ارتباط داشته باشد.
گروه علمی شرکت اگرین تک
