تاثیر تنش حرارتی در اوایل، اواخر و کل دوره خشکی بر عملکرد

خنک کردن گاوها در کل دوره خشکی تاثیر منفی تنش حرارتی را در بعد از زایش کاهش می دهد

خنک کردن گاوها در کل دوره خشکی تاثیر منفی تنش حرارتی را در بعد از زایش کاهش می‌دهد، اما رابطه زمانی خنک کردن (اول یا آخر دوره خشکی) با عملکرد مشخص نیست.

در این مقاله ما تاثیر تنش حرارتی در اوایل، اواخر و یا کل دوره خشکی بر عملکرد بعدی گاوها را بررسی کردیم.

گاوها براساس میزان شیر معادل بلوغ انتخاب شدند و 45 روز قبل از تاریخ احتمالی زایش خشک شدند.

گاوها بر اساس شکم زایش، تولید شیر معادل بلوغ 305 روز قبلی، و وزن بدن بلوک بندی شدند و بطور تصادفی اختصاص داده شدند به تیمار خنک شدن(سایه بان، فن ها،و خیس کننده،CL)یا تنش حرارتی(سایه بان،HT) . 

تیمارها شامل: تنش حرارتی (18گاو) یا خنک کردن (20گاو) در کل 42 روز دوره خشکی، تنش حرارتی در 21 روز اول و سپس خنک کردن تا زایش (HTCL, n=21)، یا خنک کردن در 21 روز اول و تنش حرارتی تا زایش(CLHT, n =19)بود.

تنش حرارتی باعث افزایش نرخ تنفس (گاوهای خنک شده = 52/9 و گاوهای تحت تنش = 70/5 تنفس در دقیقه) و دمای مقعد (گاوهای خنک شده = 38/8 و گاوهای تحت تنش = 39/1 سانتیگراد) در اوایل دوره خشکی شد.

در اواخر دوره خشکی، تنش حرارتی نرخ تنفس(CL, 47; HT, 64; CLHT, 66; HTCL, 53 breaths/min) و دمای مقعد(CL, 38.7; HT, 39.1; CLHT, 39.1; HTCL, 38.9 °C)را نسبت به گاوهای خنک شده افزایش داد.

در اوایل دوره خشکی، تنش حرارتی ماده خشک مصرفی را کاهش داد (گاوهای خنک شده = 11/8و گاوهای تحت تنش = 10/5کیلوگرم در روز)اما در انتهای دوره خشکی ماده خشک مصرفی تفاوتی بین تیمارها نداشت(HT, 10.7; HTCL, 11.1; CL, 11.2;CLHT, 10.1 kg/d)

گاوهایی که در کل دوره خشکی خنک شدند در مقایسه با گاوهایی که در آخر دوره خشکی تحت تنش بودند ماده خشک مصرفی خود را افزایش دادند(CL, 11.2 and CLHT, 10.1 kg/d)

تنش حرارتی در هر زمانی در دوره خشکی نسبت به گاوهایی که در کل دوره خنک شدند باعث کاهش طول مدت آبستنی شد(CL, 277; HT, 274 ; CLHT, 273; HTCL, 274 d).

طول مدت آبستنی تقریبا 4 روز کاهش یافت اگر گاوها در هر زمانی از دوره خشکی تحت تنش حرارتی بودند.

نسبت به وزن بدن زمان خشک شدن، گاوهایی که در اوایل دوره خشکیخنک شدند افزایش وزن داشتند ولی گاوهای تحت تنش بودند کاهش وزن داشتند(CL, 6.9; HT, -9.4 kg).

در اواخر دوره خشکی، تفاوتی بین وزن گاوها بین تیمارها وجود نداشت اما گاوهایی که در کل دوره خشکی خنک شدند نسبت به تیمارهایHT وHTCLتمایل به افزایش وزن بالاتری داشتند.

خنک کردن اول یا آخر دوره خشکی باعث افزایش تولید شیر فقط در سه هفته اول شیردهی گردید(CL, 32.9; HT, 26.6; CLHT, 29.7; HTCL, 30.7 kg/d) 

خنک کردن در کل دوره خشکی نسبت به بقیه تیمارها باعث افزایش تولید شیر در 30 هفته اول شیردهی شد. بنابراین تنش حرارتی در هر مرحله ای از دوره خشکی عملکرد گاوها بعد از زایش را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

گاوهایی که در دوره خشکی با شاخص تنش حرارتی بالاتر از 68 مواجه شدند تحت تنش حرارتی هستند. تنش حرارتی در هر مرحله از دوره خشکی نرخ تنفس و دمای مقعد را افزایش می‌دهد.

تنش حرارتی در اوایل دوره خشکی ماده خشک مصرفی گاوهای شیری را کاهش می‌دهد. این مطالعه نشان داد که خنک کردن تبخیری قبل از زایش فقط در اوایل یا اواخر دوره خشکی نمی‌تواند باعث حفظ تولید شیر در شیردهی بعدی شود.

بر اساس یافته‌های ما، گاوهایی که با تنش حرارتی در هر زمان از دوره خشکی مواجه شدند تولید شیر را در شیردهی بعدی کاهش دادند، و تنش حرارتی دوره خشکی تولید لاکتوز و پروتئین را کاهش می‌دهد.

این مطالعه اطلاعات با ارزشی را فراهم کرد در مورد تاثیر زمان تنش حرارتی در دوره خشکی و می‌تواند استفاده شود برای ایجاد یک برنامه موفق مدیریتی برای گله های شیری قرار گرفته در مناطقی که تنش حرارتی را تجربه می‌کنند.

 

گروه علمی شرکت آگرین تک

 

مطالب مرتبط: 

تاثیر تنش حرارتی بر گاوهای آبستن

تاثیر تنش حرارتی قبل و بعد از تولد گوساله ها بر عملکرد آنها

اهمیت نمره بدنی در دوره خشکی گاوهای شیری

  • تعداد بازدید: 1143

دیدگاه ها

نظر شما پس از تایید مدیردر سایت نمایش داده می شود