کتوز (استونمی) نوعی اختلال متابولیکی است که زمانی اتفاق می افتد که تقاضای انرژی از انرژی دریافتی در گاوها بیشتر شود و تعادل منفی انرژی ایجاد شود. روند بیماری اغلب با یک مرحله تحت بالینی آغاز می شود، بنابراین تشخیص به موقع برای استراتژی های تعیین کننده بسیار مهم است. هدف از این مطالعه تعیین این است که آیا فعالیت حرکتی روزانه می تواند به عنوان شاخص کتوز تحت بالینی در اوایل شیردهی و ارزیابی اثر کتوز تحت بالینی بر فعالیت فحلی استفاده شود. این مطالعه بیش از 6 ماه در یک گاوداری 75 راسی انجام شد. داده ها از 48 گاو بین روز صفر و 70 پس از زایش جمع آوری شد. غلظت های بتا هیدروکسی بوتیرات (BHB) در نمونه های شیر با استفاده از تست های سریع کتوز در محل مورد بررسی قرار گرفت. نتایج آزمایش با غلظت > 100 میکرومول در لیتر مثبت ارزیابی شد. حیوانات به دو گروه تقسیم شدند: گروه سالم (H) و گروه کتوز (K). هنگامی که آزمایش در محل مثبت بود، گاوها به گروه کتوز اختصاص یافتند. غلظت پروژسترون در شیر با تشخیص نورسنجی واکنش رنگی از روش enzyme immunoassay (EIA) ارزیابی شد. هر نمونه شیر با بیشتر از 0.3 نانوگرم در میلی لیتر به کمتر از 0.3 نانوگرم در میلی لیتر با افزایش بعدی به بیشتر از 0.3 نانوگرم در میلی لیتر فحلی در نظر گرفته شد. تولید روزانه شیر، مصرف کنسانتره و فعالیت حرکتی از طریق سیستم کامپیوتری مدیریت مزرعه متصل با نرم افزار همراه (DairyPlan C21) ثبت شد. سطح فعالیت روزانه حیوانات در گروه کتوز کمتر از حیوانات سالم بود. در این مطالعه، از نظر آماری فعالیت حرکتی کاهش قابل توجهی در حیوانات گروه کتوز در روزهای 6-12 پس از زایش در مقایسه با متوسط فعالیت روزانه گله داشت. علاوه بر این، ارتباط معنی داری بین فعالیت حرکتی بین گروه های سالم و کتوزی (مدل های رگرسیون لجستیک) یافت می شود. حساسیت تشخیص گاوهای در معرض خطر کتوز 81.8% و ویژگی 65.4% بود. میانگین فعالیت حرکتی در روز فحلی در حیوانات گروه کتوزی به طور معنی داری نسبت به گروه سالم کمتر بود. این روش ممکن است به ایجاد یک سیستم هشدار زودرس در آینده برای خطر کتوز در گاوهای شیری کمک کند. بنابراین، گاوهایی که در معرض خطر هستند ممکن است برای تشخیص هدفمند و روش های درمانی انتخابی شناسایی شوند. این مطالعه اثر پایدار کتوز تحت بالینی را بر بازده تولیدمثلی که در گذشته گزارش شده است تأیید می کند.
در این مطالعه، در مقایسه با حیوانات سالم، فعالیت حرکتی به طور قابل توجهی در دام های مبتلا به کتوز کاهش یافت. ارزیابی رفتار فعالیت در طول رزوهای 6-12 شیردهی نشان داد که سطح فعالیت 81.2% از حیوانات در گروه کتوز کمتر از میانگین فعالیت روزانه گله در روزهای 6-12 شیردهی بود. بنابراین، در این مزرعه تشخیص گاوهای شیری که بعداً مبتلا به کتوز می شوند یا قبلاً مبتلا به کتوز بوده اند، براساس فعالیت حرکتی آنها مناسب بوده است. مناسب بودن این روش برای سایر مزارع باید در مطالعات دیگری آزمایش شود. علاوه بر این، باید تلاش جدیدی برای بررسی میزان تأثیر سایر بیماری های پس از زایش بر مناسب بودن پارامتر فعالیت حرکتی انجام شود. علاوه بر این، کارایی یک برنامه هدفمند بررسی فعالیت دام برای پیشگیری از کتوز در گاوهای خشک باید در مطالعه دیگری بررسی شود. این مطالعه اثر پایدار کتوز تحت بالینی را که بر بازده تولیدمثلی قبلا گزارش شده است، تأیید می کند. حیوانات ممکن است تخمک گذاری کنند اما با کاهش رفتار فحلی، که باعث می شود تا فرآیند تشخیص حیوانات فحل با استفاده از سیستم مشاهده بصری یا نظارت خودکار دشوارتر شود.
گروه علمی شرکت اگرین تک
