تأثیر تغییر سطح پروتئین خام جیره بر مصرف خوراک، قابلیت هضم مواد مغذی، تولید شیر و کارایی مصرف نیتروژن توسط گاوهای هلشتاین شیرده

اثر سطح پروتئین خام جیره (CP) بر مصرف، قابلیت هضم، تولید شیر و کارایی مصرف نیتروژن (N) مورد بررسی قرار گرفت. بیست و چهار گاو هلشتاین (17 چند شکم و هفت شکم اول) بر اساس شکم زایش، روز شیردهی، تولید شیر و وزن زنده در شش بلوک چهار تایی گروه بندی شدند و به طور تصادفی به چهار تیمار جیره مخلوط (TMR) حاوی 141، 151، 177، یا 210 گرم CP در کیلوگرم ماده خشک (DM)، در دوره های آزمایشی 28 روزه تقسیم شدند. قابلیت هضم ظاهری DM و فیبر و ترکیب چربی شیر در تیمارها مشابه بود. ترکیبات پروتئین و نیتروژن اوره ای شیر، و دفع نیتروژن از طریق ادرار و مدفوع به صورت خطی افزایش یافت، در حالی که بازده نیتروژن شیر (MNE) به صورت خطی با افزایش CP کاهش یافت. ماده خشک مصرفی با جیره 177 بالاترین میزان بود، در حالی که مصرف CP به صورت خطی با افزایش CP افزایش یافت و در 200 گرم بر کیلوگرم DM به اوج رسید. تولید شیر با مصرف CP برای سه سطح پایین تر CP افزایش یافت و در 176 گرم CP/kg DM به اوج خود رسید. افزایش بیشتر سطح CP از 177 به 210 گرم بر کیلوگرم منجر به بهبود تولید شیر نشد، اما منجر به کاهش ترشح نیتروژن شیر و افزایش دفع نیتروژن در ادرار شد. به طور خلاصه، ترکیب پروتئین شیر به صورت خطی با افزایش CP، همراه با کاهش خطی در MNE افزایش یافت، که منجر به یک رابطه زنگی ‌شکل بین تولید شیر و سطح CP جیره غذایی شد.

در این مطالعه، تغییر سطح CP جیره غذایی از 141 تا 151، 177، و سپس تا 201 گرم بر کیلوگرم DM بر قابلیت هضم ظاهری NDF، و ADF و همچنین ترکیب و تولید چربی شیر با شیردهی گاوهای هلشتاین در اواسط شیردهی (146 تا 200 DIM)تأثیری نداشت. با این حال، قابلیت هضم ظاهری CP، پروتئین شیر و نیتروژن اوره ای شیر، دفع نیتروژن ادرار و مدفوع به صورت خطی افزایش یافت، در حالی که کارایی نیتروژن شیر به صورت خطی با افزایش سطح CP جیره کاهش یافت. ماده خشک مصرفی، تولید شیر، و دفع نیتروژن مدفوع تحت تاثیر سطح CP جیره به صورت درجه دوم، بدون افزایش بیشتر از 177 به 201 گرم CP / کیلوگرم DM بود. ترشح نیتروژن شیر ابتدا به صورت خطی با افزایش سطح CP جیره افزایش یافت و در سطح جیره 183 گرم CP/kg DM به اوج خود رسید و سپس کاهش یافت. به وضوح مشهود بود که افزایش سطح CP در جیره غذایی بیش از 177 گرم بر کیلوگرم DM مزیتی برای ماده خشک مصرفی و تولید شیر ندارد، اما منجر به افزایش دفع نیتروژن از ادرار (شکل ناپایدار نیتروژن از نظر محیطی) و همچنین کاهش نیتروژن شیر می شود و از این رو، کارایی نیتروژن شیر را کاهش داد. ترشح نیتروژن شیر 7.5 درصد کاهش یافت، در حالی که کارایی نیتروژن شیر به میزان 8.5 درصد کاهش یافت، زمانیکه CP جیره از 177 به 201 گرم بر کیلوگرم DM افزایش یافت.

گروه علمی شرکت اگرین تک