مطالعه حاضر اثرات زمان شروع شیرگیری کاهشی بر مصرف استارتر، رشد، متابولیت های خونی وpH شکمبه گوساله های شیری بررسی کرد. 48 گوساله شیری هلشتاین (24 نر و 24 ماده، 2/41 کیلوگرم وزن بدن، سه روزه) به 4 تیمار در یک طرح بلوک کاملا تصادفی (12 عدد در هر تیمار، 6 نر و 6 ماده) اختصاص داده شدند. تمام گوساله ها 6 لیتر شیر دریافت کردند از روز 3 تا 10، و تیمارها شامل موارد زیر بودند: گوساله ها 8 لیتر شیر دریافت کردند از روز 11 تا 28 و سپس 4 لیتر از روز 29 تا 63 (Step-28، کل شیر مصرفی 326 لیتر)؛ گوساله های دریافت کننده 8 لیتر شیر از روز 11 تا 42 و سپس 4 لیتر از 43 تا 63 روزگی (Step-42، کل شیر مصرفی 382 لیتر)؛ گوساله های مصرف کننده 8 لیتر شیر از 11 تا 56 و 4 لیتر از 57 تا 63 روزگی (Step-56، کل شیر مصرفی 438 لیتر)؛ و گوساله های مصرف کننده 8 لیتر شیر از 11 تا 63 روزگی و قطع شیر ناگهانی (تیمار شاهد، کل شیر مصرف 466 لیتر). تمام گوساله ها در جایگاه انفرادی نگهداری شدند و دسترسی ازاد به اب و استارتر در کل ازمایش داشتند. تمام گوساله ها بطور کامل در 64 روزگی از شیر گرفته شدند و تا 80 روزگی در طرح بودند. در طول ازمایش، مصرف استارتر (کیلوگرم در روز و درصد وزن بدن) در گوساله هایStep-28 در مقایسه با سایر گروه ها بالاتر بود. ولیکن، مصرف انرژی متابولیسمی در گوساله های Step-56 نسبت به سایر گروه ها بالاتر بود. بطور کلی، متوسط افزایش وزن روزانه و کارایی خوراک و کارایی نسبت به انرژی قابل متابولیسم مصرفی بین تیمارها مشابه بود. گلوکز، BHBA، و اوره و البومین، پروتئین کل، الانین ایمنوترانسفراز، و اسپاراتات امینوترانسفراز خون و نیز pH شکمبه، بین تیمارها مشابه بود. زمان شروع شیرگیری کاهشی در اوایل زندگی (4 تا 6 هفتگی) در مقایسه با شیرگیری در سن بالاتر می تواند مصرف خوراک جامد را بدون تاثیر منفی بر عملکرد تحریک کند.
شروع شیرگیری در روش کاهشی در سن کمتر (در 4 هفتگی) یک روش مناسب تر نسبت به شرگیری تدریجی در سن بالاتر است برای تحریک مصرف استارتر و حداقل کردن کاهش وزن در زمان شیرگیری در گوساله هایی که در جایگاه انفرادی نگهداری شدند که دو وعده در روز شیر مصرف می کردند. مطالعات با استفاده از تعداد بالای گوساله ها برای بررسی تاثیر سن شروع شیرگیری کاهشی بر گسترش غدد پستان، رشد اینده، و عملکرد شیردهی نیاز است.
گروه علمی شرکت اگرین تک
