هر تلیسه ای نباید نگه داشته شود

اگر شما بخواهید که نیروی جدید در مزرعه خود استخدام کنید قدم اول بررسی کیفیت رزومه هایی هست که برای شما فرستاده شده...

اگر شما بخواهید که نیروی جدید در مزرعه خود استخدام کنید قدم اول بررسی کیفیت رزومه هایی هست که برای شما فرستاده شده است، و در بسیاری از موارد، شما با هر کاندید مصاحبه نمی کنید. فرایند مشابه برای انتخاب جایگزین های مناسب در گله، که برای اینده گله شما مهم است باید رعایت شود.

پیشرفت در داده ها و تلاش برای بهره وری منجر به شناسایی سودآورترین گاوها برای پر کردن شکاف های موجود در گله شیری شده است.

برای اغلب صاحبان گله های شیری در امریکا، هزینه واقعی پرورش تلیسه از تولد تا اولین شیردهی اغلب بیشتر از 2000 دلار برای هر تلیسه است. برای پوشاندن هزینه های خود در پرورش تلیسه، یک تلیسه جایگزین نیاز است که تولید شیر خوبی داشته باشد و تا دومین شیردهی باقی بماند. گسترش یک گله با درصد بالاتر از گاوهای سالم و پرتولید شکم سه یا بالاتر برای سوداوری گله ضروری است. واقعیت ساده این است که اغلب گاوهای شکم دو یا بالاتر نسبت به تلیسه های شکم اول تولید شیر بالاتری دارند (شکل یک).

 

همراه با مدیریت مناسب گله، استفاده از بهبود گسترش ژنتیکی برای دامدارها این امکان را بوجود می اورد که تلیسه هایی را انتخاب کنند که گله انها را سودمندتر می کند. با استفاده از اطلاعات شجره یا ژنومیک، ممکن است که تعیین کنید که چه تلیسه های بیشترین شایستگی را دارد. براساس انالیز های Dairy Wellness Profit Dollars (DWP$) quartile گاوهای شکم اول در شکل دو و سه، تلیسه های با DWP$ بالاتر تولید بیشتری دارند، روزهای باز کمتری دارند و احتمال بیشتری دارند که در گله باقی بمانند.

 

 

در سال های اخیر، بهبود زیادی در بقای گوساله ها و کاهش نرخ گردش گله هاturnover rate  از طریق بهبود تولیدمثل، اسایش دام و مدیریت کلی گله ها مشاهده شده است. این پیشرفت منجر به افزایش بیشتر از نیاز تعداد تلیسه در بسیاری از گله ها شده است، که باعث می شود تا دامدارها امکان انتخاب داشته باشند که کدام تلیسه را انتخاب کنند و برای جایگزینی در اینده گله سرمایه گذاری کنند.

یکی از استانداردهای طولانی مدت استفاده شده در صنعت گاو شیری این است که تمام تلیسه ها توانایی ژنتیکی بهتری از گاوهای شیری مسن تر دارند، بنابراین باید شانس حضور در گله را داشته باشند. با انالیزهای عملکردی امروزه، ما متوجه شده ایم که تمام تلیسه ها شایستگی حضور در گله را ندارند. با آنالیز نتایج حاصل از بررسی شایستگی ژنتیکی، دامدارها شاید متوجه شوند که تعداد کافی از گاو و تلیسه با شایستگی ژنتیکی بالا برای تامین تعداد کافی دام در گله دارند.

راه های زیادی برای حداکثر کردن اینده ژنتیکی در گله وجود دارد:

  • سرمایه گذاری بر بهترین پدرها. بازگشت سرمایه از طریق استفاده از بهترین ژنتیک زیاد است.
  • استفاده از شاخص با تمرکز در انتخاب پیشرفته بر صفات تندرستی، مانند DWP $ ، می تواند درصد گاوهایی که از تولید بیشتری برخوردار هستند، از نظر تولیدمثلی سالم هستند و سلامت باقی می مانند را برای افزایش تولید در طول زندگی انتخاب کرد.
  • تعداد جایگزین های لازم برای تامین اهداف اندازه گله آینده را تعیین و برنامه ای برای تولید جایگزین های گله آینده از گاوها و تلیسه ها با بالاترین رتبه ژنتیکی تهیه کنید.
  • حذف تلیسه های دارای رتبه پایین تر ژنتیکی منابع اضافی در اختیار دامدارها قرار می دهد تا فقط بر بهترین جایگزین های گله در آینده سرمایه گذاری کنند و پتانسیل کلی ژنتیکی را در عمل افزایش دهند.
  • برنامه ریزی برای دستیابی به بهترین توسعه ممکن ژنتیکی جایگزین ها برای هر گله منحصر به فرد است. تأمین کننده ژنتیک گله باید مجهز باشد تا به شما کمک کند تا یک برنامه ژنتیکی برای اطمینان از تعداد مناسب جایگزین گله در آینده که به طور مداوم بالاترین پتانسیل ژنتیکی را دارند، ارائه دهد.

 

 

 

گروه علمی شرکت اگرین تک

  • تعداد بازدید: 364

دیدگاه ها

نظر شما پس از تایید مدیردر سایت نمایش داده می شود