اثرات مکمل گلوتامات محافظت شده در شکمبه در طول دوره پیرامون زایمان بر قابلیت هضم، التهاب، پاسخ های متابولیکی و عملکرد در گاوهای شیری

هدف از این مطالعه ارزیابی اثرات تغذیه گلوتامات محافظت شده در شکمبه در طول دوره پیرامون زایمان (3±21- تا 3±21 روز نسبت به زایمان) بر قابلیت هضم ظاهری (ATTD)، التهاب، پاسخ های متابولیکی، و عملکرد تولیدی گاوهای شیری بود. 52 گاو هلشتاین چند شکم بر اساس شکم زایش، امتیاز وضعیت بدن، و تاریخ زایمان مورد انتظار گروه بندی شدند و به طور تصادفی به یکی از جیره‌های آزمایشی با مونوسدیم گلوتامات محافظت شده در شکمبه (RP-Glu؛ Glu موجود در روده = 8.8%) یا بدون RP -Glu (شاهد) در 3±21- روز نسبت به تاریخ زایش مورد انتظار اختصاص داده شدند. RP-Glu به میزان 4% و 3% از ماده خشک جیره، قبل و بعد از زایمان تغذیه شد. جیره های قبل از زایمان حاوی 17.1% و 16.5% پروتئین خام و 13.1% و 13.3% نشاسته و جیره های بعد از زایمان به ترتیب حاوی 18.8% و 18.3% پروتئین خام و 22.5% و 22.7% نشاسته بر اساس ماده خشک بودند برای جیره های RP-Glu و شاهد. زیر مجموعه ای از 19 گاو برای اندازه گیری قابلیت هضم استفاده شد. گاوهایی که با RP-Glu تغذیه شده بودند، در روز 1 ± 5 پس از زایش، قابلیت هضم بیشتری از ماده خشک (70.6 در مقابل 69.1%)، پروتئین خام (75.1 در مقابل 72.6%)، و عصاره اتری (66.0 در مقابل 61.2%) داشتند. گاوهای تغذیه شده با RP-Glu نیز مصرف ماده خشک بیشتری (15.7 در مقابل 13.7 کیلوگرم در روز) در 1 روز پس از زایمان داشتند. گاوهایی که با RP-Glu تغذیه شدند، غلظت پلاسمایی گلوتامات (4.60 در مقابل 3.89 میکرومول در دسی لیتر) و فاکتور رشد شبه انسولین-1 (44.2 در مقابل 30.1 میلی‌گرم در میلی‌لیتر)، غلظت سرمی کمتر اسیدهای چرب آزاد (670 در مقابل 981 μEq/L) و بیلی روبین تام (0.22 در مقابل 0.34 mg/dL)، و غلظت 3-methylhistidine پلاسما کمتر (1.28 در مقابل 1.50 μmol/dL) در 4 روز پس از زایمان داشتند. با این حال، این اثرات تیمار مشاهده شده بین روز 1 و روز 5 پس از زایمان تا 21 روز پس از زایمان ادامه پیدا نکرد. غلظت سرم آمیلوئید A، هاپتوگلوبین سرم و پروتئین اتصال لیپوپلی ساکارید پلاسما تحت تأثیر تیمار قرار نگرفت. علاوه بر این، هیچ تفاوتی برای غلظت β-هیدروکسی بوتیرات سرم و تولید شیر در طول دوره پس از زایمان بین 2 گروه مشاهده نشد، و گاوهایی که با RP-Glu تغذیه شده بودند، کاهش تولید لاکتوز داشتند. این یافته‌ها نشان می‌دهد که تغذیه RP-Glu در طول دوره قبل از زایمان می‌تواند ظرفیت گوارشی و مصرف خوراک را افزایش دهد و حرکت چربی و پروتئین بدن را بلافاصله پس از زایمان بدون افزایش تولید شیر کاهش دهد.

تغذیه RP-Glu به گاوهای شیری از دوره انتظار زایش تا دوره تازه زا باعث افزایش قابلیت هضم DM و CP در روز 1 ± 5 پس از زایمان شد. علاوه بر این،RP-Glu  ماده خشک مصرفی را در روز 1 پس از زایمان افزایش داد، که با غلظت بیشتر IGF-1 پلاسما، غلظت های پایین تر اسیدهای چرب آزاد سرم، بیلی روبین تام سرم و 3-متیل هیستیدین پلاسما در روز 4 پس از زایمان همراه است. با این حال، این پاسخ های مثبت تنها بین روز 1 و 5 پس از زایمان مشاهده شد و بیشتر از آن ادامه پیدا نکرد. علاوه بر این، RP-Glu باعث کاهش التهاب و افزایش تولید شیر نشد، اما باعث کاهش تولید لاکتوز شد. افزایش عرضه Glu جیره در طول دوره انتقال ممکن است تولید شیر را افزایش ندهد، اما نقش فیزیولوژیکی آن بلافاصله پس از زایمان باید در تحقیقات آینده مورد توجه قرار گیرد.

گروه علمی آگرین تک