خشک کردن، زایش، و شروع شیردهی اتفاقات حیاتی در دوره انتقال یک گاو شیری هستند. در نتیجه، بیشتر مشکلات سلامتی دام در این دوره اتفاق می افتد. با افزایش زمان دوره انتظار اختیاری برای اولین تلقیح بعد زایش، فاصله زایش با اثرات مثبت احتمالی بر باروری و سلامتی می تواند افزایش یابد. بعضی از گاوها ممکن است که برای افزایش فاصله زایش نسبت به سایر دام ها بهتر باشند، به علت تفاوت در تولید شیر، دوام شیردهی، یا وضعیت سلامت، که منجر به اصلاح فاصله زایش سفارشی بر اساس خصوصیات فردی گاو می شود. اهداف این مطالعه بررسی 13 گله با فاصله زایش سفارشی، با توجه به فاصله زایش تا اولین تلقیح، فاصله زایش انجام شده، تلقیح به ازائ گیرایی، نرخ گیرایی در اولین تلقیح، اوج تولید، تداوم شیردهی، تولید شیر 305 روز، و عملکرد شیردهی موثر بود. در مجموع، 4858 دوره شیردهی کامل از گاوهای هلشتاین بین سال های 2014 تا 2019 از 13 گله گروه بندی شدند بر اساس شکم زایش (یک یا چند شکم) و فاصله زایش تا اولین تلقیح (کمتر از 84، بین 84 تا 140، بین 140 تا 196، بین 196 و 252، بالاتر از 252 روز) یا فاصله زایش (کمتر از 364 روز، بین 364 و 420 روز، بین 420 و 476 روز، بین 476 و 532 روز، بزرگتر از 532 روز). سابقه تلقیح گاوها در 11 گله از 13 گله موجود بود (3597 شیردهی کامل)، که بر اساس شکم (یک یا چند شکم) و فاصله زایش تا اولین تلقیح یا فاصله زایش گروه بندی شدند. طبقه بندی فاصله زایش تا اولین تلقیح با نرخ تلقیح به ازائ گیرایی مرتبط نبود، اما فاصله زایش طولانی مدت با افزایش نرخ تلقیح به ازائ گیرایی مرتبط بود (11/1 تا 70/3 با افزایش فاصله زایش). بیشتر از 50 درصد گاوهای موجود در گروه فاصله زایش تا اولین تلقیح کمتر از 84 روز فاصله زایش طولانی تر از توقع داشتند (بیشتر از 364 روز)، که بیانگر این است که این گاوها قادر به ابستن شدن برای فاصله زایش مناسب نیستند. بیشتر از 50 درصد گاوها در فاصله زایش بالاتر از 420 روز یک تلقیح قبل از تلقیح موفق داشتند (فاصله زایش تا اولین تلقیح کمتر از 196 روز)، که بیانگر این است که افزایش فاصله زایش برای این دسته گاوها شامل گاوهایی هست که دوره انتظار اختیاری انها طولانی بوده است و هم گاوهایی که نتوانستند در تلقیح های اولیه زودتر ابستن شوند. در اغلب مزارع، تداوم شیردهی در گاوهای با فاصله زایش کمتر از 364 روز بیشترین بود، که احتمالا با کاهش اوج تولید در این گروه مرتبط بود. زمانیکه کوتاه ترین فاصله زایش خارج شد، تداوم شیردهی با افزایش فاصله زایش در اغلب گله ها افزایش یافت. اگرچه تولید شیر 305 روز اکثریت گله ها در فاصله زایش بیشتر از 532 روز بیشتر بود، تولید شیر موثر در اکثر گله ها در فاصله زایش 364 تا 531 روز بیشترین بود، بخصوص برای گاوهای چند شکم. بر اساس نتایج این مطالعه، فاصله زایش بین 364 تا 531 روز به نظر می رسد که برای تولید شیر بهینه است زمانیکه گاوهای پرتولید انتخاب می شوند.
در این مطالعه، افزایش فاصله زایش تا اولین تلقیح با نرخ تلقیح به ازائ گیرایی یا نرخ ابستنی در اولین تلقیح مرتبط نبود در 13 گله تجاری شیری هلند که فاصله زایش را با افزایش زمان اختیاری انتظار سفارشی می کردند. افزایش فاصله زایش با افزایش نرخ تلقیح به ازائ گیرایی و کاهش نرخ گیرایی در اولین تلقیح مرتبط بود. در اکثر گله ها، تداوم شیردهی در کمترین میزان فاصله زایش (کمتر از 364 روز) بیشترین بود، احتمالا به علت اوج تولید کمتر در این دسته گاوها. با خارج کردن این دسته از گاوها با فاصله زایش کوتاه، دوام شیردهی با افزایش فاصله زایش در اکثر گله ها افزایش یافت. اگرچه تولید شیر 305 روز در اکثر گله ها در طولانی ترین فاصله زایش (بیشتر از 532 روز) بیشتر بود، تولید شیر موثر در بیشتر گله ها در فاصله زایش از 364 تا 531 روز بیشترین بود، بخصوص برای گاوهای چند شکم. براساس نتایج این مطالعه، دوره انتظار برای اولین تلقیح برای بهینه کردن تولید شیر در هر مزرعه متفاوت است. برای تلیسه ها در اکثر گله ها، فاصله زایش تا اولین تلقیح بیشتر از 196 روز منجر به بیشترین عملکرد شیردهی موثر می شود، زمانیکه تلیسه های پرتولید انتخاب شده اند (متفاوت در هر مزرعه = بین 7500 تا 11000 کیلوگرم شیر تصحیح شده بر اساس چربی و پروتئین در 305 روز). برای گاوها در اکثر مزارع، فاصله زایش تا اولین تلقیح بیشتر از 140 روز منجر به بیشترین شیردهی موثر شد، زمانیکه گاوهای پرتولید انتخاب شدند (متفاوت در هر گله = بین 9500 تا 12000 کیلوگرم شیر تصحیح شده بر اساس چربی و پروتئین در 305 روز).
گروه علمی شرکت اگرین تک
