زمان خوابیدن کافی اغلب به عنوان یک بخش مهم از آسایش گاوهای شیری مورد توجه قرار می گیرد. ما آنچه راجع به انگیزه خوابیدن گاوها و عواقب آن برای سلامتی و سایر شاخص های عملکرد بیولوژیکی در صورت خنثی شدن این رفتار است را بررسی می کنیم. ما بررسی کردیم عوامل مرتبط با محیط و دام که بر زمان خوابیدن دام ها اثر می گذارد. هدف ما بررسی تحقیقات در مورد زمان خوابیدن گاوهای شیری و بررسی شواهد مرتبط با اسایش حیوانات هستند. گاوها می توانند انگیزه بالایی برای خوابیدن داشته باشند. آنها رفتار خوابیدن را پس از دوره های ایستادن اجباری نشان می دهند و سایر فعالیت ها مانند خوردن را برای خوابیدن به مدت زمان کافی قربانی می کنند. در صورت محرومیت از خوابیدن، گاوها دچار اشفتگی می شوند. برخی شواهد نشان می دهد که خطر لنگش در محیط هایی که شرایط نامطلوبی برای خوابیدن گاوها وجود دارد و جایی که گاوها مجبور به ایستادن هستند افزایش می یابد. لنگش به خودی خود می تواند باعث طولانی شدن زمان خوابیدن شود، در حالی که ورم پستان باعث کاهش آن می شود. عوامل مبتنی بر گاو مانند وضعیت تولیدمثل، سن و تولید شیر بر زمان خوابیدن تأثیر می گذارند، اما پیامدهای اسایش این تفاوتها ناشناخته است. زمان خوابیدن کمتر گزارش شده در سیستم های مرتعی، dry lots، وbedded packs (9 ساعت در روز) در مقایسه با تای استال و فری استال (10 تا 12 ساعت در روز). شرایط نامساعد، از جمله تعداد خیلی کم استال برای گاوها، بستر سخت یا مرطوب، بستر ناکافی، استال هایی که خیلی کوچک هستند یا طراحی آنها ضعیف است، گرما و باران باعث کاهش زمان خوابیدن می شود. محدودیت های زمانی، مانند تغذیه یا شیردوشی، می توانند بر زمان خوابیدن تأثیر بگذارند. با این حال، برای درک تأثیر کم بودن زمان خوابیدن بر اسایش دام به اطلاعات بیشتری در مورد پیامدهای عوامل واسطه ای مانند تأثیر سطح ایستادن (بتن، مرتع یا سایر سطوح) و رفتار گاو در حالت ایستاده (مثلاً مهار، راه رفتن، چرا) نیاز است. عوامل زیادی در سختی یافتن آستانه معتبری برای زمان خوابیدن روزانه برای استفاده در ارزیابی اسایش حیوانات نقش دارند. اگرچه بیشتر اوقات زمان خوابیدن با راحتی گاو مطابقت دارد و زمان خوابیدن کمتر در شرایط نامساعد دیده می شود، اما موارد استثنایی رخ می دهد، یعنی وقتی که گاوها به دلیل بیماری طولانی مدت دراز می کشند یا به دلیل فحلی یا زایش وقت بیشتری را در حالت ایستاده می گذرانند. بطور کلی، رفتار خوابیدن برای گاوهای شیری مهم است، اما قبل از نتیجه گیری قاطع در مورد اسایش حیوانات از طریق اندازه گیری زمان خوابیدن، احتیاط و درک کامل از زمینه و شخصیت حیوانات مورد نظر لازم است.
امکان خوابیدن ارجحیت زیادی در گاوهای شیری دارد، و اسایش دام می تواند در خطر باشد زمانیکه دام نتواند بخوابد. رفتار خوابید باید در گله ها تسهیل شود از طریق تهیه فضای خوابیدن نرم، خشک، تمیز، دردسترس، با طراحی خوب و اندازه مناسب و کاهش مواجهه با موانع مانند شیردوشی، درمان یا زمان خوردن طولانی مدت، یا هوای گرم و بارانی. وضعیت گاو، شامل وضعیت تولیدمثلی، روزهای شیردهی، سن، و بیماری همچنین بر زمان خوابیدن تاثیر می گذارد و باید مورد توجه باشد، همراه با جزئیات مربوط به مناسب بودن جایگاه و مدیریت، هنگام تفسیر خوابیدن روزانه در ارزیابی رفاه حیوانات.
گروه علمی شرکت اگرین تک
