عملکرد، رشد ساختاری و قابلیت هضم گوساله‌های هلشتاین تغذیه شده با مقادیر مختلف شیر از طریق روش‌های افزایشی/کاهشی یا متداول

مصرف شیر در اوایل زندگی می تواند بر بقا و بهره وری آتی تلیسه های جایگزین تأثیر بگذارد. مطالعه حاضر تأثیر مقادیر مختلف شیر را از طریق روش‌های تغذیه افزایشی/کاهشی یا متداول بر عملکرد گوساله‌های شیری تعیین کرد. 39 گوساله هلشتاین (18 نر و 21 ماده) در قالب طرح کاملا تصادفی مورد استفاده قرار گرفتند. گوساله ها به طور تصادفی به یکی از 3 تیمار تقسیم شدند: (1) تغذیه با شیر به روش متداول (CONV؛ 4.5 لیتر در روز شیر از روز 1 تا 50 و 2 لیتر در روز شیر در روزهای 51 و 52 مطالعه؛ کل شیر مصرفی = 229 لیتر)؛ (2) مصرف کم شیر با روش افزایشی/کاهشی (L-SUSD، 4 لیتر در روز شیر از روز 1 تا 10، 6 لیتر در روز از روز 11 تا 20، 8 لیتر در روز از روز 21 تا 30، 6 لیتر در روز از روز 31 تا 40، 4 لیتر در روز از روز 41 تا 50، و 2 لیتر در روز شیر در روز 51 و 52 مطالعه، کل شیر مصرفی = 284 لیتر). (3) مصرف بالای شیر با روش افزایشی/کاهشی (H-SUSD، 6 لیتر در روز شیر از روز 1 تا 10، 8 لیتر در روز از روز 11 تا 20، 10 لیتر در روز از روز 21 تا 30، 8 لیتر در روز از روز 31 تا 40، 6 لیتر در روز از روز 41 تا 50، 4 لیتر در روز شیر در روز 51، و 2 لیتر در روز شیر در روز 52 مطالعه، کل شیر مصرفی = 386 لیتر ). همه گوساله ها در روز 52 از شیر گرفته شدند و تا 70 روزگی در طرح بودند. داده های عملکرد (هر هفته)، رشد اسکلتی (روز 52 و 70)، و پارامترهای تخمیر شکمبه و قابلیت هضم (روز 35، 55، و 70) به صورت اندازه گیری های مکرر با PROC MIXED از SAS نسخه 9.3 (SAS Institute Inc.) انالیز شد. يک اثر متقابل تیمار × زمان براي مصرف ماده خشک کل (TDMI) به شرح زير مشاهده شد: TDMI در بين تيمارها به صورت H-SUSD > L-SUSD > CONV از روز 11 تا 38 مطالعه متفاوت بود، براي H-SUSD در مقابل ساير تيمارها از روز 3 تا 10 و 39 تا 70 مطالعه بیشتر بود. مصرف استارتر و ميانگين افزايش روزانه (ADG) در گوساله هاي H-SUSD بيشتر از گوساله هاي CONV بود، و تيمار L-SUSD براي اين صفات متوسط بود. گوساله‌هاي H-SUSD نسبت به گوساله‌هايي که با تیمارهای CONV يا L-SUSD تغذيه مي‌شوند، وزن بدن بيشتر (BW) و راندمان خوراک کمتري دارند. تیمارها بر پارامترهاي رشد اسکلتی تأثيري نداشتند، به جز عرض لگن، که در گوساله‌هاي H-SUSD بيشتر از گوساله‌هاي CONV بود. صرف نظر از تيمارها، ADG، مصرف استارتر، وزن بدن و رشد اسکلتی با افزايش سن گوساله‌ها افزايش يافت، در حالي که راندمان خوراک از روز 1 تا 52 مطالعه افزايش يافت و از روز 52 تا 70 مطالعه کاهش يافت. تيمارها هيچ تأثيري بر قابليت هضم، پارامترهاي شکمبه، يا اسکور مدفوع نداشتند. به طور کلي، در گوساله هايي که در 52 روزگی از شير گرفته شدند و 3 بار در روز با شير تغذيه شدند، مصرف بالاي شير (386 ليتر) از طريق روش SUSD باعث افزايش اسهال يا کاهش قابليت هضم نشد، اما مصرف استارتر و ADG را افزايش داد.

نتایج نشان داد که گوساله‌هایی که از طریق روشSUSD  3 بار در روز با مقدار زیادی شیر تغذیه می‌شوند و در سن 52 روزگی از شیر گرفته می‌شوند، می‌توانند مصرف استارتر و ADG خود را در دوره شیرگیری حفظ کنند. ADG و BW در گوساله های تغذیه شده با L-SUSD به طور قابل توجهی بالاتر از گوساله های CONV نبود، که نشان می دهد تفاوت در شیر مصرفی آنقدر زیاد نبود که بر عملکرد تأثیر بگذارد. علاوه بر این، نتایج نشان داد که مقدار کل شیر مصرفی نسبت به روش تغذیه با شیر تأثیر بیشتری بر عملکرد گوساله‌ها دارد. گوساله‌هایی که از طریق روش SUSD تغذیه می‌شوند، در مقایسه با روش CONV، بدون افزایش قابل توجهی در امتیاز مدفوع یا روزهای اسهال، با خیال راحت مقادیر شیر بیشتر مصرف کردند. علاوه بر این، تغذیه بیشتر با شیر باعث کاهش قابلیت هضم ماده خشک و ماده آلی در گوساله‌های SUSD نشد.

گروه علمی آگرین تک