هدف این مطالعه مشخص کردن ارتباط داخلی بین کاهشpH شکمبه در دوره اسیدوز تحت حاد و غلظت مواد اصلی سازنده شیر و شاخص های بیوشیمیایی مرتبط با مصرف نیتروژن مانند آمونیاک شکمبه (RAN)، نیتروژن اوره ای خون (BUN) و نیتروژن اوره ای شیر (MUN) است. نمونه های مایع شکمبه از طریق رومینوسنتسیس از 305 گاو در 13 گله شیری به دست آمد. گاوها بر اساسpH مایع شکمبه به سه گروه تقسیم شدند: گاوها باpH کم، متوسط و زیاد. گله ها بر اساس درصد گاوها باpH شکمبه مشخص به سه گروه تقسیم شدند: مبتلا به اسیدوز تحت حاد، احتمال اسیدوز تحت حاد و بدون اسیدوز تحت حاد. گله های با اسیدوز تحت حاد مثبت از طریق غلظت بالاتر آمونیاک شکمبه (6/12 در مقابل mg/dL 9/6)،BUN (2/16 در مقابل mg/dL 1/10) وMUN (4/12 در مقابل mg/dL 1/9) در مقایسه با گله های بدون اسیدوز تحت حاد مشخص شدند. بطور مشابه، گاوهای باpH شکمبه پایین نسبت به گاوهایی باpH شکمبه بالا غلظت بالاتری از آمونیاک،BUN وMUN داشتند (9/11 در مقابل 8/5 mg/dL، 9/19 در مقابل 1/14 mg/dL، و 3/12 در مقابل 5/9mg/dL). علاوه بر این، گله های مبتلا به اسیدوز و گاوهای باpH شکمبه پایین، بالاترین درصد لاکتوز و کمترین غلظت چربی شیر را داشتند. مطالعه ثابت کرد که غلظت نیتروژن اوره ای شیر می تواند به عنوان شاخصی غیرمستقیم و غیرتهاجمی از شیوع اسیدوز شکمبه ای تحت حاد در گله های شیری استفاده شود.
بطور خلاصه، این مطالعه تایید کرد که کاهشpH شکمبه (کمتر از 6/5) بر شاخص های مرتبط با مصرف نیتروژن در گاوهای شیری با افزایش آمونیاک شکمبه،BUN و MUN تاثیر می گذارد. نتایج پیشنهاد می کند که غلظت نیتروژن اوره ای شیر می تواند به عنوان یکی از این شاخص های غیرمستقیم در شیوع اسیدوز تحت حاد استفاده شود. ولیکن، به منظور تعیین مفید بودن این شاخص ها در تشخیص اسیدوز در گاوهای شیری آزمایشات گسترده تر مورد نیاز است.
گروه علمی شرکت اگرین تک
